Greening Theatre Landscapes: Developing Sustainable Practice Futures in Theatre Graduates

Hassall, Linda; Rowan, Stephen

doi:10.1007/978-3-319-89590-1_9

Cited by 6 publications

(3 citation statements)

References 14 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Research on green theatre has examined the role of thaeatre in generating of awareness towards climate change, greenhouse gas emissions and global warming. In Australia, for example, studies mention that students are exposed to learning frameworks that foster sustainable processes and practices in the university learning and teaching environment (Baylis, 2009;Fried, & May, 1994;Hassall & Rowan, 2019;Kantor, 2010;Rowan, 2015). Today, the Australian green production philosophy is becoming more apparent with professionals whose objective is to highlight that the planet is facing an environmental catastrophe.…”

Section: ‫العمل‬ ‫لتنمية‬ ‫إبداعات‬ ‫جمعية‬ ‫التربوي‬mentioning

confidence: 99%

Green Pantomime When Silence Speaks out Environmental Issues

Mliless

Handoko²

2021

Andalas Intl. J. Soc. Hum.

View full text Add to dashboard Cite

Green Pantomime Theater (GPT) is a tool for promoting children environmental awareness and activism. This paper provides insight into how environmental issues can be embedded in green performances and consequently offers a model of socio-environmental change. In Morocco, GPT performances aim to change children behavior, enhance their environmental awareness, and develop their abilities to act as protectors of the environment. The status of PGT upon children has considerably changed within the Moroccan theatre context. The ‘Creativity Association for the Development of Educational Work’, under Arabic name of ‘جمعية إبداعات لتنمية العمل التربوي ’, is a Moroccan non-governmental association that employs GPT to promote environmental awareness and activism. The study examines a 45 minutes show performed by ‘the Joker’ theatre group titled ‘هجرة البيئة: Environment Migration’. Within the framework of ecocriticism (Bracke & Corporaal, 2010) and visual grammar (Kress & van Leeuwen, 2006), the present work attempts to explain how silence, gestures, and visuals mirror the themes of the show. The study argues that environmental themes adopted in the performance strongly point to the Anthropocene's responsibility in destroying nature. For example, scenes on pollution, deforestation, the killing of species, and unreported and unregulated fishing (UUF) show that man has been dramatically affecting the environment. To make of the show a success, participating actors have meticulously used signs and gestures to silently express their views about a highly sophisticated issue. They have made of this show a universal performance in that anyone anywhere can perceive. Eventually, GPTs are highly recommended to identify lines of confrontation that man has with nature. Also, GPTs are important in that they represent man’s practices through gestures and signs and may provide responses for inspiring socio-ecological change.

show abstract

Section: ‫العمل‬ ‫لتنمية‬ ‫إبداعات‬ ‫جمعية‬ ‫التربوي‬mentioning

confidence: 99%

Green Pantomime When Silence Speaks out Environmental Issues

Mliless

Handoko²

2021

Andalas Intl. J. Soc. Hum.

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Benzer bir yaklaşım Hassal ve Rowan (2018) tarafından ortaya konulmakta ve başta iklim değişimi ve sürdürülebilirlik konuları olmak üzere çevre ve doğaya ilişkin konuların tiyatro bölümleri dahil tüm üniversitelerin eğitim programlarında yer alması gerekliliğine işaret edilmektedir. Bununla birlikte gelecek nesil tiyatro metni yazarlarının yetiştirilmesinde sosyal bir sorumluluk olarak ilgili konulara duyarlılığının artırılması gerekliliği üzerinde durulmaktadır(Hassal and Rowan, 2018). Kuşkusuz bu noktada ormancılıkla ilgili kurumlar ve Orman Fakülteleri ile kurumsal olarak işbirliği yapılması yararlı olacaktır.…”

unclassified

Cumhuriyet Dönemi Türk Tiyatrosunda Doğa ve Ormana İlişkin Yaklaşımların İrdelenmesi

Kahraman¹,

Erol

2020

Bartın Orman Fakültesi Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

Kişilerin ve toplumların gelişiminde etkili bir rol oynama potansiyeline sahip olan tiyatro bir bilinçlendirme ve eğitim aracı olarak değerlendirilebilmektedir. Bu çerçevede çalışmada, Türkiye"de Cumhuriyetin ilanından günümüze, İstanbul Şehir Tiyatrolarında repertuvara alınmış ve sahnelenmiş olan yerli ve yetişkinlere yönelik tiyatro eserlerinde, doğa ve ormanla ilgili unsurlar içerik analizi yöntemiyle değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, ana ve yan teması doğa ve orman olan eserlerin yok denecek kadar az olduğu, örneklem kapsamına giren tiyatro eserlerinde de doğa ve ormana ilişkin içeriklerin çok sınırlı düzeyde kaldığı belirlenmiştir. İncelenen eserlerde doğa ve ormanla ilgili içeriklerin, çoğunlukla ağaç, su, nehir, kuş, geyik, yaprak gibi ormanı oluşturan ve çağrıştıran unsurlar kategorisinde olduğu görülmüştür. Ormancılıkla ilgili etkinlikler ve ormanların işlevleri içerik olarak çok daha az bulunmaktadır. Ulaşılan bulgular ışığında doğa ve ormanla ilgili olarak toplumda farkındalık oluşturabilecek eserlerin yazılması ve sahnelenmesinin teşvik edilmesi, çok disiplinli bir yaklaşımın ilgili eğitim süreçlerinde benimsenmesi, kurumsal işbirliklerinin geliştirilmesi kapsamında bazı yaklaşımlar ortaya konulmuştur.

show abstract

“…Το «οικολογικό θέατρο» ή «eco theatre» έχει και πολλές άλλες ονομασίες. Στη διεθνή βιβλιογραφία απαντάται και ως «Πράσινο θέατρο» (Green Theatre) (Heinlein, 2006) «βιώσιμο θέατρο» (Sustainable Theatre) (Hassall & Rowan, 2019) «περιβαλλοντικό θέατρο» (Environmental Theatre 7 ) ) «Θέατρο για το περιβάλλον» (Theatre of the Environment) (Abrams, 1995) , ακόμα και «ανακυκλώσιμο θέατρο» (Recycled Theatre) (Morris, 2007, Kim, 2016.…”

Section: οικολογικό θέατρο: εννοιολόγησηunclassified

Το Αυτοσχέδιο Οικολογικό Θέατρο Ως Εκπαιδευτικό Εργαλείο Ευαισθητοποίησης Της Περιβαλλοντικής Συνείδησης Μαθητών Του Δημοτικού

Andrikopoulou¹,

Ανδρικοπούλου²

View full text Add to dashboard Cite

Στις μέρες μας θεωρείται επιτακτική η ανάγκη για την προώθηση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης των μαθητών, με στόχο την δημιουργία αυριανών πολιτών με αίσθηση περιβαλλοντικής ευθύνης, περιβαλλοντικό ήθος, και οικολογική συνείδηση. Το εκπαιδευτικό σύστημα θέλοντας να ακολουθήσει και – ακόμα καλύτερα – να ενισχύσει αυτή την επιταγή θα πρέπει να στραφεί σε ριζικές αλλαγές και επικαιροποιήσεις των εκπαιδευτικών μεθόδων και διδακτικών εργαλείων που χρησιμοποιούνται από τους εκπαιδευτικούς και να προταθούν εναλλακτικές μέθοδοι διδασκαλίας που βασίζονται στην βιωματική μάθηση και την αλληλεπίδραση. Μια από αυτές τις μεθόδους είναι και η χρήση θεατρικών τεχνικών, ένα εκπαιδευτικό εργαλείο το οποίο εμπιστεύονται ολοένα και περισσότερο οι εκπαιδευτικοί σε μια ποικιλία γνωστικών αντικειμένων. Σύμφωνα με την βιβλιογραφική μελέτη, έρευνες στο εξωτερικό με μαθητές Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η χρήση θεατρικών τεχνικών στην εκπαίδευση συμβάλλει σημαντικά στο ενδιαφέρον των μαθητών για συμμετοχή και δράση αναφορικά με το περιβάλλον και τον κόσμο γύρω τους. Το νέο θεατρικό είδος που συνδυάζει τις τέχνες του θεάτρου με τις περιβαλλοντικές ανησυχίες και ευαισθησίες ονομάζεται «οικολογικό θέατρο» (eco theatre), και τα θεατρικά έργα ή δρώμενα που επιμορφώνουν για τα περιβαλλοντικά θέματα και προάγουν την οικολογία, χαρακτηρίζονται ως «οικολογικά θεατρικά έργα» (ecodramas), είτε πρόκειται για συγγραφή θεατρικών κειμένων από θεατρικούς συγγραφείς, είτε για αυτοσχέδια θεατρικά δρώμενα που δημιουργούνται από μαθητές μέσα στην τάξη κατά την εκπαιδευτική διαδικασία. Στην Ελλάδα δεν έχει διερευνηθεί η σύνδεση του αυτοσχέδιου οικολογικού θεάτρου με την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και τα όποια αποτελέσματα από την εισαγωγή στη διδασκαλία για το περιβάλλον μιας διδακτικής μεθόδου που έχει ως βασικό της εργαλείο θεατρικές δραστηριότητες με οικολογικό περιεχόμενο.BΣκοπός της συγκεκριμένης έρευνας είναι να διερευνήσει κατά πόσο η εφαρμογή του αυτοσχέδιου οικολογικού θεάτρου ως εκπαιδευτικού εργαλείου μπορεί να συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση της περιβαλλοντικής συνείδησης των μαθητών του δημοτικού. Τα ερευνητικά ερωτήματα της έρευνας είναι αν η εφαρμογή του αυτοσχέδιου οικολογικού θεάτρου στο πλαίσιο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης μαθητών δημοτικού : (1) ενισχύει την ικανότητα κατανόησης βασικών αρχών και ιδεών της οικολογίας, περισσότερο από ότι ο παραδοσιακός τρόπος διδασκαλίας, (2) συμβάλλει στην υιοθέτηση στάσεων και αξιών φιλικών προς το περιβάλλον και (3) ποιες είναι οι απόψεις των εκπαιδευτικών που εφαρμόζουν περιβαλλοντικά προγράμματα για το διδακτικό μοντέλο κατά το οποίο γίνεται χρήση θεατρικών τεχνικών στο πλαίσιο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης μαθητών δημοτικού. Προκειμένου να δοθούν απαντήσεις στα παραπάνω ερευνητικά ερωτήματα σχεδιάστηκαν δυο στάδια υλοποίησης της έρευνας, από τις αρχές του 2015 μέχρι το καλοκαίρι του 2017. Κατά το πρώτο στάδιο της έρευνας πραγματοποιήθηκε διδακτική παρέμβαση (τεσσάρων (04) μηνών), κατά το σχολικό έτος 2014-15, με τη μέθοδο της έρευνας – δράσης σε είκοσι οκτώ (28) μαθητές της Ε΄ τάξης του δημοτικού (ηλικίας 10-11 ετών). Καθώς η περιβαλλοντική συνείδηση αποτελεί μια συνένωση γνώσεων, στάσεων και συμπεριφορών, στο τέλος της παρέμβασης ερευνήθηκαν, μέσω ειδικά διαμορφωμένων ερωτηματολογίων που συμπληρώθηκαν από τους μαθητές πριν και μετά την παρέμβαση, μετρήσιμες αλλαγές σχετικά με τις γνώσεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους, αφού εξοικειώθηκαν με τις εναλλακτικές διδακτικές τεχνικές που περιλάμβαναν την υλοποίηση θεατρικών δραστηριοτήτων με οικολογικό περιεχόμενο κατά την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Το δεύτερο στάδιο της έρευνας πραγματοποιήθηκε κατά το σχολικό έτος 2016-17, με τη συμμετοχή τριακοσίων τριάντα (330) εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που εφαρμόζουν Περιβαλλοντικά Προγράμματα στις σχολικές μονάδες που υπηρετούν και έχουν εφαρμόσει θεατρικές τεχνικές έστω μια φορά στο πλαίσιο των προγραμμάτων αυτών. Οι εκπαιδευτικοί συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο σαράντα εννέα (49) ερωτήσεων σχετικά με τη χρήση θεατρικών τεχνικών ως διδακτικό εργαλείο μέσα στην τάξη προκειμένου να προωθηθούν οι αρχές της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι, όταν η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση βασίζεται σε δραματικές δραστηριότητες, έχει σημαντικό αντίκτυπο και στους τρεις βασικούς τομείς της ανθρώπινης συμπεριφοράς (Γνωστικός τομέας, Συναισθηματικός τομέας, Ψυχοκινητικός τομέας) των μαθητών. Ενισχύει την επινοητικότητα, τη βαθιά κατα-νόηση, την ενσυναίσθηση, την προθυμία για συμμετοχή σε κοινωνικές ενέργειες, την κατανομή των ευθυνών και της δέσμευσης, την ευαισθησία. Επιπλέον, η έρευνα δείχνει ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί, όπως και οι ομόλογοι τους σε όλο τον κόσμο, είναι πρόθυμοι να εφαρμόσουν εναλλακτικές διδακτικές στρατηγικές, όπως θεατρικές τεχνικές, στις αίθουσες διδασκαλίας τους και επίσης μέσω αυτών να εξυπηρετήσουν και να διαδώσουν σημαντικές ανθρωπιστικές και περιβαλλοντικές αξίες. Αρκεί να είναι καλά εκπαιδευμένοι, επαρκώς παρακινημένοι, εμπνευσμένοι και υποστηριγμένοι προκειμένου οι δραματικές δραστηριότητες στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση να έχουν τον προαναφερθέντα αντίκτυπο.

show abstract

Greening Theatre Landscapes: Developing Sustainable Practice Futures in Theatre Graduates

Cited by 6 publications

References 14 publications

Green Pantomime When Silence Speaks out Environmental Issues

Green Pantomime When Silence Speaks out Environmental Issues

Cumhuriyet Dönemi Türk Tiyatrosunda Doğa ve Ormana İlişkin Yaklaşımların İrdelenmesi

Το Αυτοσχέδιο Οικολογικό Θέατρο Ως Εκπαιδευτικό Εργαλείο Ευαισθητοποίησης Της Περιβαλλοντικής Συνείδησης Μαθητών Του Δημοτικού

Contact Info

Product

Resources

About