“…Söz konusu çalışmalar incelendiğinde üniversite öğrencilerinin (Genç ve diğ., 2017;Yenice ve Alpak Tunç, 2019;Bodur, 2018;Genç, 2020;Örün ve diğ., 2015;Büyükbeşe ve diğ., 2017;Sarı ve Kartal, 2018;Şahin ve diğ., 2016;Korucu ve Olpak, 2015;Kılıçer, 2016;Işık ve Türkmendağ, 2016;Mülhim, 2018;Tarhan ve Doğan, 2018) ve öğretmenlerin (Öztürk ve Summak, 2015;Kılıç, 2015;Abbak, 2018;Demir Başaran ve Keleş, 2015;Bahçeci, 2019;Gündüz, 2021) bireysel yenilikçilik düzeyine ilişkin çalışmaların yoğunlukta olduğu görülmektedir. Bununla birlikte okul yöneticilerinin (Çetin ve Bülbül, 2017), gençlik hizmetleri çalışanlarının (Atalay, 2018), hemşirelerin (Baksi ve diğ., 2020) bireysel yenilikçilik düzeyini ölçmeye yönelik çalışmalar mevcuttur. Örgütlerde çalışanların yenilikçi davranışlarını etkileyen faktörlerin ve dinamiklerin incelenmesi oldukça önemlidir ancak literatürde endüstriyel işletme çalışanlarına yönelik çalışma sayısı çok kısıtlıdır.…”