Functional mitral regurgitation and papillary muscle dyssynchrony in patients with left ventricular systolic dysfunction

Abstract

ÖZETSistolik fonksiyonları bozuk olan genişlemiş bir kalpte, mitral kapakta yapısal bir bozukluk olmasa bile fonksiyonel olarak yetersizlik meydana gelebilir. Fonksiyonel mitral yetersizliğinin gelişmesinde birçok mekanizma beraber rol alır. Bunlar, mitral kapağı kalbin apeksine doğru çeken kuvvetlerdeki artış, sistol sırasında kapağı kapayıcı kuvvetlerdeki azalma ve mekanik ve elektriksel dissenkronidir. Papiller adele dissenkronisi de fonksiyonel mitral yetersizliğine katkıda bulunan nedenlerden biridir. Sistolik kalp yetersizliği olan hastalarda -bazı durumlarda yanıt alına-mayabilirse de-kardiyak resenkronizasyon tedavisi ile fonksiyonel mitral yetersizliğinin gerilediği bilinir. Papiller adele dissenkronisi fonksiyonel mitral yetersizliğinin gerilemesi bakımından kardiyak resenkronizasyon tedavisine yanıtı tahmin edebilir ve koroner revaskülarizasyon, mitral onarım veya kardiyak resenkronizasyon tedavisi gibi farklı tedavilerden hangisinin seçileceği ya da beraber uygulanacağı konusunda yol göste-rici olabilir. Bu derlemede fonksiyonel mitral yetersizliğinin mekanizmaları, papiller adele dissenkronisi ve fonksiyonel mitral yetersizliği arasın-daki ilişki, papiller adele dissenkronisi ile kardiyak resenkronizasyon tedavisi sonrası fonksiyonel mitral yetersizliğindeki gerileme arasındaki ilişki incelenmiştir. ABSTRACTIn a dilated heart with impaired systolic functions, functional mitral regurgitation could be seen even in the presence of structurally normal mitral apparatus. A number of mechanisms play role in the development of functional mitral regurgitation. These are increased mitral tethering forces, reduction in closing forces and mechanical and electrical dyssynchrony. Papillary muscle dyssynchrony has also been shown to be related with functional mitral regurgitation. Cardiac resynchronization therapy is known to reduce the amount of functional mitral regurgitation in patients with left ventricular systolic failure although some may not respond to treatment with cardiac resynchronization therapy. Papillary muscle dyssynchrony may predict the response of cardiac resynchronization therapy on the regression of functional mitral regurgitation and may suggest the suitable therapeutic options, such as cardiac resynchronization therapy, mitral valve repair, coronary revascularization separately or in combination. In this review, the mechanisms of functional mitral regurgitation, papillary muscle dyssynchrony and its relationship with functional mitral regurgitation and the relationship of papillary muscle dyssynchrony with the improvement of functional mitral regurgitation after cardiac resynchronization therapy are focused. (Anadolu Kardiyol Derg 2011; 11: 450-5)