Forty Years of Clinical Aprotinin Use: A Review of 124 Hypersensitivity Reactions

Beierlein, W; Scheule, Albertus M.; Dietrich, Wulf; Ziemer, Gerhard

doi:10.1016/j.athoracsur.2004.03.072

Cited by 104 publications

(57 citation statements)

References 50 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Eleven patients died. The re-exposure interval was <3 months in 72% (38 of 53 patients) (203). However, anaphylaxis upon first exposure as been described (203,204).…”

Section: Aprotininmentioning

confidence: 99%

“…The re-exposure interval was <3 months in 72% (38 of 53 patients) (203). However, anaphylaxis upon first exposure as been described (203,204). Anaphylaxis from aprotinin can result from intravenous administration as well as topical exposure (e.g.…”

Section: Aprotininmentioning

confidence: 99%

“…Skin tests and quantification of sIgE and sIgG antibodies for aprotinin have a good negative predictive value but positive predictive value is poor (202)(203)(204).…”

Section: Aprotininmentioning

confidence: 99%

See 2 more Smart Citations

Anaphylaxis during anaesthesia: diagnostic approach

Ebo¹,

Fisher²,

Hagendorens³

et al. 2007

Allergy

193

197

View full text Add to dashboard Cite

Anaesthesiologists administer several drugs while providing general anaesthesia. Many of these drugs can elicit adverse drug reactions that fall apart into two major types. First, reactions that are usually dose-dependent and related to the pharmacological properties of the drug and/or its metabolites. Second, reactions that are unrelated to the drug's pharmacological characteristics and that are less dose-dependent. These reactions comprise drug intolerance, idiosyncratic reactions and drug-induced immune-mediated allergic and nonimmune-mediated so-called pseudo-allergic or anaphylactoid reactions. The terms anaphylactic and anaphylactoid, however, have been used inconsistently in the literature. Therefore, the nomenclature task force set up by the European Academy of Allergy and Immunology (EAACI) has proposed that anaphylactic-type reactions should be reclassified into allergic anaphylaxis and nonallergic anaphylaxis. Allergic anaphylaxis being further subdivided in IgE-mediated and non-IgE-mediated reactions (1).The exact prevalence of anaphylaxis during anaesthesia is difficult to ascertain. The estimated overall frequency has been reported to vary between 1 in 3500 and 1 in 13 000 procedures in French series (2, 3) and between 1 in 10 000 and 1 in 20 000 in an Australian study (4). The clinical manifestation of these reactions is not infrequently an almost immediate generalized response with bronchospasm and hypotension. The degree of severity varies and does not allow differentiation between an IgE-mediated or non-IgE mediated reaction resulting from nonspecific mediator release (5). The mortality from these reactions is in the range from 3 to 6%, and an additional 2% of patients experience significant residual brain damage (4).Diagnosis of anaphylaxis during anaesthesia is not always straightforward. It can be hampered as a broad spectrum of different drugs can elicit heterogeneous allergic and nonallergic reactions with distinct and sometimes unclear pathological mechanisms. Problems are certainly compounded as multiple drugs need to be administered during general anaesthesia. In addition, nonanaesthesia related drugs or procedures (e.g. disinfection) are sometimes administered/performed in the perioperative period and can also be the cause of an allergic reaction.In addition, none of the available diagnostic tests demonstrates absolute accuracy. False-positive test Correct management of anaphylaxis during anaesthesia requires a multidisciplinary approach with prompt recognition and treatment of the acute event by the attending anaesthesiologist, and subsequent determination of the responsible agent(s) with strict avoidance of subsequent administration of all incriminated and/or cross-reacting compounds.However, correct identification of the causative compound(s) and safe alternatives is not always straightforward and, too often, not done.This review is not intended to discuss acute management of anaesthesia-related anaphylaxis but summarizes the major causes of anaphylaxis during anaesthesia and the di...

show abstract

“…Eleven patients died. The re-exposure interval was <3 months in 72% (38 of 53 patients) (203). However, anaphylaxis upon first exposure as been described (203,204).…”

Section: Aprotininmentioning

confidence: 99%

Section: Aprotininmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Anaphylaxis during anaesthesia: diagnostic approach

Ebo¹,

Fisher²,

Hagendorens³

et al. 2007

Allergy

193

197

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…This is a bovine-derived protease inhibitor used via the parenteral route as a fibrinolysis inhibitor or topically as a surgical glue [17]. The incidence of reactions in cardiac surgery is 0.5% but it can increase to 2.5-2.8% in patients who have previously undergone multiple surgeries [99,100], especially in the previous six months [31]. Perioperative anaphylaxis has also occurred upon the first parenteral administration in patients that had previously received topical aprotinin [17].…”

Section: B) High Molecular Weight Agentsmentioning

confidence: 99%

Practical Guidelines for Perioperative Hypersensitivity Reactions

Laguna¹,

Archilla²,

Doña³

et al. 2018

J Investig Allergol Clin Immunol

105

View full text Add to dashboard Cite

Perioperative hypersensitivity reactions constitute a first-line problem for anesthesiologists and allergists, so it is advisable that hospitals have a consensus protocol for the diagnosis and management of these reactions. However, this kind of protocols is not present in many hospitals, leading to problems in treatment, the communication of incidents and subsequent etiological diagnosis. In this document we present a systematic review of the available scientific evidence and provide general guidelines for the management of acute episodes and Resumen:Las reacciones de hipersensibilidad perioperatorias constituyen un problema de primera línea para los anestesiólogos y alergólogos, por lo que es recomendable que los hospitales tengan un protocolo de consenso para el diagnóstico y el tratamiento de estas reacciones. Sin embargo, este tipo de protocolos no está presente en muchos hospitales, lo que conlleva problemas en el tratamiento, la comunicación de incidentes y el posterior diagnóstico etiológico. Este documento ha sido creado por miembros del Comité de Alergia a Medicamentos de la Sociedad Española de Alergia e Inmunología Clínica (SEAIC) en colaboración con miembros de la Sociedad Española de Anestesia (SEDAR). Se ha realizado una revisión sistemática de la evidencia científica disponible y se proporcionan pautas generales para el manejo de episodios agudos y para la derivación de pacientes con reacciones de hipersensibilidad perioperatoria a los Servicios de Alergología. Se propone un algoritmo práctico para el diagnóstico etiológico y se brindan recomendaciones para el manejo de pacientes con reacciones alérgicas perioperatorias.

show abstract

“…Παροµοίως, κάποιοι από τους τοπικούς παράγοντες περιέχουν απροτινίνη, ειδικά αυτοί που κατασκευάζονται στην Ευρώπη. Η χρήση της απροτινίνης στους τοπικούς αιµοστατικούς παράγοντες ενέχει το δυνητικό κίνδυνο της ευαισθητοποίησης των ασθενών σε αυτό τον παράγοντα και η ακόλουθη επανέκθεση στην απροτινίνη, ειδικά εντός 6 µηνών από την αρχική δόση, εµφανίζει 5% συχνότητα εµφάνισης αντίδραση υπερευαισθησίας, κυρίως αναφυλαξία [750,751]. Εξαιτίας της µη αναγνωρισµένης προηγούµενης έκθεσης στην απροτινίνη, η ανάπτυξη ενός προσεκτικού ιστορικού φαρµακευτικής αγωγής και άλλων προληπτικών µέτρων είναι ουσιαστικά πριν τη χρήση της απροτινίνης για διατήρηση αίµατος [752].…”

Section: η αορτοστεφανιαία παράκαµψη µε πάλλουσα καρδιά (Opcab) είναιunclassified

Η Επίδραση Της Στρατηγικής Περιορισμού Των Ενδοφλεβίως Χορηγούμενων Υγρών Στον Αριθμό Των Μεταγγιζόμενων Μονάδων Συμπυκνωμένων Ερυθρών Στις Καρδιοχειρουργικές Επεμβάσεις Με Εξωσωματική Κυκλοφορία

Κλειτσάκη¹

View full text Add to dashboard Cite

«Η έγκριση της ∆ιδακτορικής ∆ιατριβής υπό του Ιατρικού Τµήµατος του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας, δεν υποδηλοί αποδοχήν των γνωµών του συγγραφέως». ΠΡΟΛΟΓΟΣΟι καρδιοχειρουργικές επεµβάσεις χαρακτηρίζονται από τη συχνή χρήση µεταγγιζόµενου αίµατος καθώς και προϊόντων αυτού. ∆ιεθνώς υπάρχει ενδιαφέρον στην αναζήτηση τεχνικών για την ελάττωση του αριθµού των µεταγγιζόµενων µονάδων παραγώγων αίµατος. Το ενδιαφέρον αφορά εξόχως την Καρδιοχειρουργική. Η εφαρµογή στρατηγικών διατήρησης, είναι πολυπαραγοντική, και ένας συνδυασµός τεχνικών µπορεί να χρησιµοποιηθεί. Η διαφοροποίηση στις ανάγκες για οµόλογη µετάγγιση σε επεµβάσεις αορτοστεφανιαίας παράκαµψης (CABG), σχετίζεται µε παράγοντες όπως η χρήση φαρµακευτικών σκευασµάτων για µείωση της απώλειας αίµατος και η εφαρµογή στρατηγικών διατήρησης και επαναχρησιµοποίησης των απωλειών, καθώς και η εφαρµογή κατευθυντήριων οδηγιών.Γενικά, στις σε ισχύ κατευθυντήριες οδηγίες για µετάγγιση τονίζεται η ανάγκη κλινικής εκτίµησης της κατάστασης του όγκου του αίµατος του ασθενή, προς αποφυγή της άσκοπης οµόλογης χρήσης του, λόγω αιµοαραίωσης. Παρόλα αυτά η απόφαση για µετάγγιση διεγχειρητικά εξαρτάται κυρίως από τη συγκέντρωση της αιµοσφαιρίνης. Ειδικά στις καρδιοχειρουργικές επεµβάσεις, η χρήση της εξωσωµατικής κυκλοφορίας, οδηγεί σε αιφνίδια αιµοαραίωση, αν και η επίδραση της στον αριθµό των κυκλοφορούντων ερυθρών δεν είναι σηµαντική. Η χορήγηση υγρών πριν την εξωσωµατική έχει ένα επιπλέον αποτέλεσµα στην αναιµία από αραίωση που προκαλείται από την εφαρµογή της εξωσωµατικής κυκλοφορίας, και είναι αυτή η αιµοαραίωση που συνεισφέρει σηµαντικά στην ανάγκη για µετάγγιση σε ασθενείς που υποβάλλονται σε επεµβάσεις CABG. Επί του παρόντος, δεδοµένα που αφορούν την οµόλογη µετάγγιση αίµατος σε επεµβάσεις CABG µε περιορισµό της χρήσης των ενδοφλεβίως χορηγούµενων υγρών, λείπουν. Η επίδραση τεχνικών που ελαττώνουν το βαθµό της αιµοαραίωσης σε συνδυασµό µε την εφαρµογή αυτοµετάγγισης δεν έχει µελετηθεί κατά πόσο ελαττώνει τις µεταγγίσεις στις επεµβάσεις αυτές.Στο σηµείο αυτό θα ήθελα να εκφράσω την ειλικρινή µου ευγνωµοσύνη και τις ιδιαίτερες ευχαριστίες µου στον Αναπληρωτή Καθηγητή Αναισθησιολογίας του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας κ. Γεώργιο Βρετζάκη, για την εµπιστοσύνη µε την οποία µε περιέβαλε µε την ανάθεση της παρούσης διατριβής. Το συνεχές ενδιαφέρον του, η διαρκής επίβλεψη, η ενθάρρυνση, οι εύστοχες παρατηρήσεις και η πολύτιµη εµπειρία του αποτέλεσαν καθοριστικούς παράγοντες για το σχεδιασµό, την υλοποίηση και τη συγγραφή της παρούσης µελέτης. Χωρίς την αµέριστη συµπαράσταση του κ. Βρετζάκη η ολοκλήρωση και η συγγραφή αυτής της σηµαντικής µελέτης δε θα ήταν εφικτό να πραγµατοποιηθεί. Αποτέλεσε για µένα έµπνευση, και µε έκανε να θέλω να γίνω καλύτερος ιατρός και καλύτερος άνθρωπος. Τον ευχαριστώ πραγµατικά, του οφείλω πολλά.Ευχαριστώ επίσης θερµά, τα άλλα δύο µέλη της τριµελούς επιτροπής: την Επίκουρη Καθηγήτρια της Πανεπιστηµιακής Αναισθησιολογικής Κλινικής του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας κ. Γεωργία Σταµατίου για το ενδιαφέρον και τη βοήθεια της στην πραγµάτωση της µελέτης και τον Καθηγητή της Πα...

show abstract

Forty Years of Clinical Aprotinin Use: A Review of 124 Hypersensitivity Reactions

Cited by 104 publications

References 50 publications

Anaphylaxis during anaesthesia: diagnostic approach

Anaphylaxis during anaesthesia: diagnostic approach

Practical Guidelines for Perioperative Hypersensitivity Reactions

Contact Info

Product

Resources

About