Fi̇lmlerle Deli̇li̇k: Deli̇ Ve İkti̇dar İli̇şki̇si̇

Abstract

ÖzKültürel bir varoluş olarak delilik, kendisine çeşitli anlamlar atfedilerek, tarih boyunca toplumsal kabullerde ve dolayısıyla sanat dallarında sıkça karşımıza çıkar. Delilik, toplumun istenmeyen bir parçası olmakla beraber; toplumun içinde ve toplumdan başka olan bir varoluşa da sahiptir. Bu nedenle, deli ne boyutla ele alınırsa alınsın; her zaman normal olmayanı temsil eder. Oysa; Foucaultcu bakış açısı ile incelendiğinde delilik, içinde barındırdığı anlamlar bakımından tarih içinde gelişen güç ve iktidar paradigmalarını açığa çıkarabilecek bir olgudur. Bu çalışma, filmlerdeki delilik olgusunu tartışarak günümüz toplumlarında kabul görmüş delilik hallerini ve modern hayatın iktidar uygulamaları ile delilik arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Delilik sanıldığının aksine sadece pozitif tıbbın temellerine dayanan bir psikolojik bozukluk değil; aynı zamanda modern toplumun kuruluşunda iktidar mekanizmalarının güç uygulama pratiklerini kolaylaştırmak için normal olanın inşasında kullanılmış bir yapıdır.Anahtar Kelimeler: Delilik, Foucault, İktidar, Sinema. MADNESS BY MOVIES: WITH FOUCAULTIAN STANDPOINT MAD AND POWER RELATION AbstractThroughout the history, madness as a cultural entity, attributed to various meanings shows itself in social acceptances and art. Despite of being an unwelcome part of society, madness has an entity that is in the society and different from the society. Therefore; madness, regardless of how it is discussed, represents to the unordinary. Though madness if it is studied with Foucaultian view is an phenomenon which can reveal the paradigms of government and power that are being improved in the history. This study is examining the varieties of madness that are accepted in the society and the relation between the madness and the power implemented by the modern governments. Madness as it is considered is not only psychological problem but also a frame used in the construction of the normal to ease to practice power implemented by the modern society.

‘Vizontele’ Filmindeki Delilik Temsilleri Bağlamında Gülme ve Alay Etmenin Ötekileştirme Boyutu

“…Sinemada delilik temsillerine yaklaşan bazı çalışmalar alan yazında mevcuttur (Arecana, 2012;Aulas,1980;Beachum, 2010;Berritta, 2015;Beveridge, 1996;Ertaylan, 2017;Gültekin, 2016;Hancığaz, 2007;Hancığaz, 2016;İlhan, 2020;Manley, 2009;Öztürk & Yıldız, 2016;Puisys, 2014;Velioğlu Metin, 2019;Vuran Doğan, 2013;Welch, 1997). Bu çalışmaların ortak noktası deliliğin, normalliğin bir karşıtı olarak ele alınmasıdır.…”