Facial emotion recognition by persons with mental retardation: A review of the experimental literature

Recognizing primary emotions in communication in adults with intellectual disability

“…Slični rezultati dobijeni su i u populaciji tipičnog razvoja, gde je pokazano da deca koja su imala nepovoljna iskustva u institucionalnom smeštaju pokazuju veću sklonost ka uspešnom prepoznavanju ljutih lica u poređenju sa drugim emocionalnim izrazima ( ), što je delimično potvrđeno i u našem istraživanju značajnim razlikama u emociji straha i sreće između ispitanika sa lakom i umerenom IO. Autori ukazuju i na to da intelektualne sposobnosti ne moraju biti u direktnoj vezi sa sposobnošću prepoznavanja emocija (Brosgole et al, 1986; Gioia & Brosgole, 1988, sve prema Rojahn et al, 1995), što se objašnjava navodima da za obradu vizuelno-afektivnih informacija odraslih osoba sa IO nije presudna mentalna starost ispitanika, već postojanje deficita emocionalno-perceptivne prirode, koji su nezavisni od kognitivnog ograničenja, što se u literaturi naziva hipotezom emocionalne specifičnosti (Rojahn et al, 1995). U prilog tome govore i navodi o uticaju lokalnog procesuiranja stimulusa na detekciju emocija kod ovih osoba (Scotland et al, 2016).…”

“…Pretpostavljamo da snižene jezičke sposobnosti nepovoljno utiču na razumevanje propratnih verbalnih instrukcija i ponuđenih odgovora kod osoba sa umerenom IO. Postoji mogućnost da su ispitanici pokušavali da detektuju značenje izgovorene i nejasne poruke, nerazumevajući napomenu koju je ispitivač davao, a koja se odnosila na to da je sadržaj izgovorenih poruka irelevantan, naročito ako imamo u vidu da ove osobe imaju poteškoće u suzbijanju nebitnih informacija (Cha & Merrill, 1994, prema Rojahn et al, 1995).…”

“…Pretpostavljamo da slabije receptivne sposobnosti osoba sa umerenom IO čine ove osobe neuspeš-nijima na zadacima prepoznavanja emocije sreće. Veliki broj istraživača saglasan je da prepoznavanje emocije sreće predstavlja najlakši zadatak za osobe sa IO u poređenju sa zadacima za prepoznavanje ostalih osnovnih emocija (Memisevic et al, 2016;Rojahn et al, 1995). Moguće objašnjenje pojave da se emocija sreće uspešnije prepoznaje od ostalih Kostić (Kostić, 1995) vidi u teoriji da prijatne emocije sadrže distinktivne pokrete, koji se mogu diferencirati na nižem nivou aktivacije, nego što je to slučaj sa ekspresijom negativnih emocija.…”

“…Rezultati istraživanja na temu sposobnosti prepoznavanja emocija kod osoba sa intelektualnom ometenošću (u daljem tekstu IO) pokazuju da ove osobe imaju značajno lošija postignuća od ispitanika tipičnog razvoja u zadacima prepoznavanja emocija uz pomoć fotografija, vokalne i facijalne ekspresije ( Rojan i saradnici ukazuju na to da se pol kao varijabla vrlo retko izdvajao u ovakvom tipu istraživanja u populaciji osoba sa IO i navode da se od dvadeset jedne analizirane studije u svega dve ispituju potencijalne polne razlike u sposobnosti prepoznavanja emocija (Rojahn, Lederer & Tassé, 1995). Na osnovu malog broja istraživanja može se zaključiti da u populaciji osoba sa IO, muškarci i žene podjednako uspešno detektuju emocije (Simon, Rosen, Grossman & Pratowski, 1995).…”

Integrating Basic and Applied Research and the Utility of Lattal and Perone's Handbook of Research Methods in Human Operant Behavior

“…Such choices may be affected by multiple features of the person being observed (e.g., facial expression, tone of voice, physical appearance, and gender; cf. McAlpine, Singh, Ellis, Kendall, & Hampton, 1992;Rojahn, Lederer, & Tassé, 1995).…”