“…Έπί πα/Ιαίας κακώσεως τής ουρήθρας, ή άποκατάστασις της βατότητος ταύτης, έφ' όσον μεν πρόκειται περί μετατραυματικοΰ στενώματος, θα έπιτευχθή δια διαστολών ή δι' ούρηθροτομίας εσωτερικής ή εξωτερικής 178 . Έφ' όσον όμως πρόκειται περί βαρυτέρας καταστροφής τής ουρήθρας, ή άποκατάστασις ταύτης θα έπιτευχθή δια τής εφαρμογής μιας των διαφόρων μεθόδων ούρηθροπλαστικής : Ή έκτομή του ούλωδώς κατεστραμμένου τμή ματος τής ουρήθρας καί ή τελικοτελική άναστόμωσις ταύτης, ή παρεμβολή δερματικού κρημνού μεταξύ των ούρηθρικών άκρων 44 -65 • Ίβ • 105> 206 • 207 , ή χρησιμοποίησις ούρηθρικοΰ κρημνού προς κάλυψιν του χάσματος 217 , ή χρησιμοποίησις κυστικού κρημνού δια τήν κάλυψιν ελλείμματος τής όπισθίαο ου ρήθρας 151 καί τέλος ή ευρεία κινητοποίησις τής περινεϊκής μοίρας τής ουρή θρας καί ή εισαγωγή ταύτης εντός τής προστατικής μοίρας (Télescopage ή Pull through) 8 -196 , αποτελούν τάς κυριωτέρας μεθόδους ούρηθροπλαστικής δια τήν άποκατάστασιν τής βατότητος τής ουρήθρας έπί παλαιών κακώσεων ταύτης.…”