Evidence from full-inclusion model: the social position and sense of belonging of students with special educational needs and their peers in Italian primary school

Using sociometric techniques to assess the social impacts of inclusion: Some methodological considerations

“…In another meta-analysis, Nowicki (2003) also concluded that these children occupy a less favourable social position in their classroom and experience more social difficulties than their average to high-M A N U S C R I P T A C C E P T E D ACCEPTED MANUSCRIPT 2 achieving peers. What is worrying is that similar negative findings have been reported across different national school systems including the UK (Nabuzoka & Smith, 1993;Frederickson & Furnham, 2004;Avramidis, 2013), Canada (Kuhne & Wiener, 2000), Spain (Cambra & Silvestre, 2003), the US (Estell et al, 2008), Norway (Pijl, Frostad, & Flem, 2008), Holland (Bakker et al, 2007;Koster et al, 2010), Cyprus (Mamas, 2012), Italy (Nepi et al, 2013), and Germany (Mand, 2007;Krull, Wilbert, & Hennemann, 2014). The results from these studies suggest that SEN pupils tend to hold a lower social position and to have fewer stable friendships than their peers.…”

“…Other authors have utilised alongside sociometric techniques instruments assessing social behaviour, loneliness or quality of friendship. Examples include the Social Skills Rating System (Frostad & Pijl, 2007), the Asher/Loneliness Scale (Bakker et al, 2007;Chamberlain, Kasari, & Rotheram-Fuller, 2007), the Social Belonging Scale (Nepi et al, 2013) and the Friendship Quality Scale (Calder, Hill, & Pelicano, 2012). Given that these instruments are all child reports, there is a need for the deployment of other psychometric tools by teachers and parents.…”

Social acceptance and the choosing of favourite classmates: a comparison between students with special educational needs and typically developing students in a context of full inclusion

“…Finally, a very recent study by our group (Nepi et al., ) measured acceptance and rejection among a large sample of 418 participants of typically developing students and students with special educational needs aged eight to 11, as well as their sense of belonging to the school, by using a cross‐culturally adapted version of the Social Inclusion Survey and the Belonging Scale , respectively (Frederickson et al., ). The findings demonstrate that, at least within the group of typically developing students, being proficient is beneficial, as greater proficiency led to higher peer acceptance and a greater sense of belonging to their own school.…”

Οι Κοινωνικές Δεξιότητες, Η Κοινωνική Θέση Και Το Αίσθημα Του «ανήκειν» Των Μαθητών Με Και Χωρίς Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες Στο Γενικό Δημοτικό Σχολείο

“…Οι Murray και Greenberg (2001) παρατήρησαν ότι μαθητές με συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα είναι πιο πιθανό να δηλώσουν φτωχότερο δέσιμο με το σχολείο και να μην είναι ικανοποιημένοι από τις σχέσεις τους με τους εκπαιδευ-τικούς, σε σχέση με συμμαθητές τους με άλλες αναπηρίες ή χωρίς αναπηρίες. Ακόμη, οι Nepi et al (2013) αναφέρουν ότι, παρόλο που κάποια παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες φαί-νεται να απολαμβάνουν ένα βαθμό κοινωνικής αποδοχής, εντούτοις μπορεί να νιώθουν συ-ναισθηματικά απομακρυσμένα από το σχολείο τους.…”

“…Από τις σχετικές έρευνες, εκείνη των Frederickson et al (2007) επίσης δεν αναφέρει διαφορές μεταξύ των μαθητών με διαφορετικές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Αντίθετα, σε άλλη μελέτη έχει βρεθεί ότι οι μαθητές με γνω-στικά ή αισθητηριακά προβλήματα δηλώνουν χαμηλότερο δέσιμο με το σχολείο τους από ε-κείνους με συμπεριφορικά και μαθησιακά, κάτι που έρχεται σε σύγκρουση με τα δικά μας αποτελέσματα (Nepi et al, 2013). Σε άλλη έρευνα προέκυψε ότι οι μαθητές με κοινωνικό-συ-ναισθηματικά, συμπεριφορικά και μαθησιακά προβλήματα είναι πιο πιθανό να δηλώσουν ότι δεν τους αρέσει το σχολείο από ό,τι εκείνοι με κινητικά, αισθητηριακά, ή προβλήματα λό-γου (McCoy & Banks, 2012).…”