Evaluation of polylactide film for prevention of pericardial adhesion in a rabbit model

Abstract

Bu çalışmada pelvik yapışıklıkları önlemede etkinliği kanıtlanmış biyoemilebilir polilaktid bariyerin ameliyat sonrası perikardiyal yapışıklıkları önlemedeki etkinliği bir hayvan modelinde değerlendirildi. Ça lış ma pla nı: Kırk Yeni Zelanda beyaz tavşanı eşit olarak kontrol ve tedavi gruplarına ayrıldı. Deneklere sol anterior torakotomi ve parsiyel perikardiyektomi sonrası epikardiyal abrazyon uygulandı. Kontrol gruplarında (grup 1 ve 2) retrosternal yapışıklıklara izin vermek için perikard açık bırakıldı. Tedavi gruplarında ise (grup 3 ve 4) perikardiyal defekt 0.02 mm biyoemilebilir polilaktid bariyer ile kapatıldı. Ameliyat sonrası makroskopik ve mikroskopik değerlendirmeler gruplar hakkında bilgisi olmayan değerlendirmeciler tarafından grup 1 ve 3'te üçüncü haftanın sonunda, grup 2 ve 4'te ise altıncı haftanın sonunda yapıldı. Bul gu lar: Makroskopik ve histopatolojik değerlendirmeler kontrol ve tedavi grupları arasında adezyon gelişimi açısından anlamlı farklılık olmadığını gösterdi. Ancak polilaktid bariyer tedavi gruplarında mezotelyum benzeri hücre tabakasının gelişimini destekledi. So nuç: Polilaktid bariyer mezotel hücre tabakasının rejenerasyonuna yardımcı olsa da perikardiyal yapışıklıkların gelişimini önlememektedir. Anah tar söz cük ler: Biyoemilebilir polilaktid bariyer; kalp cerrahisi; perikardiyal yapışıklıklar.

Combined use of barrier methods to prevent pericardial adhesions: Is it always better?

“…Subsequently, normal pericardial mesothelial cell growth is observed on the surfaces free of adhesions. [1] Therefore, the basic methods studied to prevent adhesions include fibrinolytic agents, [2] anti-inflammatory agents, [3,4] permanent physical barriers which involve pericardial closure either directly or using an ePTFE membrane as a substitute [5,6] and resorbable barriers to prevent early fibrin deposition [7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17] N-acetyl cysteine have been also shown to reduce adhesions probably through fibroblast inhibition, since it is in liquid form the ideal method of application is still undetermined. [21] The closure of pericardium has been used as a barrier method to decrease the adhesions.…”

“…Materials used as a resorbable barrier involve polylactic acid, [7,8] sprayable polyethylene glycol, [9] porcine collagen membrane, [10] hyaluronic acid membrane, [11,12] hyaluronic acid/carboxymethyl cellulose solution, [13] and polyethylene glycol/ polylactic acid membrane. [14,15] Among these materials, polyethylene glycol/polylactic acid membrane [16] and hyaluronic acid membrane [17] have been shown to decrease pericardial adhesions when used in combination with ePTFE membrane, compared to the isolated use of ePTFE membrane.…”