Evaluating the results of mentorship training for community midwives in Sindh, Pakistan

Abstract

Aims The aim of the study was to measure the impact of the mentorship training on the community midwives' knowledge, perceptions, and willingness to mentor. Methods A quasi-experimental pre- and post-design was used. A total of 50 community midwives were educated about mentorship, and data were collected through pre- and post-test questionnaires, and a 3-month follow-up. Findings There was a significant improvement in the knowledge of community midwives about mentorship (P=<0.001) and their willingness to mentor (P=<0.001). Their perceptions about the cost versus benefit of mentoring had improved (P=<0.001). During the follow-up, the majority of participants reported that they had begun working as a mentor. Conclusions Mentorship training was found to be effective in improving the knowledge, perceptions, and willingness of community midwives to mentor. A larger study in a different area of Pakistan is also recommended using a similar scheme.

Supervision training in healthcare: a realist synthesis

“…The demi-regularities that resulted in negative outcomes pertained only to supervisor-related outcomes: Healthcare supervisors [C] undergoing short-duration supervision training [I] experienced no improvements in supervisory skills [− O] through lack of engagement in training or reinforcement of training [− M] (Busari et al 2006 ; Eckstrom et al 2006 ; Quirk et al 1998 ). Healthcare supervisors [C] undergoing short-duration supervision training [I] experienced poor supervisor engagement in training [− O] through insufficient protected time [− M] (Hook and Lawson-Porter 2003 ; Sandau and Halm 2011 ; Sayani et al 2017 ). Based on these demi-regularities we developed a modified program theory (MPT) for short-duration interventions (Fig.…”

“…Healthcare supervisors [C] undergoing short-duration supervision training [I] experienced poor supervisor engagement in training [− O] through insufficient protected time [− M] (Hook and Lawson-Porter 2003 ; Sandau and Halm 2011 ; Sayani et al 2017 ).…”

Ebeleri̇n Mentorluk Uygulamasina İli̇şki̇n Görüşleri̇ni̇n Değerlendi̇ri̇lmesi̇

“…Mentorların öğrencilerin aidiyet duygusu üzerinde olumlu etkiye sahip olduğu bilinmektedir [10]. Ayrıca çalışmalarda pozitif öğrenci-mentor ilişkisinin aidiyet duygusunun yanı sıra öğrencilerin benlik saygısını ve güven duygusunu olumlu yönde etkilediği gösterilmektedir [ [13]. Aynı çalışmada Sayani ve arkadaşları (2017) çalışmalarında uyguladıkları mentorluk eğitimi sonrasında ebelerin mentorluk kavramı hakkındaki bilgi puanlarının anlamlı düzeyde yükseldiğini belirtmişlerdir [13].…”

“…Ayrıca çalışmalarda pozitif öğrenci-mentor ilişkisinin aidiyet duygusunun yanı sıra öğrencilerin benlik saygısını ve güven duygusunu olumlu yönde etkilediği gösterilmektedir [ [13]. Aynı çalışmada Sayani ve arkadaşları (2017) çalışmalarında uyguladıkları mentorluk eğitimi sonrasında ebelerin mentorluk kavramı hakkındaki bilgi puanlarının anlamlı düzeyde yükseldiğini belirtmişlerdir [13]. Bu bulgu ülkemizde ve Paskistan'da ebelik mesleğinde ebelerin mentorluk kavramı hakkında farkındalıklarının yetersiz olduğunu ve mentorluk eğitimlerine ihtiyaç duyulduğunu göstermektedir.…”

“…Türkiye'de hemşirelerle yapılan bir çalışmada; hemşirelerin çoğunun (%86.8) daha önce öğrencilerin klinik eğitiminde "rehber hemşire" olarak rol aldığı belirtilmiştir [14]. Sayani ve arkadaşlarının çalışmasında ise ebelerin yalnızca %4'ünün daha önce mentorluk deneyiminin olduğu görülmüştür [13]. Ebelik ve hemşirelik gibi pratik uygulamaya dayalı birçok meslekte, geleneksel olarak uygulama ortamında öğrencileri destekleme, denetleme ve pratik eğitimlerini tamamlama sürecinde klinikte çalışan sağlık profesyonellerinin desteğine ihtiyaç duyulmaktadır [5].…”