Evaluating the Effectiveness of an Intervention Program to Influence Attitudes of Students Towards Peers with Disabilities

Abstract

In this study we examine the effectiveness of an intervention program to influence attitudes of elementary school students towards peers with intellectual, physical and severe physical and intellectual disabilities. A quasi-experimental longitudinal study was designed with an experimental group and a control group, both comprising two rural schools. An intervention program was developed for kindergarten (n(experimental) = 22, n(control) = 31) and elementary school students without disabilities (n(experimental) = 91, n(control) = 127) (age range 4-12 years old). This intervention consisted of a 3 weeks education project comprising six lessons about disabilities. The Acceptance Scale for Kindergarten-revised and the Attitude Survey to Inclusive Education were used to measure attitudes at three moments: prior to the start of the intervention, after the intervention and 1 year later. The outcomes of the multilevel analysis showed positive, immediate effects on attitudes of kindergarten students, but limited effects on elementary school students' attitudes.

Percepções dos educadores sobre a inclusão na educação pré-escolar: o papel da experiência e das habilitações

“…É também a partir desta altura que se começa a assistir à implementação progressiva de sistemas de avaliação e promoção da qualidade das instituições de educação pré-escolar e que surge um investimento gradual na formação e na melhoria das práticas dos educadores. (DE BOER et al, 2014). Salvaguardando questões culturais, outros estudos apontam ainda os efeitos benéficos da experiência inclusiva em contexto pré-escolar nas competências sociais dos pares sem necessidades especiais, seja ao nível da agressão, comportamento antissocial, vitimação, competências sociais ou autocontrolo (OGELMAN; SECER, 2012).…”

Akran Öğretiminin Zihinsel Yetersizliği Olan Bireylerin Sosyal Kabulü ve Benlik Saygısına Etkisi

“…Normal gelişim gösteren (NGG) akranlarıyla bir arada eğitim gören özel gereksinimli bireylerin -uygun koşulların sağlanması durumunda-akademik ve sosyal başarılarının arttığı görülürken (Fisher ve Meyer 2002;Batu, Kırcaali-İftar ve Uzuner, 2004;Wang, 2009;Kurth ve Mastergeorge, 20 0) reddedilmelerinin azaldığı (Civelek, 1990;Georgiadi, Kalyva, Kourkoutas, Tsakiris, 2012;Çolak, Vuran ve Uzuner, 2013) gözlemlenmiştir. NGG akranları ile bir arada olmak ZY bireylerin eğitimlerinde vazgeçilmez bir unsur olsa da eğitim-öğretim çağındaki yetersizliği olan çocukların akranları (Şahbaz, 2004;Eratay ve Sazak Pınar, 2006;Turhan, 2007;Kabasakal ve ark., 2008;Boer, Pijl, Minnaert ve Post, 2014;Girli ve Atasoy, 20 2;Küçüker, Işıkoğlu Erdoğan ve Çürük, 2014;Nepi ve ark. 2015) ve öğretmenleri (Diken ve Sucuoğlu, 999;Engin, Tösten, Kaya, Köselimoğlu, 2013) tarafından kendilerine yönelen olumsuz tutumlarla karşı karşıya oldukları veya ilişkilerinin istenilen düzeyde olmadığı ve sosyal kabul problemi ile karşı karşıya oldukları bilinmektedir.…”

Validación de la versión española del cuestionario “Actitudes de los alumnos hacia la integración en educación física (CAIPE-R)”

“…Las investigaciones en las que se ha aplicado este instrumento han seguido dos líneas principales de estudio: por un lado, el establecimiento y definición de las características que deben tener las intervenciones para que faciliten un impacto positivo en la actitud de los alumnos sin discapacidad (Archie y Sherrill, 1989;Block y Zeman, 1996;Kalymon, Gettinger, y Hanley-Maxwell, 2010;McManus, Feyes, y Saucier, 2011;Pérez-Tejero y cols.,y cols., 2012;Sherrill, 1998;Slininger, Sherrill, y Jankowski, 2000); y, por otro, el estudio específico del efecto de las intervenciones en el cambio de actitud hacia la inclusión (De Boer, Pijl, Minnaert, y Post, 2014;Krahé y Altwasser, 2006;Liu, Kudláček, y Ondrej, 2010;Reina, López, Jiménez, García-Calvo, y Hutzler, 2011;Slininger y cols.,y cols., 2000;Tripp, French, y Sherrill, 1995).…”