Europe's ordoliberal iron cage: critical political economy, the euro area crisis and its management

Neoliberal growth models, monetary union and the Euro crisis. A post-Keynesian perspective

“…Overbeek (2011), Becker and Jäger (2012) and Ryner (2015) are closest to our approach. All of them have a substantial role for financialisation, but have a limited treatment of the macroeconomic dynamics or the demand regimes involved.…”

“…The sovereign debt crisis is not analysed and the eastern and southern European countries are discussed within one group, which is unsuitable for an analysis sovereign debt crises. Ryner (2015) builds most directly on PK analysis and uses a similar notion of finance-led growth, however the focus of the paper is on the development of the 'iron cage' of ordoliberal discipline that makes up the EU's economic policy regime. Ryner explains this regime as situated in the subordinate role of European economies relative to the US financial system and as a mode of adjustment to this subordinate role.…”

Ασύμμετρη Ισχύς, Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση Και Εθνική Κυριαρχία: Η Περίπτωση Της Ευρωζώνης

“…H ευρωζώνη ξεκινούσε ένα ιστορικό τα-ξίδι με τελικό προορισμό την κρίση (Mourlon-Druol, 2014), για την ερμηνεία της οποίας προτείνονται ποικίλες θεωρίες. Ο διακυβερνητισμός (Fabbrini, 2013/ Maris and Sklias, 2015, ο νεολειτουργισμός (Niemann and Ioannou, 2015), η ποικιλία των μοντέλων του καπιταλισμού (Hall, 2014), ο φιλελεύθερος διακυβερνητισμός (Schimmelfennig, 2015), ο ιστορικός θεσμι-σμός (Gocaj andMeunier, 2013 / Verdun, 2015), ο διαβουλευτικός διακυβερ-νητισμός (Puetter, 2012), ο νέος διακυβερνητισμός (Bickerton et al, 2015), η προσέγγιση του ρυθμιστικού κράτους (Caporaso et al 2015), της κριτικής πολιτικής οικονομίας (Ryner, 2015), της κανονιστικής πολιτικής θεωρίας (Dyson, 2013), των ιδεών διακυβέρνησης (Matthijs, 2016) και της πολιτικής μάθησης (Dunlop and Radaelli, 2016) αποτελούν ορισμένες εξ αυτών. Βέβαια, το ερώτημα εάν η διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) έχει γίνει πε-ρισσότερο υπερεθνική ή όχι παραμένει (Dehousse, 2016 / Fabbrini andPuetter, 2016), ενώ παράλληλα αυξάνονται οι πεποιθήσεις πως ορισμένα κρά-τη-μέλη μπορούν να κυριαρχούν έναντι των άλλων (Fabbrini, 2015/ Fabbrini, 2016b.…”

European Economic Governance in 2017: A Recovery for Whom?

“…This is an EU which ignores women as economic citizens and economic actors. In building this critique of the narratives of the EU's economic ‘success’ or of ‘the end of the crisis’, we draw on two existing bodies of work: existing critical political economic approaches to EU integration which have sought to understand the full implications of the shifts in the EU's economic governance structures, the flexibility and political opportunism of the EU's economic narrative (Rosamond, ; Ryner, ; Schmidt, ), and Feminist Political Economy critiques which have uncovered ‘strategic silences’ in ‘mainstream’ approaches to macro‐economic policy (Picchio, ; Schuberth and Young, ). These perspectives are united by the way that they shed light on how the EU is (re‐) shaping the contours and limits of political arena.…”