Eupolis and the Periodization of Athenian Comedy

Nesselrath, Heinz-Günther

doi:10.2307/j.ctvvnbsh.21

Cited by 13 publications

(2 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…444 Lindblom (2011) 79: "Therefore I will only consider the attributes that are solely or mainly represented together with women in company with Dionysos and/or satyrs" και διευκρινίζει στην σημ.301: "I write "mainly" since even attributes considered to be specific for a certain character occasionally can appear together with other figures in Attic vase-paintings. For the polyvalent use of attributes in ancient Greek art, see Mylonopoulos 2010, 191-195 Nesselrath (1990) 34.…”

Section: υπομνηματισμός-μετάφρασηmentioning

confidence: 99%

“…βλ.Körte, A. (1921), "Komödie (attische)", RE ΧI 1, 1258κε.•Nesselrath (1990Nesselrath ( ) 200. Κωνσταντάκος (2006 54-55: "Ο Αθηναίος πολιτικός Καλλίστρατος σατιρίζεται στην Αντιόπη του Εύβουλου (απ.10)[PCG 5 (1986) 195] και στον Πρωτεσί αο του Αναξανδρίδη (απ.41)[PCG 2 (1991) 259].…”

unclassified

See 1 more Smart Citation

Συμβολή Στη Μελέτη Της Μετακλασικής Τραγωδίας

Μπιλιάνη¹

View full text Add to dashboard Cite

Η Δ.Δ. ασχολείται με δύο αποσπάσματα των οποίων κοινό σημείο αποτελεί η δυσκολία της ειδολογικής κατάταξης, της χρονολόγησης , της πατρότητας , της λειτουργίας των παρεπιγραφών, καθώς και του ρόλου του Χορού. Σκοπός της να εξετάσει τις ενίοτε αντικρουόμενες απόψεις των μελετητών και να προτείνει , ει δυνατόν, πιθανές λύσεις στα προβλήματα που ανακύπτουν. Το πρώτο απόσπασμα σχετίζεται με τον μύθο της Μήδειας. Aποδίδεται από το 1987 στο είδος του σατυρικού δράματος από τον μελετητή D.F. Sutton., επί τη βάσει του λεκτικού του αποσπάσματος, της εξέλιξης του μετακλασικού σατυρικού δράματος και της ερμηνείας της επιγραφής IGII2 2319. Η Δ.Δ. με μία διαφορετική ερμηνεία της Ληναϊκής επιγραφής αφ’ ενός αλλά και της συνύπαρξης της παρεπιγραφής ΧΟΡΟΥ με την επίσημη και τοπικά προσδιορισμένη αποστροφή στο γυναικείο χορό αφ’ ετέρου επιχειρεί να αποδείξει ότι το είδος του αποσπάσματος δεν είναι αυταπόδεικτα σατυρικό. Το δεύτερο απόσπασμα έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αν και απηχεί την γνωστή ιλιαδική σκηνή της μονομαχίας Έκτορα –Αχιλλέα. Το κείμενο είναι δραματικός διάλογος ανάμεσα στην Κασσάνδρα, τον Πρίαμο, τον Δηίφοβο και τον Χορό. Η επτάκις επανερχόμενη παρεπιγραφή ΩΔΗ εγείρει συζήτηση για το είδος του κειμένου. Η mise en page συνδέεται με την μετρική απόδοση του κειμένου. Το πρόσωπο της Κασσάνδρας δεσπόζει, καθώς με τις τηλαισθητικές του δυνάμεις περιγράφει τα διαδραματιζόμενα εκτός των τειχών της Τροίας. Αν και αυτά τα δύο αποσπάσματα δεν έχουν τίποτα κοινό prima vista, πιθανώς αποτυπώνουν την εξέλιξη της τραγωδίας σε κυνική τραγωδίας με στοιχεία burlesque το πρώτο, και σε μελόδραμα που προοιωνίζεται το είδος της όπερας, το δεύτερο.

show abstract

Section: υπομνηματισμός-μετάφρασηmentioning

confidence: 99%

unclassified

Συμβολή Στη Μελέτη Της Μετακλασικής Τραγωδίας

Μπιλιάνη¹

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

P

2019

The Encyclopedia of Greek Comedy

View full text Add to dashboard Cite

Constructing Literature in the Roman Republic

Goldberg

2005

198

View full text Add to dashboard Cite

This 2006 book examines how the Romans came to have a literature, how that literature reflected native and foreign impulses, and how it formed a legacy for subsequent generations have become central questions in the cultural history of the Republic. It examines the problem of Rome's literary development by shifting attention from Rome's writers to its readers. The literature we traditionally call 'early' is seen to be a product less of the mid-Republic, when poetic texts began to circulate, than of the late Republic, when they were systematically collected, canonized, and put to new social and artistic uses. Imposing on texts the name and function of literature was often a retrospective activity. This book explores the development of this literary sensibility from the Romans' early interest in epic and drama, through the invention of satire and the eventual enshrining of books in the public collections important to Horace and Ovid.

show abstract

Eupolis and the Periodization of Athenian Comedy

Cited by 13 publications

References 0 publications

Συμβολή Στη Μελέτη Της Μετακλασικής Τραγωδίας

Συμβολή Στη Μελέτη Της Μετακλασικής Τραγωδίας

P

Constructing Literature in the Roman Republic

Contact Info

Product

Resources

About