Etiopathogenesis and Treatment of Psychosis

Abstract

Psychotic illnesses (schizophrenia and schizoaffective and affective psychosis) have a lifetime prevalence of 2-3% and probably occur at a similar rate in all human societies. No etiologically significant environmental precipitants have been identified, and this suggests that these diseases are primarily genetic. Brain studies reveal that in schizophrenic patients, development of cerebral asymmetry is arrested, which may be associated with a small reduction in cortical mass. Episodes of illness can be ameliorated by dopamine (in particular D2) antagonists, drugs that are antipsychotic rather than merely antischizophrenic. The discovery of at least five dopamine receptor subtypes and their genes paves the way for new approaches to treatment. However, whether psychotic patients undergo a primary disturbance of dopaminergic transmission remains unclear.

Are Prolactin Levels in Drug-Naive Schizophrenia Patients A Clinical Indicator?

“…Sonuç olarak, yaptığımız bu çalışma, şizofreninin sendrom olarak tanımlanmasına neden olan alt tiplerdeki olası mekanizmaların tekrar gözden geçirmemizi sağlamıştır. Dopamin hipotezinin yeniden gözden geçirilmesiyle birlikte artan çalışmalara eklenen çalışmamız, "klasik" şizofreni alt tiplerinin hepsinde dopamin hipotezinin geçerliği olmadığını ve alt tiplerin semptom farklılıklarının sebebinin altında yatan mekanizmanın aynı olmadığını göstermiştir (29). Bu sonuçlarımız, Crow tarafından baş-latılmış olan şizofreni ayrımını desteklemektedir.…”

“…Bu sonuçlarımız, Crow tarafından baş-latılmış olan şizofreni ayrımını desteklemektedir. Crow'a göre; tipik antipsikotik ajanların tip 1 şizofrenide daha etkili oldukları ve bu alt grupta DA hiperaktivasyonunun bulunduğu, tip 2 alt grubundaki hastalarda ise tipik antipsikotik ajanların belirtileri ağırlaştırdığı ve bunlarda DA hiperaktivasyonundan bulunmamaktadır [29]. Benzer şekilde, paranoid olmayan hasta grubunda saptadığımız serum PRL düzeyinin dopamin hipotezinin tam tersi şeklinde sonuçlanması, bu hasta grubunda hastaların tipik D2 reseptör antagonistlerine yani tipik antipsikotiklere yanıtlarında daha farklı olabileceğini ve yan etki açısından bu grubun daha hassas olabileceğini ortaya koymaktadır.…”

A critical review of genetic studies of schizophrenia. II. Molecular genetic studies

“…The D,, D, and D, receptors inhibit the activity of adenylate cyclase and appear to couple with numerous other effector systems by the activation of G-proteins (23). The locations of the genes for all dopamine receptors in the genome are known, and these genes have been isolated and cloned (22,24). The chromosomal locations of the dopamine receptor genes are as follows: D,, 5q35.1; D,, 11q22.5; D,, 3q13.3; D,, 11~15.5; D,, 4p15.2 (25).…”

Temporolimbic or Transcallosal Connections: Where Is the Primary Lesion in Schizophrenia and What Is Its Nature?

“…If, as the WHO study suggests, schizophrenia (more precisely, schizophrenia defined by nuclear symptoms) is a universal characteristic of human populations, it seems that exogenous insult (e.g., viruses, toxins, trauma) is unlikely to feature in its etiology. In any case, the evidence is against such specific agents (Crow and Harrington 1994). One can of course argue that the problem is heterogeneous and that such agents play a role in some (e.g., nonnuclear) forms of psychosis.…”