Eski̇ Türklerde Askeri̇ Yapi

Abstract

Bozkırlar Orta Asya, Kuzey Asya ve Doğu Avrupa olarak bilinen coğrafi sahadan oluşmaktadır. Bu coğrafyada uzun zaman diliminde varlıklarını hissettirmişler ve kendilerine ait bir kültür oluşturmuşlardır. Onlar atı ehlileştirip, binek hayvanı olarak kullanmışlardır. Bundan başka maden işleyiciliği, özellikle demircilikte ileri gitmişlerdir. Atın hızı ve demirin vurucu gücünden büyük ölçüde yararlanmışlardır. Onların kültürleri at ve demir sayesinde güç ve hız kazanmıştır. Askeri yönden güçlü bir yapıya kavuşmuşlardır. Hem kurgan buluntuları hem de yazılı kaynaklardaki bilgiler onların askeri gücünü açık bir şekilde ortaya koymaktadır. Onların yetiştiği çevre ve eğitimleri askeri bakımdan güçlerini ortaya koymaktadır. Askeri kavram ve unvanlar da oldukça önemliydi. Unvanlar arasında arslan, kaplan ve kurt gibi yırtıcı hayvan adları bulunuyordu. Yırtıcı kuşlardan kartal, doğan ve şahin adı da unvan olarak kullanılıyordu. Bozkır kavimlerinin orduları düzenli bir yapıya sahipti. Ordu birlikleri Onlu sisteme göre oluşturulmuştu. Ordu içinde süvari, yaya, özel ve keşif birlikleri vardı. Ordunun asıl ana unsurunu süvari birlikleri oluşturuyordu. Süvariler savaşlarda at üzerinde en çok yay gerip ok atıyordu. Bu durumda uzaktan savaş taktiğini uygulamaktaydılar. Böyle bir savaş kendileri için kan kaybını azaltıyordu.

Bozkir Kavi̇mleri̇nde Li̇derli̇k Anlayişi (İski̇t, Hun , Göktürk)

“…Atlı göçebe toplumların askerî kültürünün kendiliğinden anlaşılır halini, çocukların eğitimi çok iyi göstermekteydi. Bu eğitim gençlik çağında mükemmel surette ata binme ve çok iyi ok atmayla ileri bir dereceye ulaşıyordu (Durmuş, 2005).…”