“…Bu durum insanın olumlu sosyal ve saldırgan davranışlarının karmaşık birer yapıya sahip olmasından kaynaklanmaktadır. Araştırmacılar yaş (Aktaş ve Güvenç, 2006;Kumru, 2002;Yıldız ve Erci, 2011), cinsiyet (Aktaş ve Güvenç, 2006;Arslan, Hamarta, Arslan ve Saygın, 2010;Kumru, 2002;Kumru, Carlo ve Edwards, 2004;McGinley ve Carlo, 2007;Yıldız ve Erci, 2011), doğum sırası (Gençoğlu, Kumcağız ve Ersanlı, 2014;İkiz, 2015;Şen, 2009), parçalanmış aile yapısı (Karahan, Özcan ve Ağlamaz, 2009), ebeveyn kaybı (Burak, 2013;Kula, 2008;Yıldırım, 2006), aile içi ilişkiler (Knafo ve Plomin, 2006;Şimşek ve Palancı, 2014), aile içinde fiziksel ve/veya sözel şiddet (Ayan, 2007;Bolat Karataş, 2002;Şimşek ve Palancı, 2014), aile içinde ve/veya yakın akrabalardaki rol modeller (Arslan ve arkadaşları, 2010;Burak, 2013;Yıldız, Taştan Boz ve Yıldırım, 2012), çocuğun kiminle yaşadığı ve sosyoekonomik düzey (Bandy ve Wilhem, 2007;Hatunoğlu, 1994) gibi değişkenlerin olumlu sosyal ve saldırgan davranışları etkileyip etkilemediği yönünde araştırmalar yapmışlardır.…”