Ergenlerde Akıllı Telefon Bağımlılığı ve Gelecek Beklentisi İlişkisinin İncelenmesi

Abstract

Çalışmanın amacı ergenlerde akıllı telefon bağımlılığı ile gelecek beklentisi ilişkisinin belirlenmesine yöneliktir. Örneklem grubu uygun örnekleme metodu kullanılarak Konya ilinde bulunan liselerden gönüllülük esas alınarak belirlenmiştir. Çalışmada 590 kız ve 467 erkek toplam 1057 öğrenci yer almıştır. Araştırmada; demografik verilere ilave olarak Şimşek (2012) tarafından geliştirilen "Gelecek Beklentisi Ölçeği (GBÖ)" ile Türkçe uyarlaması Noyan ve ark. (2015) tarafından yapılan "Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği (ATBÖ)" kullanılmıştır. Verilerin analizinde katılımcıların kişisel bilgilerinin dağılımlarını belirlemek için yüzde ve frekans tanımlayıcı istatistik yöntemleri, verilerin normal dağılım gösterip göstermediğini belirlemek için verilerin çarpıklık ve basıklık değerleri kontrol edilerek Kolmogorov Smirnov testi yapılmıştır. Ayrıca t-testi, anova, Manova ve korelasyon analizi yöntemleri kullanılmıştır (α = 0.05). Bulgulara göre katılımcıların gelecek beklentileri ile cinsiyet, yaş, gelir düzeyi, derslere ilişkin başarı durumları arasında anlamlı farklılıklar belirlenirken; akıllı telefon kullanımı ile sadece yaş, derslere ilişkin başarı durumu ve akıllı telefon kullanım nedenleri arasında anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca akıllı telefon kullanımı ile gelecek beklentisi arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın mevcut sınırlılıkları ve gelecekte yapılması muhtemel çalışmalara yönelik değerlendirmeler bu anlamda tartışılmıştır.

Üniversite Öğrencilerinin Değerleri ile İnternet Bağımlılıkları ve Gelecek Beklentileri Arasında Yordayıcı İlişkiler

“…Bu anlamda da internet bağımlılığın gelişmesi açısından risk grubunu gençler teşkil etmektedir (Wu, Lee, Liao ve Chang, 2015). Küresel etkisiyle beraber gelen internet ve bilişim teknolojileri geleceğinin şekillenmesinde planların yapıldığı gençlik döneminde etkili olmakla birlikte gençlerin interneti faydalı ve bilinçli kullanılması toplumun devamlılığı açısından da önem arz etmektedir (Çuhadar, Demirel, Er ve Serdar, 2020).…”