Enhancement of Treatment Adherence Among Patients With Bipolar Disorder

Sajatovic, Martha; Davies, Marilyn A.; Hrouda, Debra R.

doi:10.1176/appi.ps.55.3.264

Cited by 141 publications

(106 citation statements)

References 41 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Brief psychoeducational interventions focusing specifically on medication adherence can be integrated into clinical practice 354. Flexible and collaborative engagement to address individual risk factors for non‐adherence is recommended to optimize acceptability of pharmacological therapies 353, 355, 356, 357…”

Section: Maintenance Therapy For Bipolar Disordermentioning

confidence: 99%

Canadian Network for Mood and Anxiety Treatments (CANMAT) and International Society for Bipolar Disorders (ISBD) 2018 guidelines for the management of patients with bipolar disorder

et al. 2018

View full text Add to dashboard Cite

The Canadian Network for Mood and Anxiety Treatments (CANMAT) previously published treatment guidelines for bipolar disorder in 2005, along with international commentaries and subsequent updates in 2007, 2009, and 2013. The last two updates were published in collaboration with the International Society for Bipolar Disorders (ISBD). These 2018 CANMAT and ISBD Bipolar Treatment Guidelines represent the significant advances in the field since the last full edition was published in 2005, including updates to diagnosis and management as well as new research into pharmacological and psychological treatments. These advances have been translated into clear and easy to use recommendations for first, second, and third‐ line treatments, with consideration given to levels of evidence for efficacy, clinical support based on experience, and consensus ratings of safety, tolerability, and treatment‐emergent switch risk. New to these guidelines, hierarchical rankings were created for first and second‐ line treatments recommended for acute mania, acute depression, and maintenance treatment in bipolar I disorder. Created by considering the impact of each treatment across all phases of illness, this hierarchy will further assist clinicians in making evidence‐based treatment decisions. Lithium, quetiapine, divalproex, asenapine, aripiprazole, paliperidone, risperidone, and cariprazine alone or in combination are recommended as first‐line treatments for acute mania. First‐line options for bipolar I depression include quetiapine, lurasidone plus lithium or divalproex, lithium, lamotrigine, lurasidone, or adjunctive lamotrigine. While medications that have been shown to be effective for the acute phase should generally be continued for the maintenance phase in bipolar I disorder, there are some exceptions (such as with antidepressants); and available data suggest that lithium, quetiapine, divalproex, lamotrigine, asenapine, and aripiprazole monotherapy or combination treatments should be considered first‐line for those initiating or switching treatment during the maintenance phase. In addition to addressing issues in bipolar I disorder, these guidelines also provide an overview of, and recommendations for, clinical management of bipolar II disorder, as well as advice on specific populations, such as women at various stages of the reproductive cycle, children and adolescents, and older adults. There are also discussions on the impact of specific psychiatric and medical comorbidities such as substance use, anxiety, and metabolic disorders. Finally, an overview of issues related to safety and monitoring is provided. The CANMAT and ISBD groups hope that these guidelines become a valuable tool for practitioners across the globe.

show abstract

Section: Maintenance Therapy For Bipolar Disordermentioning

confidence: 99%

Canadian Network for Mood and Anxiety Treatments (CANMAT) and International Society for Bipolar Disorders (ISBD) 2018 guidelines for the management of patients with bipolar disorder

et al. 2018

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…O grande número de revisões publicadas recentemente (Scott e Gutierrez, 2004;Sajatovic et al, 2004;Colom e Vieta, 2004a;Gutierrez e Scott, 2004;Colom e Vieta, 2004b;Scott, 1995;Gonzales-Pinto, 2004;Swartz e Frank, 2001;Zaretsky, 2003;Jones, 2004;Huxley et al, 2000) é reflexo desse empenho em entender melhor as alternativas psicoterápicas disponíveis para tratar essa população.…”

Section: Discussionunclassified

“…Dessa forma, tal fator adquire importante papel na determinação de recaídas dos pacientes, sendo um dos mais importantes alvos para intervenção psicoterápica (Lam et al, 2000). Contudo, uma revisão de Sajatovic et al (2004) de estudos com psicoterapia incluindo somente ensaios controlados verificou apenas 11 trabalhos que discriminavam adesão entre seus resultados.…”

Section: Introductionunclassified

Psicoterapia em grupo de pacientes com transtorno afetivo bipolar

Gomes¹,

Lafer²

2007

Rev. psiquiatr. clín.

View full text Add to dashboard Cite

Destes, um mostrou aumento no período de remissão e redução de sintomas para episódios maníacos. Conclusões: O interesse por intervenções psicoterápicas baseadas em evidência, no tratamento do TAB, vem aumentando nos últimos anos. Este fato contrasta com o baixo número de estudos dedicados à modalidade de atendimento em grupo, que poderia ser muito útil em instituições onde grande número de pacientes é atendido. A complexidade clínica dessa doença, a presença de diversas comorbidades e os diferentes graus de adesão à farmacoterapia demandam a criação de opções terapêuticas variadas que atendam às necessidades de cada indivíduo. Os estudos indicam que a terapia de grupo pode ser uma opção eficaz de tratamento que merece ser mais bem investigado para permitir sua aplicação na prática clínica. Gomes, B.C.; Lafer, B. / Rev. Psiq. Clín. 34 (2); 84-89, 2007Palavras-chave: Transtorno bipolar, terapia de grupo, psicoterapia, educação do paciente, tratamento. AbstractBackground: In the last years there has been a growing number of studies using psychotherapy approaches in the treatment of bipolar patients. However, little is known about the effects of these approaches. Objective: Evaluate the effectiveness of Group Therapy in the treatment of bipolar affective disorder. Method: Review of the literature using Medline, Lilacs, PubMed e ISI, selecting English language articles published between the years of 1975 and 2005. The reference sections of the selected articles, review articles and specialized books were also consulted. Only randomized controlled trails, with more than twenty subjects, were selected. Results: Five published studies were identified; three of them have been published in the last five years. In three of the selected studies, models of Psychoeducation were used, showing an increase in the adherence to the pharmacological treatment. One showed reduction in the number of relapses and hospital admissions. The other two studies combined psychoeducation with some other form of psychotherapeutic approach. In one of them, not only an increase in the remission period but also symptom reduction was identified, concerning manic episodes. Discussion: There has been a growing interest in evidence

show abstract

“…This nonadherence is related to unsuccessful treatment results, increased relapse rates (8,9), rehospitalization (9,10), suicidal behavior, and increased care costs. Treatment nonadherence to BD is thought to be the main reason of relapse and recurrence (2,11). Treatment adherence in a bipolar population is a complex case that is affected by factors related to the health system, individuals that care for the patients, the patient themselves, and numerous illnesses (5,12).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Treatment adherence in bipolar disorder

Savaş¹,

Ünal²,

Virit³

2011

JMOOD

View full text Add to dashboard Cite

İki uçlu bozukluk'ta tedavi uyumu Amaç: İki Uçlu Bozukluk (İUB), kronik seyri nedeniyle sürdürüm tedavisini gerektiren ve bu yüzden etkin tedavi için yüksek düzeyde hasta uyumunun zorunlu olduğu bir hastalıktır. İUB'de tedaviye uyumsuzluk, nüks ve yinelemenin ana sebebi olarak düşünülür. Bu çalışmada, en az bir yıl öncesinden psikiyatri polikliniğinde kaydı olan ötimik iki uçlu hastalarda: son bir ayda ilaç tedavisine uyum düzeyinin, uyumu etkileyen sosyodemografik, klinik özelliklerin ve son bir yıl içerisindeki takip muayene sayıları ile tedavi uyumu arasındaki ilişkinin araştırılmasını amaçladık. Yöntem: Malatya Devlet Hastanesi Psikiyatri Polikliği'ne başvuran 18 yaşından büyük, DSM-IV'e göre İUB tanısı konulmuş ve en az bir yıldır bu tanı ile poliklinik takibinde olan ötimik, 147 hasta çalışmaya alındı. 01-28 Şubat 2011 tarihleri arasında takip muayenesine gelen hastaların eşzamanlı olarak hastane bilgisayar kayıtlarına bakıldı. 01 Şubat 2010'dan itibaren bilgisayar kaydı olanlar çalışmaya alındı ve kaç defa takip muayenesine geldiği kayıtlardan tespit edildi. Çalışmaya aldığımız hastaların demografik değişkenlerini, klinik özelliklerini, hastalığı ve tedavisi ile ilgili tutumlarını içeren bilgiler hazırladığımız Veri Toplama Formu'na kaydedildi. Hastalar, son bir ay içerisinde ilaç kullanmadığı ya da düzensiz kullandığı gün sayısı 7'den az olanlar tedaviye uyumlu, 7'den fazla olanlar tedaviye uyumsuz olarak iki gruba ayrıldı. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 16.0 ile yapıldı. Tedaviye uyumlu ve uyumsuz grupların verileri karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların, 108'i (%73.5) tedaviye uyumlu, 39'u (%26.5) tedaviye uyumsuzdu. Eğitim düzeyi (8 yıl temel alındı) uyumlu grupta daha yüksekti (p<0.001). Uyumlu grupta hastanede yatış oranı, uyumsuz gruba göre daha düşüktü (p<0.05). Uyumlu grupta son bir yılda takip muayenelerine devam etme oranı (p<0.001) ve hastalığına karşı içgörü oranı daha yüksekti (p<0.001). Her iki grup arasında şu anda kullandığı ilaç veya ilaç kombinasyonları açısından fark yoktu (p>0.05). Uyumlu grup, hastalığı ve tedavisi hakkında uyumsuz gruba göre daha fazla bilgilendirildiğini düşünüyordu (p<0.001). Uyumsuz grupta, tedaviden fayda görmediğini düşünerek (p<0.05) ve iyileştiğini düşünerek ilacı bırakma oranı daha yüksekti (p<0.001). Ayrıca, iyileştiğini düşünerek tedaviyi bırakma oranı tedaviden fayda görmediğini düşünerek ilaç bırakma oranına göre daha yüksekti (p=0.04, χ 2 =8.64). İlaç kullanmaktan hoşnutsuz olma uyumsuz grupta daha yüksekti (p<0.05) Sonuç: Bu araştırmada, düşük eğitim düzeyi, hastalıkla ilgili yetersiz bilgilendiğini düşünme, içgörü eksikliği, tedaviden hoşnutsuz olma gibi veriler tedaviye uyumsuz grupta daha fazla bulundu. Ayrıca, tedaviye devam etmemenin en önemli sebebinin iyileştiğini düşünerek ilacı bırakma olduğu saptandı.

show abstract

Enhancement of Treatment Adherence Among Patients With Bipolar Disorder

Abstract: Adherence to treatment for bipolar disorder may be enhanced by interventions that address issues of appropriately taking medications to manage illness. For optimum outcomes, promotion of adherence must be integrated into the medication management of bipolar illness.

Cited by 141 publications

References 41 publications

Canadian Network for Mood and Anxiety Treatments (CANMAT) and International Society for Bipolar Disorders (ISBD) 2018 guidelines for the management of patients with bipolar disorder

Canadian Network for Mood and Anxiety Treatments (CANMAT) and International Society for Bipolar Disorders (ISBD) 2018 guidelines for the management of patients with bipolar disorder

Psicoterapia em grupo de pacientes com transtorno afetivo bipolar

Treatment adherence in bipolar disorder

Contact Info

Product

Resources

About