Elektrokonvulzi̇f Terapi̇ Alan Hastalarin Öznel Deneyi̇mleri̇ni̇n Araştirilmasi

Abstract

AMAÇ: Elektrokonvulzif terapi (EKT) 1938 yılından bu yana depresyon, şizofreni, bipolar bozukluk başta olmak üzere birçok psikiyatrik bozuklukta sıklıkla kullanılan bir tedavi yöntemi olmuştur. EKT, ilk uygulanılmaya başladığı yıllardan bu yana, en tartışmalı bir tedavi yöntemlerden birisi olma konumunu sürdürmektedir. Literatürde EKT hakkında yapılmış birçok çalışma bulunmasına rağmen, hastaların öznel deneyimlerini inceleyen çalışmalar çok az sayıdadır. Bu çalışmanın amacı, EKT uygulanan hastaların öznel deneyimlerini araştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Araştırma evrenini 2014 yılından sonra Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde EKT uygulanan 40 hasta oluşturmakta olup, kriterlere uyan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 11 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalara Sosyodemografik ve Klinik veri formu uygulanmış, bu formda katılımcının yaş, eğitim, medeni durum gibi sosyodemografik özellikleri, hastalık tanısı, EKT uygulanma sebebi, EKT uygulamasına dair değişkenler araştırılmış ve katılımcılara öznel EKT deneyimi ile ilgili açık ve kapalı uçlu sorular yöneltilmiştir. BULGULAR: EKT uygulanan hastaların 4’ünün tanısı unipolar depresyon (%36.4), 3’ünün bipolar bozukluk (%27.3), 2’sinin şizofreni (%18.2) ve yine 2’sinin tanısı şizoaffektif bozukluktu (%18.2). Genel değerlendirme soruları sonucunda, hastaların 7’sinin (%63.6) EKT’nin faydasının zararından daha fazla olduğunu ifade ettiği, hastaların 10’unun (%90.9) hastalık belirtilerinin EKT’den daha olumsuz bir deneyim olduğunu belirttiği görülmüştür. SONUÇ: Hastaların büyük çoğunluğunun EKT’den memnun kaldığı görülmüştür. Topluma ve sağlık çalışanlarına EKT’nin daha gerçekçi şekilde tanıtılması, bu güvenli ve etkili yöntemin daha fazla kullanılmasına yol açabilir.