“…Ή υπόθεση οτι ή έφ'άπαξ δόση άμιωδαρόνης δέν είναι αρκετή γιά τήν εκδήλωση των ειδικών δράσεων της, πού είναι αποτέλεσμα αθροίσε ως καί μεταβολικών τροποποιήσεων, πού γίνονται μέ βραδύ ρυθμό, δέν επιβεβαιώνεται άπό ολες τις πειραματικές εργασίες, πού έδειξαν οτι ή χορήγηση άμιωδαρόνης σέ πειραματόζωα ενδοφλεβίως, οπως καί σέ άπομονωθέντα παρασκευάσματα φλεβοκόμβου, προκαλεί άμεση αύξηση της διάρκειας τοϋ δυναμικού δράσεως τοϋ μυοκαρδίου, πού αποτελεί την ει δική ενέργεια της άμιωδαρόνης σ'αύτό (Cabasson et al, 1976* Goupil καί Lenfant, 1976.Ή σχετική σύγχυση φαίνεται νά δημιουργήται άπό τό γεγονός δτι, ένώ τά οξέα αίμοδυναμικά αποτελέσματα της δράσεως της άμιωδαρόνης παρέρχονται σύντομα, τό άριστο θεραπευτικό αποτέλε σμα εμφανίζεται μετά ημέρες ή καί εβδομάδες (Charlier et al, 1968" -27-Vaughan-Williams, 1980. (Rowland και Krikler, 1980' Brugada et al, 1982 (Gloor et al, 1982). (Singh et al, 1983a (Olsson et al, 1973" Nademanee et al, 198Γ Nademanee et al,1982a.…”