“…Η χρήση του πολυκρυσταλλικού πυριτίου στα φωτοβολταϊκά συστήµατα ήταν αυτό που εκτόξευσε το ενδιαϕέρον της επιστηµονικής κοινότητας σε αυτά και της µελέτης και µοντελοποίησης της συµπεριϕοράς τους υπό την επίδραση ηλιακού φωτός. ∆εκάδες ϑεωρητικές και πειραµατικές µελέτες έχουν δηµοσιευτεί [53,54], [85]- [87], [89], µελετώντας την ευκινησία φορέων µ* στο poly-Si στο σκοτάδι αλλά και υπό φωτισµό, την ταχύτητα και το ϱεύµα ανασύνδεσης [94]- [97], τον χρόνο Ϲωής [56,101], την αγωγιµότητα (1/ρ) [94,98,99,53,100] και την οπτική απορρόϕηση (optical absorption) [57], το φράγµα δυναµικού [61,100,101], την εξάρτηση της φωτο-αγωγιµότητας από τον προσανατολισµό των κρυστάλλων [58], και το ϱεύµα διαµέσου του ορίου του κόκκου [100].…”