Effect of the EU Water Framework Directive on water resources management in Turkey

Bulut, Merve; Birben, Üstüner

doi:10.18182/tjf.562550

Cited by 9 publications

(6 citation statements)

References 1 publication

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Sustainability of water resources is therefore poor, suggesting that water allocation should be a national priority concern. Problematically, despite recent institutional innovations around water allocation planning, there is no comprehensive national water law that can aggregate existing water measures (Bulut & Birben, 2019). One consequence is institutional 'incoherence' and a lack of coordination between DSI permitting and GDWM strategic planning in controlling water allocation.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

“…In addition, it gives priority to surface water resources in irrigation, preventing water users from taking more water than the amount foreseen in the irrigation water distribution planning according to actual needs, plus using appropriate modern irrigation methods that save water and prevent water loss leaks. However, there is no comprehensive national water law that can aggregate all these laws together, including the Groundwater Law and river basin management planning by-laws, and solve current water management issues (Bulut & Birben, 2019). Therefore, a Draft Water Law, still under Parliamentary consideration, should be enacted to provide a comprehensive legal framework.…”

Section: Legal and Policy Backgroundmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Water Resources Allocation and Agriculture

Rouillard

Babbitt

Challies

et al. 2022

View full text Add to dashboard Cite

The book brings together a range of leading scholars and practitioners to compile an international account of water allocation policies supporting a transition to sustainable water use in regions where agriculture is the dominant water use. In Section 1, the collection canvasses five key crosscutting issues shaping the challenge of sustainable water allocation policy, such as legal and economic perspectives, the role of politics, the contributions of engineering and technology, the setting of environmental flows, and the importance of indigenous rights. Section 2 presents 16 national, state and transboundary case studies of water allocation policy, covering cases from Europe, the Americas, Central Asia, the Middle East and the Pacific region. These case studies highlight novel and innovative elements of water allocation regimes, which respond to the cross-cutting issues addressed in Section 1, as well as local challenges and social and environmental imperatives. The book provides a comprehensive account of water allocation in a range of international settings and provides a reference point for practitioners and scholars worldwide wishing to draw on the latest advances on how to design and implement sustainable water allocation systems. ISBN: 9781789062779 (print) ISBN: 9781789062786 (eBook) ISBN: 9781789062793 (ePUB)

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Section: Legal and Policy Backgroundmentioning

confidence: 99%

Water Resources Allocation and Agriculture

Rouillard

Babbitt

Challies

et al. 2022

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Direktifin temel ilkeleriyle su kaynaklarının korunmasına yönelik bilincin; yeraltı ve yerüstü suları, kıyı suları dahil tüm suları kapsayacak şekilde bir kapsamda olduğu görülmektedir. Ayrıca su kaynakları üzerinden oluşan baskının kirleten öder ilkesiyle giderilmesi, su kullanımı ile ilgili ücretlerin belirlenmesi, su kullanıcılarının su yönetimine katılımının sağlanması ve su yönetiminde kullanılan mevzuat hakkında kullanıcıların bilgilendirmesi, su yönetiminde mevzuat düzenliliğinin sağlaması, su kirliliğinin kontrolü için ortak yaklaşımın belirlenmesi, nehir havzasına dayalı su yönetiminin oluşturulmasına yönelik bir yaklaşımın ortaya koyulduğu görülmektedir (Bulut ve Birben, 2019). AB Su Çerçeve Direktifi bağlamında ön plana çıkarılan su kaynaklarının havza ölçeğinde bütünleşik yönetimi ve sürdürülebilir kullanımıdır.…”

Section: Avrupa Birliği Su Yönetimi Ve Su çErçeve Direktifi'nin Genel...unclassified

Avrupa Birliği Su Çerçeve Direktifi Bağlamında Türkiye'de Su Yönetimi: Doğu Karadeniz Havzası Üzerine Bir İnceleme

TOPCU MUMLU

2023

Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

İnsan yaşamının temel kaynaklarından biri olarak su; sosyal, ekonomik, hukuksal ve beşeri etkileriyle çok boyutlu düşünmeyi gerektirmektedir. Suyun çok boyutlu özelliğiyle sürdürülebilir olabilmesi için su yönetiminde doğru stratejilerin belirlenmesi, tüm paydaşların işbirliği ve eşgüdümüne yer verecek bir planlama anlayışının gerçekleştirilmesine ihtiyaç olduğu küresel düzeyde vurgulanmaktadır. Suyun sürdürülebilir yönetimini sağlayacak bütüncül planlamaların yapılması, su kalitesinin oluşturulması, değişen su tüketim taleplerinin karşılanması, su kayıplarının önlenmesi, su tasarrufu gibi su yönetimine ilişkin temel konular su kaynaklarının yönetiminde yeni yaklaşımları gündeme taşımaktadır. Bu doğrultuda, su yönetim süreçlerine yön veren düzenlemelerden biri Avrupa Birliği Su Çerçeve Direktifi'dir. Direktif; su kaynaklarından maksimum ekonomik ve sosyal fayda elde edilebilmesi için su kaynaklarının toplandığı havza içindeki su, toprak ve bunlarla ilişkili kaynakların korunması, entegre şekilde yönetilmesinde kurumlar arası iş birliği, katılımcılık ve eşgüdümün sağlanmasını hedefleyen bir anlayışla havza temelli entegre su yönetimi yaklaşımını desteklemektedir. Belirlenen çerçevede bu çalışma, su kaynaklarının sürdürülebilir yönetimini Avrupa Birliği Su Çerçeve Direktifi temel prensipleri bağlamında inceleme amacındadır. Çalışma kapsamında AB Su Çerçeve Direktifi'nin getirdiği havza bazlı entegre su yönetimine yönelik temel prensipleri, kurumsal gereklilikleri, su yönetimi için benimsenen temel amaçlarına yönelik genel bir çerçeve ortaya konmaktadır. Direktif'in AB-Türkiye ilişkileri bağlamında Türkiye'de su yönetimi mevzuatı ve uygulama süreçlerine etkisi, Doğu Karadeniz Havzası üzerinden nitel araştırma yöntemi temelinde doküman analizi yapılarak incelenmektedir.

show abstract

“…Türkiye'de 2000'li yılların başında Avrupa Birliği'ne uyum çalışmaları kapsamında, Avrupa Birliği Su Çerçeve Direktifi (AB SÇD) ilkelerini benimsemiş ve havza bazlı su yönetim planlarının hazırlanması sürecine geçilmiştir. 22 Kasım 2000'de yürürlüğe giren AB SÇD ile, birlik bölgesindeki akarsu havzalarında yüzey ve yeraltı sularının korunması ve iyileştirilmesi amaçlanmaktadır (Bulut & Birben, 2019). Bu amaç için su yönetim planlarının idari sınırlar değil, hidrolojik havza sınırları dikkate alınarak uygulanmasını ve özellikle bir akarsuya kıyıdaş ülkelerin işbirliği içerisinde çalışmasını önermektedir.…”

Section: Teşekkür Ve Katkı Belirtmeunclassified

Trends Observed in the Numbers of Rainy Days in Turkey’s River Basins and Planning-Tourism Policy Suggestions

Bilir,

Sarış

2021

GPT-Studios

View full text Add to dashboard Cite

Precipitation variability is an important indicator for freshwater renewability and hydrometeorological hazards. The number of rainy days, one of the parameters considered within the scope of precipitation variability, is evaluated in determining the seasonality and intensity of precipitation. In this study, which aims to analyze the trends observed in rainy days in Turkey's river basins since the 1960s, the annual and seasonal rainy day series of 100 different stations were analyzed with the Mann-Kendall test. Statistically significant decreasing trends were determined in the number of annual, winter and spring rainy days series. These trends are prominent mainly in the basins located in the northwestern and southern parts of the country. At the same time, decreasing trends in closed basins and the Euphrates basin, which is Turkey's largest basin, are also remarkable. The decrease in the number of rainy days may cause hydroclimatological results such as the shrinking of the rainy period and/or propagation of the dry sequences; the decrease in the total precipitation or the increase in the precipitation intensity and thus the frequency of the heavy rains. All these processes emphasize the importance of water and water-related natural disaster management in Turkey's river basins. Yağış değişkenliği, tatlı su yenilenebilirliği ve hidrometeorolojik kökenli afetler açısından önemli bir indikatördür. Yağış değişkenliği kapsamında ele alınan parametrelerden biri olan yağışlı gün sayıları, yağışın mevsimselliği ve şiddetini belirlemede değerlendirilir. Türkiye akarsu havzalarında yağışlı günlerde 1960'lardan bu yana gözlenen eğilimlerin analiz edilmesini amaçlayan bu çalışmada, Mann-Kendallkorelasyon testi ile 100 farklı istasyonun yıllık ve mevsimlik yağışlı gün sayısı serileri analiz edildi. Yıllık, kış ve ilkbahar yağışlı gün sayılarında istatistiksel olarak anlamlı azalma eğilimleri belirlendi. Bu eğilimler ağırlıklı olarak ülkenin kuzeybatı ve güney kesimlerinde bulunan havzalarda öne çıkar. Aynı zamanda kapalı havzalarda ve Türkiye'nin en büyük havzası olan Fırat Havzası'nda da azalma eğilimleri dikkate değerdir. Yağışlı gün sayılarındaki azalma; yağışlı dönemin daralması ve/veya kurak dönemin genişlemesi, toplam yağışın azalması ya da yağış şiddetinin dolayısıyla sağanakların frekansının artması gibi hidroklimatolojik sonuçlar ortaya çıkarabilir. Tüm bu süreçler, Türkiye akarsu havzalarında su ve suyla ilişkili doğal afet yönetiminin önemini vurgulamaktadır.

show abstract

Effect of the EU Water Framework Directive on water resources management in Turkey

Cited by 9 publications

References 1 publication

Water Resources Allocation and Agriculture

Water Resources Allocation and Agriculture

Avrupa Birliği Su Çerçeve Direktifi Bağlamında Türkiye'de Su Yönetimi: Doğu Karadeniz Havzası Üzerine Bir İnceleme

Trends Observed in the Numbers of Rainy Days in Turkey’s River Basins and Planning-Tourism Policy Suggestions

Contact Info

Product

Resources

About