Effect of Oral Iron Repletion on Exercise Capacity in Patients With Heart Failure With Reduced Ejection Fraction and Iron Deficiency

Lewis, Gregory D.; Malhotra, Rajeev; Hernandez, Adrian F.; McNulty, Steven E.; Smith, Andrew L.; Felker, G. Michael; Tang, W.H. Wilson; LaRue, Shane J.; Redfield, Margaret M.; Semigran, Marc J.; Givertz, Michael M.; Buren, Peter Van; Whellan, David J.; Anstrom, Kevin J.; Shah, Monica; Desvigne‐Nickens, Patrice; Butler, Javed; Braunwald, Eugene

doi:10.1001/jama.2017.5427

Cited by 383 publications

(359 citation statements)

References 34 publications

Supporting

Mentioning

298

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Noteworthy, a sub-analysis of the seminal FAIR-HF trial [74] focusing on anemic CHF patients showed consistent Hb increase after IV iron, implicitly validating the above mentioned "extensive" criteria for ID [128]. As mentioned above, the beneficial effect of iron in CHF is seen only using IV preparation (for now FCM is the only compound tested in such condition), while a recent trial with oral iron was unsuccessful because of increased hepcidin levels [76]. As depicted in Fig.…”

Section: Expanding Spectrum Of Clinical Use Of IV Ironmentioning

confidence: 73%

“…This results in decreased utilization of O 2 by irondependent mitochondrial enzymes in cardiomyocytes [72], and an increased risk of hospitalization or even of death [70,73]. Of note, IV iron therapy has been shown to be beneficial in CHF patients with ID (see also below) [71,74,75], while a recent trial with oral iron yielded negative results [76]. This refractoriness to oral iron was linked to relatively high (instead of suppressed) hepcidin levels in CHF ID patients [76].…”

Section: Oral Iron Therapy In the Hepcidin Eramentioning

confidence: 99%

“…Of note, IV iron therapy has been shown to be beneficial in CHF patients with ID (see also below) [71,74,75], while a recent trial with oral iron yielded negative results [76]. This refractoriness to oral iron was linked to relatively high (instead of suppressed) hepcidin levels in CHF ID patients [76]. Thus, CHF represents a paradigmatic condition where recent pathophysiological insights on hepcidin appear to influence the choice on the most appropriate route of iron administration.…”

Section: Oral Iron Therapy In the Hepcidin Eramentioning

confidence: 99%

See 2 more Smart Citations

Modern iron replacement therapy: clinical and pathophysiological insights

et al. 2017

View full text Add to dashboard Cite

Iron deficiency, with or without anemia, is extremely frequent worldwide, representing a major public health problem. Iron replacement therapy dates back to the seventeenth century, and has progressed relatively slowly until recently. Both oral and intravenous traditional iron formulations are known to be far from ideal, mainly because of tolerability and safety issues, respectively. At the beginning of this century, the discovery of hepcidin/ferroportin axis has represented a turning point in the knowledge of the pathophysiology of iron metabolism disorders, ushering a new era. In the meantime, advances in the pharmaceutical technologies are producing newer iron formulations aimed at minimizing the problems inherent with traditional approaches. The pharmacokinetic of oral and parenteral iron is substantially different, and diversities have become even clearer in light of the hepcidin master role in regulating systemic iron homeostasis. Here we review how iron therapy is changing because of such important advances in both pathophysiology and pharmacology.

show abstract

Section: Expanding Spectrum Of Clinical Use Of IV Ironmentioning

confidence: 73%

Section: Oral Iron Therapy In the Hepcidin Eramentioning

confidence: 99%

Section: Oral Iron Therapy In the Hepcidin Eramentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Modern iron replacement therapy: clinical and pathophysiological insights

et al. 2017

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Ich rolą jest wyłapywanie i internalizacja transferryny w celu pozyskania żelaza przez komórki docelowe, podczas gdy rolą ferrytyny jest przechowywanie żelaza w tkankach (ryc. 3) [28,29].…”

Section: Następstwa Niedokrwistości I Niedoboru żElazaunclassified

Niedokrwistość i niedobór żelaza u chorych z niewydolnością serca — postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne

Tymińska

Sypień²,

Ozierański

et al. 2017

Folia Cardiologica

View full text Add to dashboard Cite

StreszczeniePrzewlekła niewydolność serca (HF) jest narastającym problemem ochrony zdrowia w krajach wysoko rozwiniętych. W najnowszych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) dotyczących postępowania w HF podkreślono potrzebę uwzględnienia czynników ryzyka i chorób towarzyszących, które nasilają objawy HF oraz niekorzystnie wpływają na rokowanie. W ostatnim czasie tematyka licznych badań obejmowała niedokrwistość i niedobór żelaza, które często są obserwowane u pacjentów z HF. Zgodnie z definicją niedokrwistość stwierdza się przy stężeniu hemoglobiny poniżej 13,0 g/dl u mężczyzn i 12,0 g/dl u kobiet. W przebiegu HF wiele czynników może prowadzić do rozwoju niedokrwistości, podczas gdy niedobór żelaza może występować niezależnie od obecności niedokrwistości, a także niezależ-nie pogarszać rokowanie pacjentów z HF. Według wytycznych ESC niedobór żelaza u pacjenta z HF stwierdza się przy stężeniu osoczowej ferrytyny poniżej 100 μg/l lub ferrytyny 100-299 μg/l przy wysyceniu transferryny żelazem poniżej 20%. W niniejszym artykule omówiono częstość i przyczyny występowania niedokrwistości, jej znaczenie prognostyczne, a także postępowanie diagnostyczne oraz możliwości terapeutyczne u pacjentów z HF. Obecnie dostępnych jest kilka form leczenia niedokrwistości. Jednak jedynym leczeniem o udowodnionej efektywności i bezpieczeństwie jest dożylna suplementacja żelaza u objawowych chorych z HF ze zredukowaną frakcją wyrzucania lewej komory przy towarzyszącym niedoborze żelaza.

show abstract

“…При інфекційних процесах залізо гальмує фагоцитарну активність нейтро-філів і стимулює проліферацію мікробних аген-тів, хоча це застереження підтримують не всі дослідники. Більшість авторів надають перевагу застосуванню парентерального заліза в пацієнтів з АХЗ [26,30].…”

unclassified