Effect of Filling Materials on Joint Strength in Bonded Joints

Abstract

Yapıştırma; iki veya daha fazla parçanın birleştirilmesinde vida, perçin gibi mekanik eleman ihtiyacı olmadan, yapıştırıcı kullanılarak gerçekleştirilen bir işlemdir. Yapıştırma bağlantılarında çoğunlukla mukavemetin yüksek olması istenir ve bu beklenti yapıştırıcı malzeme seçimini etkileyen en önemli faktörlerden biridir. Bağlantıların mekanik dayanımlarının artması için yapıştırıcıya dolgu maddeleri eklenebilmektedir. Bazı üreticiler ticari yapıştırıcılarının formüllerine gümüş, bakır, çelik, titanyum, alüminyum, bronz gibi metal veya alümina oksit gibi seramik esaslı partiküller eklemişlerdir. Bununla birlikte; dolgu maddeleri eklenerek yapıştırıcıların güçlendirilmesi konusu, gelişen yeni teknolojik malzemeler sayesinde araştırmacıların çalışmalarına devam ettiği bir alandır. Bu çalışmada 3B yazıcı ile PLA Plus filamentten üretilen farklı doluluk oranlarındaki parçalar (%20 ve %100) 2 farklı ticari (Araldite 2015, Loctite 9466) ve 2 farklı ticari olmayan yapıştırıcı (PVC esaslı ve PS-Th esaslı yapıştırıcı) kullanılarak birleştirilmiştir. Bu yapıştırıcılar içerisine ağırlıkça %5 oranında iki farklı dolgu malzemesi (44∼100 μm yumuşak lehim tozu, 45 μm fındık kabuğu tozu) ilave edilmiştir. Yapıştırma işlemi sonrasında bağlantıların mekanik özellikleri incelenmiştir. %100 dolu bağlantılarda Loctite 9466 yapıştırıcı içine %5 lehim ve fındık kabuğu tozu katkısı, bağlantı mukavemet değerini arttırmıştır. %20 dolu bağlantılarda ise yapıştırıcıya dolgu malzemesi eklenmesinin mukavemeti olumsuz etkilediği görülmüştür. Yapıştırılan parçaların doluluk oranları, yapıştırıcı malzemenin sade veya katkı eklenerek kullanılması gibi değişkenlerin bağlantı mukavemetini oldukça etkilediği anlaşılmıştır.