Education reform: Challenges for psychology and psychologists.

Abstract

National, state, and local education reform agendas have been on a fast track for more than a decade. Although some psychologists have been active in promoting psychology and psychological services in education reform initiatives, knowledge about their efforts is fragmented. In order to educate psychologists about education reform, this article highlights the impetus for the recent education reform movement, briefly reviews the latest waves of education reform, and discusses the development of the National Education Goals. Then, an argument is made for the integration of education, health, and social reform initiatives; state-level education reform principles and initiatives are highlighted, illustrated by the systemic education reform mandate in Kentucky. Next, progress toward the development and implementation of an APA-sponsored response to the National Education Goals is discussed. Finally, objectives and roles for psychologists in advancing education reform are presented, and guidelines for the education and training of future psychologists are introduced.

Interprofessional Collaboration in Children's Services: Toward a Theoretical Framework

“…Not surprisingly, most of the reported collaboration has occurred between two professions (e.g., Biaggio & Bittner, 1990;Reppucci & Crosby, 1993;Staley , 199 1;Thiel & Robinson, 1997;Weil, 1982) in situations where one profession (e.g., social work) worked in a setting (e.g., hospital) that was dominated by another profession (e.g., medicine; Abramson & Mizrahi, 1996;Allen-Meares & Moroz, 1989;Tharinger et al, 1996). Examination of the literature in several fields (psychology, education, social work, law, and health care) reveals only modest evidence of collaborative work.…”

(un)changing role of the psychologist in higher education

“…ABD'de özellikle son 50 yıl içinde, ulusal düzeyde uygulanan eğitim programlarını etkileyen bu reformlar temelde eğitime yaklaşımı olduğu kadar, eğitim sektörü içinde bulunan yönetici, eğitmen, karar alıcı ve diğer ilgili disiplinlerin de, yöntem ve rol değişimine uğramasına neden olmuştur. Bunlardan 1983'de yayınlanan 'Risk Altında Bir Ulus: Eğitim Reformu Düzenlemesi' ("A Nation at Risk: The Imperative for Education Reform") 1 ile ilk kez ulusal boyutta ve resmi kabul görmüş olan 'Hedef 2000: Amerika'yı Eğit' ["Goals 2000: Educate America Act" (1994)] 2 ilk reform uygulamaları arasında yer alır (Tharinger et al, 1996). Bu reformlara bakıldığında, üç tip yaklaşım görülmektedir.…”

“…Reformu başlatan otoriteler, eyaletlerdeki hükümet yöneticileri tarafından yönlendirilmiş ve uygulanan yaklaşımlar içinde akademik standartları yükseltmek amacı ile fen ve matematik derslerine ağırlık vermeyi, öğretmenler için performansa dayalı değerlendirme yapmayı, öğrencilere uygulanan sınav ve test sayısını ve zorluk düzeyini artırmak yer almıştır. Tamamen yukarıdan aşağıya gelişen bu reforma tabandan, başta öğretmenlerden ve velilerden büyük bir tepki gelmiş ve bu reform başarılı olamamıştır (Tharinger et al, 1996).…”

“…(1) Eğitim sürecine ve öğrenmeye etki eden faktörlerin entegrasyonu ve (2) bireysel ve çevresel faktörleri de gözönünde bulundurarak her öğrencinin gelişimi için risk faktörlerinden uzak tutulması (Capra, 1997). Bu iki sürecin yükseköğretim kurumlarında çalışan psikolglara yüklediği sorumluluk, öğrencileri her yönleriyle ele alıp onların çevreleri ile olan ilişkilerini, kendileri için en verimli şekilde düzenlemelerine imkan sağlamak olarak anlaşılmaktadır (Tharinger et al, 1996).…”

Model mental health programs and educational reform: Introduction.

“…Particularly important have been the passage of Goals 2000: Educate America Act of 1994 and the reauthorization of ESEA under the title, Improving America's Schools Act of 1994. The mandate for Goals 2000 incorporates the four points enumerated by President Clinton and includes four others, among them the aim of increasing parental involvement "in promoting the social, emotional and academic growth of children" (Tharinger et a/., 1996). The reauthorization of ESEA, in particular, adds flexibility of approach in providing poor students with services, promotes greater involvement of parents through training opportunities and participation in program design, and requires that parents be informed of changes to the law.…”