Dysfunctional Relationship Beliefs in Marital Satisfaction and Adjustment

Abstract

In this study we investigated the association between dysfunctional relationship beliefs and marital relationships of Turkish nonclinical married individuals. The Interpersonal Cognitive Distortions Scale (Hamamci & Büyüközturk, 2004), Dyadic Adjustment Scale (Spanier, 1976, and Marriage Life Scale (Tezer, 1986), which measure marital satisfaction, were administered to the sample of 190 married females and males. Analysis revealed that married individuals with low dyadic adjustment endorsed significantly more dysfunctional relationship beliefs than did those with high dyadic adjustment. It was found that dysfunctional relationship beliefs, including especially beliefs concerning being very close to others in their relationships causing negative consequences, have negative and moderate level correlation with the marital adjustment of males, and negative and very low level correlations were found between marital satisfaction and dysfunctional relationships beliefs. But mindreading beliefs were positively associated with the marital satisfaction of females. Although there were no significant age or gender differences in dysfunctional relationship beliefs, significant differences were observed in dysfunctional relationship beliefs in terms of the education level of married individuals.Keywords: marital satisfaction, marital adjustment, dysfunctional relationship beliefs.Although the concepts and methods of cognitive behavioral therapy initially were developed for application with a variety of disorders, in the past decade marital theorists, researchers, and therapists have extended the range of cognitive behavioral therapy to encompass dysfunction in interpersonal relationships (Epstein, 1992). Recent clinical practices and research interests concerning cognitive behavioral marital therapy have been focused on the cognitive components of relationship dysfunctions. Many researchers emphasize that irrational or

Analysis of various variables including social support and marital adjustment as predictors of job satisfaction for nurses<p>Hemşirelerin iş doyumlarının yordayıcısı olarak sosyal destek, evlilik uyumu ve bazı değişkenler açısından incelenmesi

“…The findings in the literature are consistent with our results (Yalçın, 2014;Hamamcı, 2005). Whereas, Aydınlı and Tutarel -Kışlak (2009) reported that individuals with a single child or without children had higher marital adjustment scores than those, who had three or more children.…”

“…Yalçın (2014) stated that women aged ≥ 41 years had high harmony with their husbands. However, other studies in the literature report no relation between marital adjustment and age group (Yeşiltepe and Çelik, 2014;Çınar, 2008;Hamamcı, 2005;Akbaş, 2008;Çetin, 2010). When these results are evaluated in consideration of the studies in the literature, it is believed that couples' empathy towards other and spending productive time together-rather than age groups-have a favorable and more significant effect on marital adjustment.…”

“…Bu araştırma bulgusu bazı araştırma sonuçları desteklerken bazı araştırma sonuçlarının desteklemediği görülmektedir. Literatür incelendiğinde, cinsiyet açısından evlilik uyum puanları arasında farklılaşma olduğunu (Canel, 2007;Bir Aktürk, 2006) belirten araştırmalara ulaşıldığı gibi cinsiyet ile evlilik uyumu arasında anlamlı farklılığın olmadığını gösteren araştırmalara (Aydınlı ve Tutarel Kışlak , 2009;Çelik ,2006;Günay, 2007;Hamamcı 2005;Yeşiltepe ve Çelik, 2014) da ulaşılmıştır. Bu araştırma sonuçlarına göre cinsiyetin yalnız başına evlilik uyumuna etki etmediği söylenebilir.…”

“…Yalçın (2014)'ın çalışmasında da 41 ve üzeri yaşlardaki kadınların eşleri ile uyumlarının yüksek olduğu belirtilmektedir. Ancak literatürde yaş grupları ile evlilik uyumu arasında anlamlı bir farkın olmadığı araştırmalarda bulunmaktadır (Yeşiltepe ve Çelik, 2014;Çınar, 2008;Hamamcı, 2005;Akbaş, 2008;Çetin, 2010). Bu sonuçlar literatür ışığında değerlendirildiğinde evlilik uyumunda yaş gruplarından daha çok eşlerin birbirlerine empatik yaklaşımlarının, etkili ve verimli zaman geçirmelerinin daha anlamlı olacağı düşünülmektedir.…”

“…Litertürde benzer bulgulara ulaşılmış, sahip olunan çocuk sayılarına göre evlilik uyumları arasında anlamlı farklılık olmadığı bulunmuştur (Yalçın, 2014;Hamamcı 2005). Diğer taraftan çalışama sonucunu desteklemeyen araştırmalara da ulaşılmıştır.…”