Dyplomacja cyfrowa w czasie pandemii COVID-19. Zmiana kierunków komunikacji i dyplomacja quasi-medialna

Abstract

Pandemia COVID-19 wpłynęła znacząco i w bardzo krótkim czasie na funkcjonowanie ludzi, państw i instytucji publicznych. E-dyplomacja, funkcjonująca do początku 2020 roku jako jedna z form dyplomacji, w czasie pandemii zyskała na znaczeniu, a co więcej – na krótki czas stała się jej główną (i jedyną) formą. Cel: praca dotyczy głównie obszaru cyfrowej dyplomacji publicznej. Na tle różnych zmian zachodzących w dyplomacji okresu pandemii COVID-19 starano się uwypuklić dwie z nich, wiążące się z kierunkiem komunikacji oraz rolą mediów w cyfrowej dyplomacji publicznej. Metody badań: w tym celu posłużono się obserwacją niestandaryzowaną i opisem wybranych przypadków, przywołując literaturę i badania dotyczące dyplomacji w pandemii. Wnioski: w okresie poddanym obserwacji (rok 2020) można było zauważyć zarówno zintensyfikowanie dotychczasowych działań z wykorzystaniem nowych technologii, w tym nowych mediów i mediów społecznościowych, jak i wykształcenie się zupełnie nowych podejść do dyplomacji cyfrowej. Wartość poznawcza: walorem opracowanej charakterystyki stanu dyplomacji cyfrowej w czasie pandemii COVID-19 w 2020 roku jest opis nowych jej form (w tym w szczególności dyplomacji quasi-medialnej) i kluczowych zmian, jakie nastąpiły w tym obszarze.