W niniejszej pracy poddano ocenie wyniki obliczeń wariantowego rozwiązania połączenia ściana-podłoga na gruncie z różnie dobranym układem warstwy izolacji krawędziowej. Przewidziano pięć typów rozwiązań: wariant bez izolacji obwodowej, wariant z izolacją pionową, poziomą, ukośną oraz wariant z izolacją krawę-dziową ukośną bezpośrednio połączoną z izolacją podłogi w formie szalunku traconego pod płytę podłogi. Obliczenia wykonano przy użyciu programy CFD. Połączenia zamodelowano jako trójwymiarowe, ale o szerokości równej jeden metr. Poszczególne rozwiązania testowano przy temperaturze w pomieszczeniu równej 20°C oraz obliczeniowej temperaturze zewnętrznej dla strefy I mapy klimatycznej Polski. Przyjęto stacjonarny przepływ ciepła. Dla wszystkich wariantów obliczono wartości skumulowanych strumieni ciepła oraz liniowych współczynników przenikania ciepła. W każdym przypadku wyznaczono także rozkłady izoterm 0, jak również rozkłady temperatury przy podłodze i w osi ściany zewnętrznej. Dodatkowo wykonano obliczenia wartości czynnika temperaturowego fRsi oraz dopuszczalnej wilgotności, powyżej której doszłoby do wykroplenia pary wodnej w narożniku przegrody z uwagi na temperaturę punktu rosy. Otrzymane wyniki poddano analizie. Z punktu widzenia otrzymanych najniższych wartości liniowego współczynnika przenikania ciepła mostka termicznego, jak również zabezpieczenia przeciw kondensacji pary wodnej, najlepszym rozwiązaniem okazał się wariant z szalunkiem traconym. Natomiast z uwagi na pola temperatury pod podłogą i możliwość przemarzania gruntu najlepszym wariantem było rozwiązanie z izolacją ukośną.