Dynamic Manufacturing Networks Monitoring and Governance

Abstract

Abstract. "Monitoring and Governance" is the most important phase of every Dynamic Manufacturing Network (DMN) lifecycle and aims at managing and controlling in a continuous way the operations of the network, resulting either in "small and corrective" actions towards the network's operation optimisation or to "larger and structural" changes, which are fed back to the initial phases of the network's lifecycle, for reconstructing the network towards better results. The study at hand aims to review current approaches for controlling and monitoring plant operation or traditional supply chains, and to examine thereby their maturity and adequacy for the management and monitoring of dynamic manufacturing networks, leading to useful conclusions with regard to the requirements and challenges encountered in this particular phase of the DMN lifecycle.

Business Collaboration – An Approach Towards End-to-End ICT Solutions for Virtual Factory

“…ERP systems). The general objective behind forming such networks is to reduce both costs and time to market, while increasing flexibility, gaining access to new markets and resources, and utilizing collective intelligence on methodologies and procedures [7].…”

Πλαίσιο Υποστήριξης Αποφάσεων Για Την Αξιολόγηση Και Προώθηση Δυναμικών Δικτύων Επιχειρήσεων

“…Στο πλαίσιο αυτό, το Μετα-μοντέλο της από άκρο σε άκρο Διαδικασίας κάνει χρήση μοντέλων αναφοράς και βέλτιστων πρακτικών για τη διαχείριση των από άκρο σε άκρο διαδικασιών, προερχόμενων από τα πρότυπα ISA-88/95 [218], [219], SCOR [49], PLCS (Product Life Cycle Support -ISO 10303-239) 50 και STEP (STandard for the Exchange of Product model data -ISO-10303) 51 .…”

“…Στο επίπεδο 2 χρησιμοποιούνται οι διαδικασίες επιπέδου 2 του μοντέλου SCOR, οι οποίες παρέχουν ουσιαστικά εξειδίκευση ως προς τις διαδικασίες επιπέδου 1 (make-to-order, make- 50…”

“…Οι περιορισμένες περιπτώσεις εφαρμογής των ανωτέρω στην πράξη, που καταγράφονται στη βιβλιογραφία, αφορούν καταρχήν σε στατικούς σχηματισμούς εφοδιαστικής αλυσίδας, ενώ καλύπτουν ένα μικρό μόνο μέρος του κύκλου ζωής των δικτύων παραγωγής.Παρακολούθηση και Διαχείριση του ΔικτύουΣε ό,τι αφορά την τρίτη από τις προαναφερθείσες όψεις της λειτουργίας ενός δικτύου παραγωγής, το ζητούμενο είναι, όπως άλλωστε προαναφέρθηκε, να ορισθούν οι κατάλληλες στρατηγικές παρακολούθησης και διοίκησης αυτού, με στόχο τη διαχείριση και τον έλεγχο των εργασιών του με συνεχή τρόπο και με αποτέλεσμα την υλοποίηση είτε μικρού μεγέθους διορθωτικών δράσεων για τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας του, είτε δομικών αλλαγών μεγαλύτερης κλίμακας για την επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων. Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της παρακολούθησης και διαχείρισης της λειτουργίας ενός δικτύου παραγωγής αναγνωρίζονται στη βιβλιογραφία τέσσερις επιμέρους όψεις[50], εκείνες: Διδακτορική Διατριβή 25…”

Μοντελοποίηση Και Επίλυση Σύνθετων Προβλημάτων Προγραμματισμού Εργασιών Με Χρήση Χρονισμένων Αυτομάτων

“…Στο πλαίσιο αυτό δημιουργούνται τα λεγόμενα δυναμικά δίκτυα παραγωγής, αποτελούμενα από τους τελικούς κατασκευαστές των προϊόντων και από ένα πλήθος προμηθευτών τους οι οποίοι συμφωνούν να συνεργαστούν και να ενταχθούν σε ένα κοινό δικτύο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παύουν να λειτουργούν αυτόνομα ή ότι παύει ο μεταξύ τους ανταγωνισμός. Όλοι οι συμμετέχοντες προμηθευτές συμφωνούν στη διάθεση πληροφοριών σχετικά με την παραγωγή τους και τη δυναμικότητα των παραγωγικών τους τμημάτων προς τον τελικό κατασκευαστή, πάντα υπό πλήρη έλεγχο στα επίπεδα πρόσβασης στα διατιθέμενα στοιχεία[111].Το χαρακτηριστικό των Δυναμικών Δικτύων Παραγωγής (ΔΔΠ) είναι ότι οι συμμετέχουσες επιχειρήσεις όχι μόνο αναλαμβάνουν μέσω του δικτύου να εκτελέσουν βιομηχανικές διεργασίες αντί του τελικού κατασκευαστή αλλά κατά περίπτωση συνεργάζονται μεταξύ τους (παρά το γεγονός ότι μπορεί να είναι ανταγωνίστριες στον κλάδο τους) προκειμένου να πετύχουν τη μείωση του κόστους και του χρόνου διάθεσης του τελικού προϊόντος στην αγορά ή αλλιώς τη βελτιστοποίηση της όλης παραγωγικής του διαδικασίας[99].Προκειμένου να επιτευχθεί η επιδιωκόμενη βελτιστοποίηση σε ένα ΔΔΠ, ο μεσοπρόθεσμος προγραμματισμός παραγωγής εμπλέκεται με την επιλογή των απαιτούμενων βιομηχανικών διεργασιών που θα εκτελέσει κάθε μέλος του δικτύου.Ουσιαστικά δηλαδή ο μεσοπρόθεσμος προγραμματισμός μετατρέπεται σε ένα πολυπλοκότερο πρόβλημα ανάθεσης εργασιών σε συγκεκριμένα παραγωγικά τμήματα των συμμετεχουσών επιχειρήσεων, πάντα με βάση και τη διαθεσιμότητα αλλά και την τεχνική ικανότητά τους να ανταπεξέλθουν. Για το πρόβλημα αυτό έχει διατυπωθεί μια σειρά εναλλακτικών προσεγγίσεων αντιμετώπισης που ανάγονται στην επιλογή προμηθευτών βάσει των χαρακτηριστικών τους ή/και βάση της παραγωγικής τους ικανότητας.…”