ISBN«Η έγκριση της παρούσης Διδακτορικής Διατριβής από το τμήμα Χημείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης δεν υποδηλώνει αποδοχή των γνωμών του συγγραφέως» (Ν. 5343/1932, άρθρο 202, παρ. 2) προϊόντα χρησιμοποιούνται για να αποκριθούν στη μοναδική φύση του σήματοςενεργοποιητή (Fabret et al., 1999).Εικόνα 2: Σχήματα φωσφομεταφοράς δύο συστατικών (a) η περιοχή λήψης σήματος των κινασών ιστιδίνης (ΗΚ) χαρακτηρίζεται συνήθως από δύο διαμεμβρανικά τμήματα ΤΜ1&2 (αποτελούνται από ομάδες υδρόφοβων αμινοξέων). Οι συντηρημένες περιοχές κινάσης χαρακτηρίζονται από μια ομάδα συντηρημένων μοτίβων πρωτοταγούς δομής γνωστά ως Η, Ν, G1, F και G2 ″κουτιά". Το ″κουτί Η" περιέχει την ιστιδίνη που φωσφορυλιώνεται. Τα ″κουτιά" G1 και G2 είναι περιοχές πλούσιες σε γλυκίνη που συνδέονται συνήθως με νουκλεοτίδια (Parkinson & Kofoid, 1992). Η φωσφορική ομάδα (P) στη συνέχεια μεταφέρεται σε ένα Asp (D) της ρυθμιστικής περιοχής του ρυθμιστή απόκρισης (RR), ενεργοποιώντας την περιοχή απόδοσης σήματος. (b) τα συστήματα φωσφομεταβίβασης συχνά ξεκινούν με μια υβριδική κινάση που περιέχει και μια ρυθμιστική περιοχή ρυθμιστή απόκρισης στο Cτελικό της άκρο. Περισσότερες από μία μεταφορές His-Asp συμβαίνουν, συνήθως με τη μεσολάβηση μιας πρωτεΐνης που περιέχει μια περιοχή φωσφομεταφοράς ιστιδίνης (HPt).
Κινάσες ιστιδίνης -δραστικότητα και αρχιτεκτονικήΟι κινάσες ιστιδίνης είναι, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, δεσμευμένες στη μεμβράνη ομοδιμερείς πρωτεΐνες με μια Ν-τελική αισθητήρια περιοχή στον περιπλασμικό χώρο, συζευγμένη με μια κυτταροπλασματική C-τελική περιοχή κινάσης. Οι αισθητήριες περιοχές διαφέρουν σημαντικά στην αλληλουχία τους, αντανακλώντας έτσι την πληθώρα και τη διαφορετικότητα των σημάτων του περιβάλλοντος στα οποία οι κινάσες ιστιδίνης αποκρίνονται (West & Stock 2001). Οι περιοχές κινάσης παρουσιάζονται αρκετά συντηρημένες και μπορούν ν' αποτυπωθούν με μια σειρά από βασικά δομικά μοτίβα, τα ″κουτιά″ H, N, G1, F και G2 της Eικόνας 2 (Parkinson & Kofoid, 1992). Μελέτες βασισμένες σε πειράματα μεταλλαξιγένεσης, καθώς και βιοχημικές μελέτες, έδειξαν πως ο πυρήνας της δομής κινάσης καταλύει μια αντίδραση trans-Περιπλασμική αισθητήρια περιοχή Σήμα Περιοχή διμερισμού