Dramatherapy: Theory and Practice 2

Jennings, Sue

doi:10.4324/9780203713747

Cited by 19 publications

(8 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…In ‘the space between’, children can experiment with various roles, real or imagined. The concept of ‘role’ is inherent in dramatherapy practice, with a number of theoretical approaches having been developed with respect to its application (Jennings, 1992; Landy, 1993; Meldrum, 1994). According to Landy (1993), role is ‘the container of all the thoughts and feelings we have about ourselves and others in our social and imaginary worlds’ (p. 7).…”

Section: Role and Child Sexual Abusementioning

confidence: 99%

“…It is this understanding that dramatherapy targets to help clients reach desired outcomes (Langley, 2006). Similarly, when abused children engage in role-play, they can approach their experience from a dramatic distance (Jennings, 1992). This involves processing the traumatic event symbolically, from a safe distance, which can enable them to recreate it and accept it.…”

Section: Role and Child Sexual Abusementioning

confidence: 99%

“…This involves processing the traumatic event symbolically, from a safe distance, which can enable them to recreate it and accept it. It is this actual process, during which the child as protagonist steps out of her or his reality and recreates her or his experience in a novel way, that is at the heart of healing (Jennings, 1992).…”

Section: Role and Child Sexual Abusementioning

confidence: 99%

See 2 more Smart Citations

‘The space between’: Role-play as a tool in the treatment of child sexual abuse

Iordanou

2019

Dramatherapy

View full text Add to dashboard Cite

Child sexual abuse is a traumatic experience which may have a negative impact on a child’s attachment processes and sense of safety. A dramatherapy model that has been proposed for the treatment of child sexual abuse is the regenerative model. The regenerative model utilises role-play as a form of treatment and allows children to experiment with different roles in order to gain control of their experience and feel safe again. This article discusses a dramatherapy approach to the treatment of child sexual abuse on the basis of the regenerative model. It first introduces the model, and more specifically the concept of ‘the space between’ the therapist and the child. It then describes a case example and the use of role-play as a vehicle to explore emotions and thoughts and to process the traumatic experience symbolically. It concludes with the contention that dramatherapy, grounded on the regenerative model, may provide a safe space to work through the trauma relevant to child sexual abuse, in order to help a child heal and be able to form new, healthy attachment relationships.

show abstract

Section: Role and Child Sexual Abusementioning

confidence: 99%

Section: Role and Child Sexual Abusementioning

confidence: 99%

Section: Role and Child Sexual Abusementioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

‘The space between’: Role-play as a tool in the treatment of child sexual abuse

Iordanou

2019

Dramatherapy

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Θεωρητική εφαρμογή της μεθόδου για την αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών Συνοπτικά η Δραματοθεραπεία έχει αποδειχθεί ότι επιτρέπει στον εκάστοτε συμμετέχοντα να προβληματιστεί σχετικά με τις συμπεριφορές και τα συναισθήματά του (Jennings, 1987;Jennings, 1992;Emunah, 1994;Pitruzzella, 2004), ώστε να αποκτήσει στρατηγικές αντιμετώπισης (Rubin, 2001;Dix, 2012;Safran, 2002). Επιπλέον, η προσέγγιση αυτή βοηθά άτομα με προβλήματα αυτοεκτίμησής (Chesner, 1995;Σαφράν, 2002;Emunah, 1994;Mitchell, 1996), τους υποστηρίζει την ανάπτυξη της κοινωνικότητάς τους (Jennings, 1987;Emunah, 1994;Chesner, 1995) και ακόμη μπορεί να ενισχύσει την ακαδημαϊκή τους επίδοση (Safran, 2002;Mitchell, 1996;Jennings, 1987).…”

Section: Abstract:dramatherapy Adhd Dyslexiaunclassified

“…Επιπλέον, η προσέγγιση αυτή βοηθά άτομα με προβλήματα αυτοεκτίμησής (Chesner, 1995;Σαφράν, 2002;Emunah, 1994;Mitchell, 1996), τους υποστηρίζει την ανάπτυξη της κοινωνικότητάς τους (Jennings, 1987;Emunah, 1994;Chesner, 1995) και ακόμη μπορεί να ενισχύσει την ακαδημαϊκή τους επίδοση (Safran, 2002;Mitchell, 1996;Jennings, 1987). Αυτές οι παρατηρήσεις είναι ενθαρρυντικές και αναδεικνύεται ηκαταλληλότητα της χρήσης της Δραματοθεραπείας ως παρέμβαση σε άτομα με ΔΕΠΥ ή / και Δυσλεξία.…”

Section: Abstract:dramatherapy Adhd Dyslexiaunclassified

Η Επίδραση Της Δραματοθεραπείας Σε Παιδιά Με Δεπ-Υ Ή/Και Δυσλεξία

Χριστοδούλου¹

2016

edusc

View full text Add to dashboard Cite

ΠερίληψηΕπί σειρά ετών έχουν χρησιμοποιηθεί ποικίλες, εναλλακτικές μέθοδοι παρέμβασης για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που εκδηλώνουν άτομα με ΔΕΠΥ ή/και Δυσλεξία. Μια τέτοια παρέμβαση είναι και η Δραματοθεραπεία, δηλαδή η εσκεμμένη και συστηματική χρήση του δράματος/ θεάτρου στο πλαίσιο της θεραπευτικής διαδικασίας. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να αξιολογήσει την επίδραση της Δραματοθεραπείας σε παιδιά με ΔΕΠ-Υ ή/και Δυσλεξία, αναφορικά τόσο με τα συμπτώματα που εκδηλώνουν οι προαναφερθείσες διαταραχές, όσο και με συνυπάρχουσες δυσκολίες που προκαλούνται από αυτές, όπως η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων και οι χαμηλές ακαδημαϊκές επιδόσεις. Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκε ως μέθοδος, η μελέτη περίπτωσης (casestudy) ενός δεκατριάχρονου κοριτσιού με συνοσηρότητα ΔΕΠΥ και δυσλεξίας, το οποίο συμμετείχε σε θεραπευτικές συνεδρίες επί τρία έτη. Η επίδραση της θεραπείας αξιολογήθηκε μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων, οι οποίες διεξήχθησαν με τη μητέρα του παιδιού και το δραματοθεραπευτή του, ενώ η συνέντευξη με το παιδί βασίστηκε σε ένα σκίτσο που αναπαριστούσε μια συνεδρία Δραματοθεραπείας. Τα ευρήματα της έρευνας επιβεβαιώνουν την ήδη υπάρχουσα βιβλιογραφία. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε σημαντική υποχώρηση των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ και ταυτόχρονη θετική επίδραση στο επίπεδο διαχείρισης από το παιδί των συνυπαρχουσών δυσκολιών που προκαλούνται από τις δύο διαταραχές. Συμπερασματικά λοιπόν, η Δραματοθεραπεία εμφανίζεται να έχει θετική επίδραση στα συμπτώματα που εκδηλώνονται από παιδιά με ΔΕΠ-Υ ή Δυσλεξία. Στο σημείο αυτό, προβάλλει η ανάγκη αξιοποίησης της Δραματοθεραπείας από τον εκπαιδευτικό, καθώς μέσω της διαθεματικής χρήσης του δράματος στο σχολικό πρόγραμμα, μπορεί να θέσει και να επιτύχει εκπαιδευτικούς στόχους που περιλαμβάνουν όλους τους μαθητές του, ανεξαρτήτως μαθησιακών ικανοτήτων. Λέξεις-Κλειδιά: Δραματοθεραπεία, ΔΕΠΥ, Δυσλεξία AbstractAlternative therapy methods have been used to treat symptoms of ADHD/Dyslexia for a number of years. One such approach is Dramatherapy. Dramatherapy is the intentional and systematic use of drama/theatre within the therapeutic process. The present study aims to evaluate the impact of Dramatherapy on children with ADHD and/or dyslexia on their symptoms and their coexisting difficulties of low selfesteem, lack of social skills and low academic performance. To explore the question of the impact of Dramatherapy, a single case study was conducted. The case was a 13 year old girl with ADHD and Dyslexia, who participated in dramatherapy sessions for three years. The data collected through

show abstract

Using the 6-Key Model as an intervention tool in drama therapy

Pendzik¹

2008

The Arts in Psychotherapy

View full text Add to dashboard Cite

Dramatherapy: Theory and Practice 2

Cited by 19 publications

References 0 publications

‘The space between’: Role-play as a tool in the treatment of child sexual abuse

‘The space between’: Role-play as a tool in the treatment of child sexual abuse

Η Επίδραση Της Δραματοθεραπείας Σε Παιδιά Με Δεπ-Υ Ή/Και Δυσλεξία

Using the 6-Key Model as an intervention tool in drama therapy

Contact Info

Product

Resources

About