Dispersed and compact chromatin demonstrated with a new EM method: Phosphotungstic acid hematoxylin block-staining

Issidorides, Marietta R.; Katsorchis, Theodoros

doi:10.1007/bf00493129

Cited by 17 publications

(14 citation statements)

References 21 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Speci cally, after deparaf nization and hydration, small pieces of the tissue were re xed in 2.5% glutaraldehyde ( buffered with 0.2 M cacodylate, pH 7.2 ). They were further post xed in 0.25% aqueous potassium permanganate ( KMnO 4 ), treated with 5%oxalic acid, and block-stained for basic proteins with the anionic PTAH reagent, prepared according to Lillie [ 14 ], for 24 h at room temperature, before hydration [ 10,11,15 ].…”

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

Ultrastructural Identification of Protein Bodies, Cellular Markers of Human Catecholamine Neurons, in a Temporal Lobe Ganglioglioma

Issidorides

Havaki²,

Chrysanthou‐Piterou

et al. 2000

Ultrastructural Pathology

View full text Add to dashboard Cite

A temporal lobe ganglioglioma, surgically removed from an 8-year-old body, and a human brainstem at the level of locus coeruleus (LC) were processed for light microscopy (LM), with formalin fixation and paraffin embedding, and for electron microscopy (EM) with glutaraldehyde fixation, potassium permanganate postfixation, phosphotungstic acid-hematoxylin block-staining, and epoxy resin embedding. The paraffin sections were stained with toluidine blue O/rhodamine B and observed under epi-fluorescence. The thin sections for EM were viewed directly without further staining. The neuronal neoplastic cells of ganglioglioma and the neurons of LC are known to produce catecholamines. Both also contain spherical protein bodies (pb), cellular markers that identify catecholamine neurons in humans. The ultrastructural characteristics of the pb in LC were compared with those of the pb in neoplastic ganglion cells. These bodies had an identical ultrastructure, in both tissues, consisting of electron-lucent core surrounded by an electron-dense thin rim. The rhodamine B-stained sections also emphasized the identical morphology of the pb in ganglioglioma and LC. Based on the EM comparison, these brightly fluorescing spherical bodies are ideal markers for identifying in LM, the clusters of large neoplastic cells, representing neurons, which are the most important clue to the correct diagnosis of gangliogliomas.

show abstract

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

Ultrastructural Identification of Protein Bodies, Cellular Markers of Human Catecholamine Neurons, in a Temporal Lobe Ganglioglioma

Issidorides

Havaki²,

Chrysanthou‐Piterou

et al. 2000

Ultrastructural Pathology

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…It also entails a minimum of manipulations, whereby the in vivo state of the chromatin is well preserved. This is highly desirable when applying the staining procedure of PTAH before dehydration [21].…”

Section: Phosphotungstic Acid Hematoxylin Block Stainingmentioning

confidence: 99%

“…Since differential chromatin condensation seems to be the most likely factor determining stainability with PTAH, Issidorides and colleagues [1] explored the possibility of adapting the PTAH method to electron microscopy [1,21]. The implication is that the compact chromatin prevents, through steric hindrance, the penetration and binding of the large molecular weight anionic PTAH reagent (3400 MW) to the histone's basic groups.…”

mentioning

confidence: 97%

Chromatin Alterations in Leukocytes of First-episode Schizophrenic Patients

Kloukina-Pantazidou¹,

Havaki²,

Chrysanthou‐Piterou

et al. 2010

Ultrastructural Pathology

View full text Add to dashboard Cite

Studies of peripheral blood leukocytes of schizophrenic patients have shown in electron microscopy (EM) that decondensation of the chromatin constitutes a biological marker indicating increased genomic expression. Since this increase depends on chromatin relaxation by dissociation of lysine-rich histone H1 from nucleosomes, with exposure of arginine residues of core histones, the ratio of arginine to lysine residues in each nucleus represents a reliable measure of activation. Lysine- and arginine-rich proteins are demonstrable in light microscopy (LM), differentially, as yellow and black, respectively, with the ammoniacal silver reaction (ASR). Application of ASR on leukocyte pellets before they are dehydrated and embedded in epoxy resins gives reliable results in semithin sections. In thin sections the ASR method localizes only the amino acid arginine by forming deposits of electron-opaque particles, visualized in the EM. Leukocytes of 12 first-episode schizophrenic patients and 5 controls were used. Light micrographs of the semithin sections were inserted in a personal computer. The percentage of lysine and arginine was measured in 300 nuclei per subject. Morphometry showed that lymphocytes of schizophrenic patients have increased ratios of arginine to lysine, compared to controls, indicating activation; neutrophils of the patients have even a higher ratio, indicating an abnormal condition of the genome. Chromatin conformational changes are also evident by phosphotungstic acid hematoxylin (PTAH) block staining, which reveals condensed chromatin as an electron-lucent area in the nuclei, and decondensed chromatin as an electron-dense area. Because decondensed chromatin is a biological marker of schizophrenia, the efficacy of these methods to demonstrate this particular state offers a tool for early diagnosis, since first-episode schizophrenic patients have a better prognosis when treatment is started promptly, at the beginning of the disease.

show abstract

“…( Bao et al 1995 ;Chaudhry et al 1996). (Terner et al 1964;White 1973;Issidorides et al 1981;Gokcimen et al 2007…”

Section: περιγραφική στατιστικήmentioning

confidence: 99%

Μελέτη Νεφρικών Κυττάρων Μετά Από Επίδραση Αμινογλυκοσιδών Με Ανοσοϊστοχημεία Φωτονικής Και Ηλεκτρονικής Μικροσκοπίας

Παπαδόπουλος¹

View full text Add to dashboard Cite

Στα πειράματά μας μελετήσαμε την επίδραση της αμικασίνης και αμικασίνης με Ν-ακετυλοκυστεΐνη στα κύτταρα των εγγύς εσπειραμένων σωληναρίων από νεφρικό παρέγχυμα πειραματόζωων. Ως πειραματόζωα, χρησιμοποιήσαμε επίμυες θηλυκούς, βάρους 120 gr ± 15 gr ηλικίας έξη εβδομάδων. O τρόπος χορήγησης των ουσιών (φυσιολογικός ορός, αμικασίνη, και αμικασίνη με Ν-ακετυλοκυστείνη) ήταν μία ενδοπεριτοναϊκή ένεση την ημέρα. Η ένεση αυτή γινόταν πάντα την ίδια ώρα, ώστε να αποφευχθούν οι συνέπειες από τις γνωστές, ημερήσιες διακυμάνσεις των φυσιολογικών ρυθμών. Ο αριθμός των πειραματόζωων σε κάθε πείραμα, καθώς και ο αριθμός των επαναλήψεων ήταν τέτοιος ώστε να επιτρέπει αξιόπιστη στατιστική επεξεργασία. Τους επίμυες τους χωρίσαμε σε τρεις ομάδες: α oμάδα -μάρτυρες, β oμάδα -πειραματόζωα που τους έχει χορηγηθεί αμικασίνη (amikacin) για 14 ημέρες και γ ομάδα -πειραματόζωα που τους έχει χορηγηθεί αμικασίνη και Ν-ακετυλοκυστείνη (N-acetylcysteine) για 14 ημέρες. Μεθοδολογία μελέτης των εγγύς εσπειραμένων σωληναρίων του νεφρικού παρεγχύματος μετά από επίδραση αμικασίνης και αμικασίνης με Ν-ακετυλοκυστεΐνη όλων των ομάδων έχει ως ακολούθως: 1. Εκτίμηση νεφρικής λειτουργίας πειραματόζωων μετρώντας τις τιμές κρεατινίνης και αζώτου ουρίας από τον ορό αίματος. 2. Μεθοδολογίες φωτονίου και ηλεκτρονικού μικροσκοπίου. Τα αποτελέσματα που λάβαμε από όλες τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιήσαμε αξιολογούνται ως σημαντικά, καθώς για πρώτη φορά αποδεικνύεται η διαφορά μεταξύ των μετρήσεων και των δεδομένων της λεπτής τους δομής και της λειτουργικότητας των κυττάρων από εγγύς εσπειραμένα σωληνάρια του νεφρικού παρεγχύματος. Από τα πειράματά μας φαίνεται ότι οι αλλοιώσεις των κυττάρων εξαρτώνται και από τη φάση που βρίσκονται τα κύτταρα τη στιγμή της επίδρασης της αμικασίνης ή της αμικασίνης με Ν ακέτυλοκυστεΐνης και της μονιμοποίησής τους. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι αρκετά κύτταρα δεν υφίστανται κυτταρικές ή μοριακές αλλοιώσεις, ενώ σε άλλα μεταβάλλεται το διαχρονικό τους πρόγραμμα. Τέτοιες μεταβολές πρέπει να εκφράζουν οι διαβαθμίσεις των μετρήσεων που παρατηρούνται στις τιμές κρεατινίνης του αζώτου ουρίας, σε σχέση με τις βασικές και όξινες πρωτεΐνες καθώς και τον πλεκτονομικό σχηματισμό των πυρήνων από κύτταρα του νεφρικού παρεγχύματος που παρατηρήσαμε. Τέλος για πρώτη φορά γίνεται σύγκριση των τιμών της κρεατινίνης και αζώτου ουρίας με μοριακά και ιστοχημικά ευρήματα για να διαπιστωθεί λειτουργική και βιοσυνθετική επίδραση της Ν-ακετυλοκυστεΐνης, όπως και η αντίστοιχη νεφροτοξικότητα της αμικασίνης. Οι τιμές της κρεατινίνης και αζώτου που λάβαμε στις επτά ημέρες, δεν εκφράζουν την ακριβή μεταβολή σε κυτταρικό και μοριακό επίπεδο που έχουν υποστεί τα κύτταρα των εγγύς εσπειραμένων σωληναρίων του νεφρικού παρεγχύματος από την επίδραση αμικασίνης και αμικασίνης με τη Ν ακετυλοκυστεΐνης. Αυτό φαίνεται από τα αποτελέσματα επίδρασης των παραπάνω ουσιών στις επτά ημέρες του προπειράματος, στο οποίο παρατηρήσαμε ότι η αύξηση των τιμών της νεφρικής λειτουργίας δεν εκφράζουν αλλοιώσεις σε ιστόνες ή ακόμη και στον πλεκτονομικό σχηματισμό των πυρήνων από κύτταρα των εγγύς εσπειραμένων σωληναρίων. Αυτό πιθανόν να σημαίνει ότι αν και η νεφρική ανεπάρκεια έχει αρχίσει να εγκαθίσταται, οι τιμές των μετρήσεων είναι αυξημένες, ωστόσο η έκφρασή τους σε επίπεδο ιστονών ή πλεκτονομικού σχηματισμού δεν παρατηρήσαμε να έχει εκφραστεί.

show abstract

Dispersed and compact chromatin demonstrated with a new EM method: Phosphotungstic acid hematoxylin block-staining

Cited by 17 publications

References 21 publications

Ultrastructural Identification of Protein Bodies, Cellular Markers of Human Catecholamine Neurons, in a Temporal Lobe Ganglioglioma

Ultrastructural Identification of Protein Bodies, Cellular Markers of Human Catecholamine Neurons, in a Temporal Lobe Ganglioglioma

Chromatin Alterations in Leukocytes of First-episode Schizophrenic Patients

Μελέτη Νεφρικών Κυττάρων Μετά Από Επίδραση Αμινογλυκοσιδών Με Ανοσοϊστοχημεία Φωτονικής Και Ηλεκτρονικής Μικροσκοπίας

Contact Info

Product

Resources

About