Direct costs of dementia in nursing homes

Abstract

Dementia represents an economical burden to societies nowadays. Total dementia expenses are calculated by the sum of direct and indirect costs. Through the stages of the diseases, as the patients may require institutionalization or a formal caregiver, the direct costs tend to increase. This study aims to analyze the direct costs of dementia in Portuguese nursing homes in 2012, compare the spending between seniors with and without dementia, and propose a predictive costs model. The expenses analysis was based on (1) the use of emergency rooms and doctor's appointments, either in public or private institutions; (2) days of hospitalization; (3) medication; (4) social services use; (5) the need for technical support; and (6) the utilization of rehabilitation services. The sample was composed of 72 people, half with dementia and half without. The average annual expense of a patient with dementia was €15,287 thousand, while the cost of a patient without dementia was about €12,289 thousand. The variables “ability to make yourself understood,” “self-performance: getting dressed” and “thyroid disorders” were found to be statistically significant in predicting the expenses' increase. In nursing homes, in 2012, the costs per patient with dementia were 1, 2 times higher than per patient without dementia.

Polyphenols Beyond Barriers: A Glimpse into the Brain

“…Dementia has significant social and economic implications in terms of direct medical, social care as well as informal care spending. Direct medical costs include hospital/nursing-home care, diagnostic and medication; direct nonmedical costs are associated to in-home day care; and indirect or intangible costs take into account the psychological pain of the patient and the loss of productivity of both patient and caregivers [ 37 , 38 ]. For these reasons, dementia, especially AD, has been considered one of the costliest diseases for society at least in Europe and the United States [ 39 , 40 ].…”

Διερεύνηση Των Κοινωνικο-Οικονομικών Χαρακτηριστικών Των Ηλικιωμένων Ασθενών Με Άνοια Στην Κοινότητα Και Σχεδιασμός Και Ανάπτυξη Πληροφοριακού Συστήματος Βασισμένου Στην Τεχνολογία Των Γεωγραφικών Πληροφοριακών Συστημάτων (GIS)

“…Η γνώση του πραγματικού κόστους σε οίκους ευγηρίας επιτρέπει μια πιο αποτελεσματική διαχείριση και αποτελεσματική χρήση των εθνικών πόρων. Τα διάφορα αποτελέσματα των μελετών μπορεί να υποστηρίξουν την αξιολόγηση του αντικτύπου των πολιτικών, την ιεράρχηση των δαπανών και την προσαρμογή των αποφάσεων που βασίζονται στην πραγματικότητα κάθε χώρας(Caravau & Martín, 2015). Η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση είναι πιθανό να είναι οικονομικώς αποδοτική σε χώρες υψηλού εισοδήματος, με το σκεπτικό ότι καθυστερεί ή αποτρέπει τη μεταφορά του κόστους στη δαπανηρή μετάβαση της ιδρυματικής φροντίδας(Prince et al, 2011).…”

“…Η μέση ετήσια δαπάνη ενός ασθενούς σε οίκο ευγηρίας στην Πορτογαλία, εκτιμήθηκε σε 15.287 ευρώ, ενώ το κόστος ενός ασθενούς χωρίς άνοια σε 12.289 ευρώ. Η ανάλυση των εξόδων βασίστηκε στη χρήση των επειγόντων περιστατικών και τις ιατρικές υπηρεσίες (σε δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς), στις ημέρες νοσηλείας, στη φαρμακευτική αγωγή, στις κοινωνικές υπηρεσίες που χρησιμοποιήθηκαν, στην ανάγκη για τεχνική υποστήριξη και στη χρήση των υπηρεσιών αποκατάστασης(Caravau & Martín, 2015).Με την αύξηση της λειτουργικής και γνωστικής εξασθένησης είναι πιθανό ότι πολλοί ασθενείς θα λάβουν ιδρυματική φροντίδα (Institutional long-term nursing care-ILTC). Για να καθυστερήσει η ιδρυματοποίηση πολλές ευρωπαϊκές χώρες επενδύουν σε υπηρεσίες φροντίδας με βάση την κοινότητα.…”