Dilemma voor de verzekeringsarts: Klopt het wel?

Abstract

UitgangssituatieDe heer Huiberts is 55 jaar. Tot drie jaar geleden werkte hij als magazijnmedewerker, maar hij werd om economische redenen ontslagen. Vanuit de WW meldde hij zich ziek, hij bleek een gedilateerde cardiomyopathie e.c.i. te hebben, NYHA klasse III-IV. Bij de WAO-beoordeling werd hij vanwege die cardiomyopathie beperkt geacht voor 'elke vorm van fysiek belastende arbeid'. De arbeidsdeskundige kon diverse theoretische functies duiden en dat resulteerde in een arbeidsongeschiktheidsklasse van 35-45%. In bezwaar werd dat bevestigd. De heer Huiberts ging in beroep. De rechter schakelde twee cardiologen in die tot tegengestelde adviezen kwamen. De eerste cardioloog vond dat meneer Huiberts helemaal niet kon werken, cardioloog twee vond dat de beperkingen die de verzekeringsarts had aangenomen correct waren. De heer Huiberts wacht nu op een oproep van een derde onafhankelijk cardioloog.Ondertussen bezoekt hij het spreekuur van de verzekeringsarts in het kader van de wettelijk verplichte eerstejaars herbeoordeling voor de WAO. Zijn mening is al meteen duidelijk: Hij vindt zich nog steeds volledig arbeidsongeschikt. Voor zijn gevoel kan hij helemaal niets. Bij de minste of geringste inspanning is hij meteen buiten adem. Bij het opstaan is hij al zo moe als een hond. Traplopen gaat langzaam: als hij snel de trap oploopt, staat hij 5 tot 6 minuten na te hijgen. Fietsen lukt maar een klein eindje, alleen een blokje om en als er geen wind is. Is er wel wind dan moet hij afstappen. Pijn op de borst ontstaat als hij ineengedoken zit en als hij zich inspant. Na 200 m lopen wil hij graag gaan zitten vanwege benauwdheid. Uit de hele anamnese blijkt een zeer lage inspanningstolerantie.De heer Huiberts meent dat zijn klachten onveranderd zijn. Van de cardioloog mag hij zelfs niet revalideren omdat dan het hart mogelijk te zwaar belast kan worden.Uit het dagverhaal blijkt dat de heer Huiberts om 09.00 uur opstaat en gaat douchen. Hij is dan zo moe dat hij eerst moet gaan zitten. Hij leest dan wat. Hij heeft 40 duiven (voorheen 100) en doet mee aan duivenwedstrijden. De verzorging van zijn duiven moet hij over de hele dag verdelen, en hij beperkt zich tot water en voer geven. Om de verzorging te vergemakkelijken heeft hij een speciale vloer laten aanleggen die slechts 2-3 keer per jaar schoongemaakt hoeft te worden. Dat doet zijn zoon. De heer Huiberts gaat op visite bij zijn vader die 150 m verder woont, drinkt koffie met zijn vrouw, gaat naar zijn zoon die een dierenspeciaalzaak anderhalve kilometer verderop heeft. De heer Huiberts doet daar ook wel wat hand-en spandiensten. Overdag gaat de heer Huiberts niet extra rusten. Als hij maar 'niets' doet dan komt hij de dag wel door.Het lichamelijk onderzoek is gezien de reeds bekende gegevens beperkt gehouden. De verzekeringsarts ziet een niet-zieke man, conform de kalenderleeftijd. Er is geen kortademigheid in rust. Hij imponeert wat traag in doen. Er zijn normale harttonen en er is een systolische souffle. Over de longen worden normale ademgeruisen gehoord, geen bijgeruis...