Dijalog Između Graditeljskog Nasleđa – Proces U Toku

Abstract

Proces integracije starog i novog je jedan od najosetljivijih i složenih problema sa kojima se suočavaju ljudi u oblasti zaštite kulturnog nasleđa. Ovo uključuje organizovanje delova (ili elemenata) u jednu celinu (ili strukturu) koja radi harmonično u postizanju zajedničkih ciljeva, odnosno koja uključuje harmoniju između pojedinčnih i opštih oblika. Proces integracije je suština arhitektonskog stvaralaštva, jer još praistorijski čovek se potrudio da uspostavi nešto što je više nego samo dom, a dva sukcesivno podignuta doma već počinju da stvaraju integrativni proces. Tokom istorije, proces integracije starog i novog bio je uglavnom nenametljiv, s obzirom da je sproveđen u dužem vremenskom periodu i nije uvek bilo uvođenja nekih radikalnih kontrasta. Zgrade su nicale jedna za drugom, ali gotovo nikada na identičan način. Međutim, one su bili slične po obliku, materijalima, izgradnji i stilskim karakteristikama. Po pravilu, značajne promene i implementacije novih ideja, koje su se znatno razlikovale od starih-posebno u pogledu stila-nailazile su na otpor većine, ali su prihvatane kada je njihov broj dostizao kritičnu masu, ili kada su javno bile hvaljene od arbitara mode. U brojnim slučajevima, originalni načini gradnje su nastavljeni u periodima potpuno različitih stilskih opredeljenja. Danas je interpretacija integracije starog i novog poprimila oblik vizuelnog diskursa i postoji nekoliko mišljenja koja funkcionišu paralelno, sa varijantama rešenja koja se kreću od kopiranja starih zgrada, onih koje su nestale sa te lokacije ili su se nalazile u okolini, zatim kroz primenu asocijativnog metoda, sve do stvaranja fizičkog kontrast,čime se otvara mogućnost prostornih ekscesa. Ključne reči: graditeljsko nasleđe, proces integracije, asocijativni metod, metod kontrasta, eksces u prostoru. DIJALOG IZMEĐU GRADITELJSKOG NASLEĐA-PROCES U TOKU Rezime: Interpretacija integracije starog i novog poprimila je oblik vizuelnog diskursa i postoji nekoliko mišljenja koja funkcionišu paralelno, sa varijantama rešenja koja se kreću od kopiranja starih zgrada, zatim kroz primenu asocijativnog metoda, sve do stvaranja fizičkog kontrast, čime se otvara mogućnost prostornih ekscesa.