Di̇fferansi̇ye Ti̇roi̇d Kanserli̇ Olgularda Rezi̇dü Doku Ve Dozun Ablasyon Başarisina Etki̇si̇

Abstract

Differansiye tiroid kanserlerinde cerrahi tedaviyi takiben, rezidü tiroid dokusunun 1-131 ile ablasyonu yaygın olarak kullanılan bir tedavi şeklidir (7,14,15). Yapılan çalışmalarda yalnız cerrahi ve/veya TSH süpresyonu ile tedavi edilen hastalarda rekürrens riskinin cerrahi tedavi, TSH süpresyonu ve ablasyon tedavisinin birlikte uygulandığı hastalara oranla daha fazla olduğu gösterilmiştir (6,13,14). Rezidü tiroid dokusunun radyoaktif 1-131 üe ortadan kaldırıldığı hastalarda, serum tiroglobulin ölçümü ve 1-131 vücut taramaları ile takip kolaylaşmaktadır (3,6,8).Bu çalışmamızda tiroid kanserli olgularda cerrahi sonrası rezidüel tiroid dokusu ve uygulanan 1-131 dozunun ablasyon başarısıyla iliş-kisini araştırmayı amaçladık. HASTA GRUBU VE METODÇalışma 1989 -92 yılları Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nük-leer Tıp Anabilim Dalında, postoperatif dönemde ablasyon uygulanan tiroid diferansiye kanserli toplam 66 olguda gerçekleştirildi. Tesbit edilmiş metastazı olmayan ve ablasyon amacıyla 1-131 uygulanan 57 kadın ve 9 erkek (yaş ortalaması 39,4) olgu gözden geçirildi. 56'sı papiller, 10'u ise foliküler kanser olan olgular operasyon şekillerine gö-re üç gruba ayrılıp incelendiler. Tiroid dokusu tama yakın rezeke olanlar I. grupta (II olgu), bir lobu tama yakın diğer lobu parsiyel rezeke olanlar II. grupta (23 olgu) ve her iki lobu parsiyel rezeke olan hastalar ise III. grupta (32 olgu) toplandı.