Die plek en funksie van die Heidelbergse Kategismus in ’n omkeerstrategie in die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika

Abstract

Die herdenking van die 450 jarige bestaan van die Heidelbergse Kategismus (1563−2013) is ’n baie besondere geleentheid. Dit is ’n geleentheid om ons in die ryke erfenis van die 16de-eeuse Reformasie te verheug. Dit is ook ’n geleentheid om met die oog op die toekoms van kerkwees oor die relevansie, handhawing en belewing van hierdie erfenis te besin. Wat die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika betref, word hierdie besinning oor die plek en funksie van die Heidelbergse Kategismus (HK) in besonder in hierdie artikel gedoen in die lig van die sogenaamde omkeerstrategie waarop die Algemene Sinode van 2012 besluit het. Deputate wat die volgende sinode moet adviseer, het onder andere die opdrag om ’n studie te doen ‘… van die suiwerheid en toepaslikheid van die leer wat op elke vlak verkondig word, asook hoe dit verder uitgebou kan word’. In die artikel word beredeneer dat die volgende sake in die besinning oor ’n omkeerstrategie vir ’n kerkgemeenskap in die reformatoriese tradisie aandag sal moet ontvang: Die wese van die kerk, kerk en belydenis en die belydenis as deel van die wese van die kerk. Wat die HK in besonder betref, word aandag gegee aan die unieke aard daarvan, die kategismusprediking en die apologetiese en missionale gerigtheid daarvan omdat dit ’n belangrike onderdeel van die werk van bogenoemde deputate vorm. Die artikel word afgesluit met enkele slotopmerkings en ‘aanbevelings’ dat opnuut oor die kategismusprediking besin word en dat die handhawing van die belydenis in enige omkeerstrategie ononderhandelbaar is.The place and function of the Heidelberg Catechism in a ‘turn-around’ strategy within the Reformed Churches in South Africa. The commemoration of the 450th year of the Heidelberg Catechism (1563−2013) is a special occasion worldwide. It is an opportunity to experience gratitude and joy for the rich heritage of the 16th-century Reformation. It is also an opportunity to reflect on maintaining and experiencing this heritage of being church in the future. As far as the Reformed Churches in South Africa are concerned, this reflection on the future is focused in this article on the so-called turn-around strategy, decided on by the General Synod of 2012. A mandate was given to deputees in this regard, inter alia to undertake a study regarding the soundness and relevance of the doctrine that is proclaimed and how that can be further promoted. It is argued in this article that the following issues should be addressed in reflecting on a turn-around strategy for a church in the Reformed tradition: the essence of the church, church and confession and the confession as part of the essence of the church. As far as the Heidelberg Catechism in particular is concerned, the following points are addressed: the unique character of the Heidelberg Catechism, catechism preaching, the apologetic and missional focus of the Heidelberg Catechism in the light of the task to be dealt with by the abovementioned deputees. It is concluded that special attention should be given anew to catechism preaching and that maintaining the confessions is not negotiable for the church of Christ on her way to his second coming. Believe me, my Lord, the Church of God will never preserve itself without a Catechism. (Uit ‘n brief van Calvyn aan Somerset, 22 Oktober 1548; Vgl Wallace 1990:97)

Samelewingsverandering en Skriftuurlike denkverandering

“…Hierdie terrein is nog onontgin binne die gereformeerde tradisie(Coetzee 2014;Smit & Vorster 2000; Stanley 2017:15-22). Dit kan moontlik as verduideliking aangevoer word waarom die buite-kerklike postmoderne mens nie deur gelowiges voor die lewende Christus gestel kan word nie.Deur hierdie anderse stuwing in die samelewing, word die evangelisasieterrein nie net deur verstedeliking en globalisering tot op die voorstoep van die kerk gebring nie (Van Helden 2010:167), maar ook tot binne-in die kerk waar die skeptieswordende mens met sy of haar denke dalk nog in die kerk sit, of waar ook al hierdie mens aan Christendenke blootgestel word(Kinsey 2017:416-419).Van der Merwe et al (2013:1-12) noem dat die skeptiese mens 'n baie diep nood vertoon -'n nood om sinvolheid te beleef, om as mens deel te wees tussen ander, om 'n bydrae te lewer, om deel van die groter volhoubare prentjie te wees en om God te dien deur ander op konstruktiewe wyse te betrek (Stanley 2017:15-22).…”

“…Dit is die bondige belydenis van die tradisioneel gereformeerde stroom(vgl. Ef 2:20;Coetzee 2014; Lategan 2005:231-245).Gereformeerddenkendes wat op die gevestigde tradisionele belydenisse staan, moet terselfdertyd deeglik bewus bly van die 500-jarige gelykmakende golfbeweging binne die Christendom. Dit behels dat 'n nuwe uitlewing ongeveer elke 500 jaar deur die Gees bewerkstellig word waardeur 'n nuwe Christelike praktyk na vore kom sodat die verspreiding van die Woord in die nuwe samelewingskonteks kan uitbrei(Tickle 2008:13-28, 123-150).Na aanleiding van 'n bespreking oor die toepassing van die Protestantse solas binne die postmoderne konteks(Kinsey 2017:416-419), word die vraag gevra of die postmoderne sekulêre sondaarmens enigsins geraak word wanneer die tradisionele gereformeerde kerklidmaat hom of haar met hierdie evangelie-solas benader.…”