Dichtbij

Abstract

In Cold Blood is een beroemd boek uit 1965 van Truman Capote, die daarmee claimde de eerste non-fictieroman te hebben geschreven. Een schokkende en raadselachtige, viervoudige moord op een familie in de kleine stad Holcomb in Kansas was in 1959 het begin van dit verhaal. Capote wilde ontrafelen wat er was voorgevallen en wat de impact van het geweld was op de bewoners. Hij meende daarvoor ter plekke te moeten zijn, liet het artistieke milieu van New York achter zich en reisde af naar het platteland van het Midden-Westen. Niet veel later werden twee daders in de kraag gegrepen en Capote kon van nabij volgen hoe deze voor de rechter kwamen en werden veroordeeld. Zijn onderzoek kreeg een andere invulling toen hij zich ook op de moordenaars ging richten. Met een van de twee kreeg hij een vriendschappelijke band, wat ertoe leidde dat diens onvermijdelijke executie Capote zwaar raakte. Toen het boek uitkwam, was dat een hoogtepunt in zijn loopbaan als schrijver, maar als mens kwam hij de klap niet meer te boven. De twee films Capote en Infamous, die veel op elkaar lijken en kort na elkaar (in 2005 en 2006) zijn verschenen, laten zien hoe de schrijver te werk ging en hoe het boek tot stand is gekomen. Enerzijds ondersteunde hij de moordenaar met wie hij bevriend raakte, anderzijds werkte hij aan zijn meesterwerk en had hij vooral belangstelling voor de nog ontbrekende stukjes van het verhaal. Waar mogelijk gebruikte Capote zijn reputatie als gevierd schrijver en ook voor incidentele omkoping leek hij niet terug te schrikken. Dat resulteerde in een emotionele spagaat, die nog werd vergroot doordat hij kritiek kreeg op zijn werkwijze. In Cold Blood was Capotes laatste belangrijke boek (Capote, 1965). Hij raakte verslaafd aan drank en drugs en overleed in 1984 op 59-jarige leeftijd. Truman Capote was gedreven en zeer getalenteerd. Hij schreef een fascinerend boek, maar zijn manier van werken leidde ook zijn eigen ondergang in. Capote was geen wetenschapper, maar een schrijver die ook journalistieke ambities had en bovendien speelde dit zich af in een andere tijd. Toch is zijn verhaal in dit themanummer op zijn plaats, omdat het laat zien hoe hij zich inspande om dichtbij te komen en keuzes maakte die hem veel opleverden, maar waarvoor hij ook een prijs betaalde. In de bijdragen van dit nummer doen criminologen verslag van hun eigen ervaringen als ze tijdens hun onderzoek dichtbij komen en de afstand tot centrale personen in het veld heel klein laten worden. De gelijkenis is onmiskenbaar -spoiler alert -maar toch loopt het bij deze wetenschappers niet mis.Dit artikel uit Tijdschrift over Cultuur & Criminaliteit is gepubliceerd door Boom criminologie en is bestemd voor anonieme bezoeker