Development of transforming function during transduction of proto-ras into Harvey sarcoma virus.

Abstract

Oncogenic retroviruses are generated by transduction of the coding region of a protooncogene and acquire genetic changes during subsequent replication. Critical genetic events which occurred during and after transduction of rat proto-ras-lHa into Harvey sarcoma virus were identified by evaluating the transforming activity of plausible synthetic progenitor proviruses encompassing the complete proto-ras genomic region with or without various 5' deletions. All progenitor proviruses induced phenotypic transformation of mouse NIH 3T3 cells, although with a 5-to 10-fold lower frequency than Harvey sarcoma provirus. Although no tumor formation was observed in vivo after inoculation in the absence of helper murine retrovirus, both wild-type and progenitor viruses inoculated in the presence of helper virus induced tumors in newborn BALB/c mice. No critical alterations of the p2l1 coding region and no deletion of 5' genomic elements were detected in a progenitor virus encompassing the complete proto-ras genomic region that had been isolated from tumors. However, one progenitor virus that included all proto-ras exons induced tumors with a decreased latency. This virus contained a mutation in codon 12 (glycine to valine), which had apparently been selected during tumorigenesis in vivo. During the genesis of Harvey sarcoma virus, critical steps conferring transforming function are therefore transduction of coding proto-ras exons and enhancement of their transforming function by specific amino acid changes in p2lrs.Balb sarcoma virus (BalbSV) and Harvey sarcoma virus (HaSV) induce erythroblastosis and fibrosarcomas in infected mice by an apparent single-step mechanism (1-3). The two viruses express oncogenic p2lras proteins mutated in amino acid 12 and amino acids 12 and 59, respectively, relative to the normal p2lras protein of rat proto-ras-lHa (p-ras_JHa). Previous studies showed that the transforming function of both viruses was enhanced but did not depend on the virus-specific codons described (4-10). The latency of malignant tumor induction in infected mice and the efficiency of phenotypic transformation in vitro were comparable for viral ras (v-ras)-and p-ras-expressing viruses in one study (5). In contrast, Velu et al. (7) reported a correlation between the lower frequency of focal transformation of mouse NIH 3T3 cells by p-ras-expressing viruses and the preferential induction of lymphoid versus erythroblastic tumors in vivo. Sequence comparison between genomic rat p-ras-l sequences and v-ras of HaSV revealed the presence of one noncoding exon (exon 1) and a putative second noncoding exon (exon ?) upstream of the v-ras coding region (4, 6). Putative p-ras promoter regions and both noncoding exons are part of a 3.6-kbp HindIII (-2600)-HindIII (1026) rat genomic DNA fragment (Fig. 1) MATERIALS AND METHODSConstruction of Progenitor Proviruses. The construction of wild-type HaS provirus (termed pA) and synthetic HaS proviruses pApraslX and pA6.2-pras was described previously (4-6). pA6.2-pras (Fig.

An internal ribosomal entry signal in the rat VL30 region of the Harvey murine sarcoma virus leader and its use in dicistronic retroviral vectors

“…These observations suggest that the presence of IRES in retrotransposable elements might have strong implications in the activation of proto-oncogenes. Indeed, insertion of a VL30 sequence 5Ј to the c-ras gene could promote not only the transduction of the ras proto-oncogene but also a translational activation of ras via the IRES function (32,35).…”

Ανίχνευση Του Ιού Της Ηπατίτιδας C Με Την Τεχνική Της Αλυσιδωτής Αντίδρασης Με Πολυμεράση Και Σύγκριση Με Άλλες Διαγνωστικές Μεθόδους

“…Συχνά ογκογονίδια εντοπίζονται κοντά στα σημεία ανασυνδυασμού των χρωμοσωμάτων έπειτα από μετατόπιση (Nowell and Croce, 1990;Rabbits, 1994), καθώς και κοντά στα σημεία ένθεσης ιών με ικανότητα εξαλλαγής (Corcoran et al, 1984;Cuypers et al, 1984). Τέλος, αρκετοί ογκογόνοι ιοί του ανθρώπου διαθέτουν στο γονιδίωμά τους αλληλουχίες με υψηλή ομολογία με κυτταρικά ογκογονίδια, από τα οποία και προήλθαν έπειτα από γεγονότα γενετικού ανασυνδυασμού (Lang et al 1994).…”

Μελέτη των γονιδίων ευαισθησίας του ρετινοβλαστώματος Rb-1 και του αναστολέα του κυτταρικού κύκλου Kip1/p27 σε κακοήθειες της παιδικής ηλικίας

“…Ανακαλύφθηκε ότι το DNA των πτηνών εµπεριέχει ένα γονίδιο συγγενικό µε το v-src και ότι παρόµοιες αλληλουχίες αναγνωρίζονται στο DNA άλλων σπονδυλωτών(Stehelin 1976, Spector 1978. Η µελέτη ανθρωπίνων όγκων έδειξε ότι επίσης περιείχαν γονίδια αντίστοιχα µε ιικά γονίδια ρετροιών.Τα γονίδια των ρετροιών που µπορούν να µετασχηµατίσουν φυσιολογικά κύτταρα σε καρκινικά, έχουν στο γονιδίωµα τους αλληλουχίες µε υψηλή οµολογία µε κυτταρικά γονίδια, από τα οποία και προήλθαν µε γενετικό ανασυνδυασµό( Lang 1994 ).Στους ρετροιούς µπορεί να βρεθεί και ένα τέταρτο γονίδιο, εκτός από τα τρία γονίδια gag, pol, env που περιέχει, το οποίο δεν είναι στην καταγωγή του ιικό άλλα έχει αποσπαστεί από γενωµικό DNA (ανθρώπινης ή ζωικής προέλευσης), µε µια διαδικασία που ονοµάζεται µεταγωγή (transduction). Εάν η αλληλουχία DNA που έχει αποσπαστεί περιέχει ένα φυσιολογικό γονίδιο που προάγει την αύξηση ( πρωτο-ογκογονίδιο ) και ο ρετροιός ενεργοποιεί αυτό το γονίδιο χρησιµοποιώντας τους ισχυρούς του υποκινητές, η επόµενη µόλυνση άλλων κυττάρων µε αυτόν το ιό θα τα µετασχηµατίσει σε δυνητικά καρκινικά κύτταρα (Angel 1991) (σχήµα 3).Χρησιµοποιώντας το µοριακό υβριδισµό ανακαλύφθηκαν περισσότεροι από 30 ρετροιοί που προκαλούν µετασχηµατισµό(Bishop 1987).…”