Developing spatial localization abilities and children's interpretation ofwhere

Abstract

Two-year-old children often start asking questions with where. In this study we test whether children understand where to mean route or absolute location and whether the size of the space or elevation made a difference. Previous research has documented developmental changes over the preschool years in children's non-verbal spatial reasoning. Forty-eight children between two and five years of age were interviewed. We asked them to point in response to where questions about an object, rooms on the same floor and on a different floor. All children pointed to the location of the hidden objects. The youngest children pointed to the route to rooms while the oldest children were more likely to point to the location of rooms. With age, the children gradually used more spatial location terms than deictic terms in response to where. These results suggest that children's meaning of where initially differs for different sized spaces and developmental changes reflect non-verbal cognition.

Η Σχέση Των Πολλαπλών Τύπων Νοημοσύνης Και Της Αντίληψης Του Χώρου Με Τη Στάση Και Την Επίδοση Των Μαθητών Του Δημοτικού Στο Μάθημα Της Γεωγραφίας

“…Επομένως η θέαση του ανάγλυφου με τη χρήση του χάρτη και η κατανόηση του φυσικού ανάγλυφου δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε προφανής(Apostolopoulou & Klonari, 2011• Weigand, 2006.Οι κατηγορίες χαρτών μεγάλης κλίμακας που τα παιδιά ζωγραφίζουν σε διαφορετικές ηλικίες, μας κάνει να καταλαβαίνουμε τόσο για τις ικανότητες των παιδιών πάνω στην ζωγραφική, όσο και για τις νοητικές αναπαραστάσεις για ένα χώρο μεγάλης κλίμακας. Οι Conning A. καιByrne R. (1984) στουςNicoladis, E., Cornell, E. H., & Gates, M. (2008) κατηγοριοποιούν τους χάρτες σε δύο κατηγορίες που εστιάζονται στις νοητικές αναπαραστάσεις και τα εσωτερικά τους χαρακτηριστικά. Η πρώτη κατηγορία είναι οι χάρτεςδίκτυα (network-maps)(Byrne, 1979(Byrne, • 1982.…”