Amaç: Lokalize prostat kanserinde farklı planlarda normal doku komplikasyon olasılığının hesaplanması
ve yan etki değerlendirmesi
Yöntem: Farklı konformal planları yapılan 16 olguda normal doku komplikasyon olasılıkları (NTCP)
değerlendirilmiştir. Hedef hacimler ve riskli organların NTCP değerleri Lymann-Kutcher- Burman(LKB)
modeliyle hesaplanmış, rektum, mesane ve femur başı için 4 alan ve 6 alan sanal planlarda karşılaştırma
yapılmıştır. Tedavileri 6 alan ile yapılan olguların mesane, rektuma ait akut ve geç; femur başı geç
komplikasyonları ile ortalama dozlar, volüm yüzdesi(V%), NTCP değerleri korele edilmiştir. Korelasyon
işleminde paired-t test, Wilcoxon ve Spearsman testleri kullanılmıştır.
Bulgular: Dört ve 6 alan planlamalarda ortalama organ riskini gösteren V% değerleri (p=0.0001) ve
NTCP femur başı için anlamlıdır(p=0.008). Genitoüriner sistem akut komplikasyonlarıyla NTCP ilişkisi
istatistiksel anlamlıdır (p=0.019). Mesane ortalama dozu (p=0.015) ve izomerkezdeki dozun >%50’sini
alan V%‘de anlamlılık izlenmiştir(rs=0.5446, p=0.029). Femur başı, izomerkezdeki dozun >%50 doz alan
volüm yüzdeleri arasında 6 alan lehine anlamlılık saptanmıştır (paired-t test p=0.0001).Femur başının, 4
alan planlarda komplikasyon olasılıkları anlamlı yüksek bulunmuştur(p=0.009). Geç yanetkiler ve NTCP
arasında istatistiksel anlamlı ilişki gösterilememiştir.
Sonuç: Alan sayısının artmasının yararı, daha yüksek terapötik dozlarla tümör kontrolünün artması ve
normal dokuda koruma sağlamasıdır. NTCP modellemeleriyle günlük alan değişiklikleri ve riskli organ
pozisyon değişikliklerinin hesap edilemeyeceği akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Prostat kanseri, konformal radyoterapi, NTCP