Deficyt obywatelstwa

Abstract

Jubileusze ważnych wydarzeń politycznych sprzyjają pisaniu tekstów pochwalnych. Osiągnięcia polskiej transformacji są powszechnie znane, choć niekoniecznie powszechnie doceniane. Chciałbym w tym miejscu spojrzeć na rozpoczętą przed ćwierćwieczem reformę samorządową bardziej krytycznie. Także dlatego, że jesteśmy właśnie świadkami ujawnienia się wyraźnego rozmijania się społecznych nastrojów z dobrym z reguły samopoczuciem polityków, czego wynikiem jest obecne polityczne trzęsienie ziemi. Zapowiedzią kontestacji istniejącej formy lokalnej demokracji była po wyborach samorzą-dowych 2010 r. krytyka dotychczasowej ordynacji wyborczej. Jej większościo-wy charakter uniemożliwiał wprowadzenie choćby jednego radnego do Rady Miasta Poznania spośród kandydatów My-Poznaniacy, ruchu społecznego, który uzyskał wtedy blisko 10-procentowe poparcie. Krytyka tej ordynacji nasiliła się przed wyborami 2014 r. Dodać należy, że narodziny na początku tej dekady i względny sukces ruchów miejskich w ostatnich wyborach, a także liczne przypadki wprowadzania tzw. budżetu obywatelskiego wskazują na potrzebę pogłębienia demokracji lokalnej. i. Jerzego regulskiego ocena reformy po piętnastu latachPunktem wyjścia jest dla mnie opublikowana w 2005 r. książka Jerzego Regulskiego Samorządna Polska, wydana w serii pod znaczącym tytułem Szklane Domy. Jej autora nie trzeba przedstawiać. Był czołową postacią wąskiej grupy inicjatorów i twórców tej reformy, pozostanie w naszej pamięci jej ikoną. Jego napisana piętnaście lat po reformie samorządowej z 1990 r. książka ma szczególny walor. Jest chyba jedyną zwartą publikacją, w której prostym, zrozumiałym językiem przedstawiona została aksjologia reformy samorządowej, fundamentalne wartości i naczelne zasady tej reformy. W naszym publicznym dyskursie nie brakuje napisanych przez wybitnych autorów prac o filozofii odradzającej się polskiej demokracji. Wymienić tu można m.in., w kolejności alfabetycznej, prace Leszka Balcerowicza,

Charakterystyka procedur budżetów obywatelskich w Wielkopolsce

“…Zjawisko partycypacji jest od przynajmniej dwudziestu pięciu lat jednym z istotnych tematów w rozważaniach nad zarządzaniem -przede wszystkim w sferze zarządzania lokalnego. Długa tradycja osadza te rozważania w szerszym kontekście dyskursu na temat społeczeństwa obywatelskiego -dwudziesta piąta rocznica pierwszych potransformacyjnych wyborów samorządowych w Polsce uruchomiła wiele dyskusji na temat zamiarów i osiągniętych efektów odradzania się obywatelskości wywołanego tą formalną, systemową interwencją (Polak 2015;Regulski 2015;Stępień 2015;Jeżewski 2015;Ciżewska 2014;Herudziński i Swacha 2016;Podemski 2014;Podemski 2015;Matczak, Jeran, Mączka, Nowak et al 2015). Jednocześnie dostrzec można wyraźne międzynarodowe przemieszczanie się polityk publicznych oraz szczegółowych rozwiązań (Ward 2006), co dotyczy chociażby BO, które stają są coraz powszechniej stosowane w różnych częściach świata.…”

Pytanie 106: Jak odpowiadać na potrzeby egzotyki w ramach turystyki kulturowej?

“…W odniesieniu do turystyki kulturowej należy uznać, iż jednym z głównych powodów decydujących o wyborze kierunku (miejsca) wyjazdu decyduje jego "egzotyczność". Często stosowane w socjologii i antropologii kulturowej jest definiowanie turystyki jako spotkania kultur [Podemski 1981;Przecławski 1979;Shaw, Williams 1996], przy czym należy podkreślić, że kierowanie się "egzotyką" przez potencjalnego turystę przy wyborze miejsca wyjazdu wcale nie musi oznaczać jego wyjątkowej atrakcyjności, ale może być związane z posiadanym przez niego kodem kulturowym, przejawiającym się m.in. w podatności na reklamę [Kravanja 2012; Waade 2010].…”