Decreasing case fatality in myocardial infarction is explained by improved medical treatment

Andersen, Karl; Kristjánsson, Jón Magnús; Guðnason, Þórarinn

doi:10.1080/ac.66.1.2064965

Cited by 5 publications

(4 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…5 Horfur þeirra sem fá kransaeðastíflu fer sömuleiðis batnandi og skýrist það að miklu leyti af baettri lyfjameðferð og taekniframför um. 6 Um miðja síðustu öld dó þriðji hver sjúklingur með bráða kransaeðastíflu áður en hann náði að útskrifast heim af sjúkrahúsi en nú er dánartíðni STEMIsjúklinga um 67% 30 dögum eftir inn lögn. 5 Þrátt fyrir laekkandi nýgengi blóðþurrðarhjartasjúkdóma á Íslandi hefur hlutfall NSTEMI af öllum hjartaáföllum haekkað á undanförnum árum.…”

Section: Inngangurunclassified

See 1 more Smart Citation

Langtímahorfur sjúklinga með bráða kransæðastíflu

Snorrason

Johannnesdottir

Aspelund

et al. 2018

LBL

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

Introduction: Despite the decreasing incidence rate of acute coronary syndromes worldwide, the incidence of NSTEMI (Non-ST elevation myocardial infarction) has increased relative to STEMI (ST elevation myocardial infarction). The aim of this study was to compare long-term survival rates of NSTEMI and STEMI patients and to explore the effects of risk factors on survival. Material and methods: All patients hospitaized for acute myocardial infarction at Landspitali University Hospital during the calendar year of 2006 were included in the study. Information about risk factors was obtained using electronic medical records. The primary endpoint was all cause mortality, the secondary endpoint was defined as death or myocardial infartion. Patients were followed up to January 1st 2015. Results: Among 447 patients diagnosed with acute myocardial infarction in Iceland in 2006, 280 patients were diagnosed with NSTEMI (I21.4) and 167 with STEMI (I21, I21.9). NSTEMI and STEMI incidence rates per 100.000 inhabitants in Iceland were 91.3 and 55.9, respectively. The mean age of NSTEMI patients was 73.0 years, women were on average 8.4 years older than men. The mean age of STEMI patients was 65.3 years, women were on average 7.3 years older than men. The five-year survival rate for NSTEMI patients was 51%, 42% among women and 57% among men. The five-year survival rate for STEMI patients was 77%, 68% among women and 80% among men. Five year age-adjusted survival rates were higher for STEMI than NSTEMI (logrank: p <0.01). Conclusion: The incidence of NSTEMI was higher than that of STEMI in Iceland in 2006. The worse prognosis of women as compared to men was due to the higher mean age of women. Overall, long-term survival of NSTEMI patients was worse than that of STEMI patients even after adjustment for difference in age.

show abstract

Section: Inngangurunclassified

“…Þar koma annars vegar til breytt staða helstu áhaettuþátta kransaeðasjúk dóms en líka markvissari notkun verndandi meðferðar og inn gripa. 6 Ljóst er að sykursýki er nú sem fyrr einn sterkasti áhrifa valdur aukinnar áhaettu hjá sjúklingum með kransaeðasjúkdóm.…”

Section: Umraeðaunclassified

Langtímahorfur sjúklinga með bráða kransæðastíflu

Snorrason

Johannnesdottir

Aspelund

et al. 2018

LBL

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…2 Horfur þeirra sem fá kransaeðastíflu hafa batnað mikið á undanförnum áratugum, meðal annars vegna taeknilegra framfara og baettrar lyfjameðferðar. 3 Um miðja síðustu öld dó þriðji hver sjúklingur með kransaeðastíflu áður en hann náði að útskrif-ast af sjúkrahúsi en í dag er 30 daga dánarhlutfallið um 6%, sem er sambaerilegt því sem best gerist í heiminum. [4][5] Þetta hefur ásamt öðru átt stóran því að hjartasjúklingar lifa lengur með kransaeða-sjúkdóminn en áður og stuðlar það að auknu langlífi þjóðarinn-Kransaeðasjúkdómar hafa verið algengasta dánarorsök Íslendinga frá miðri síðustu öld allt fram undir síðasta áratug.…”

Section: Inngangurunclassified

“…Þetta mun hafa í för með sér verulega aukinn kostnað í heilbrigðiskerfinu. Út frá mannfjöldaspá Hagstofunnar má áaetla að fjöldi Íslendinga á vinnufaerum aldri (16- , Elías Freyr Guðmundsson faraldsfraeðingur 1 , Kristín Siggeirsdóttir iðjuþjálfi 1,4 , Rósa Björk Þórólfsdóttir laeknir 2 , Gunnar Sigurðsson laeknir 1,2 , Vilmundur Guðnason laeknir 1,2 1 Hjartavernd, 2 Heilbrigðisvísindasvið Háskóla Íslands, 3 Landspítali, 4 Janus endurhaefing Fyrirspurnum svarar Karl Andersen andersen@landspitali.is https://doi.org/10.17992/lbl.2017. 10.153 Greinin barst blaðinu 17. júní 2017, samþykkt til birtingar 13. september 2017.…”

Section: Inngangurunclassified

Úr gögnum Hjartaverndar: Faraldsfræði kransæðasjúkdóma á Íslandi í hálfa öld

Andersen¹,

Aspelund²,

Guðmundsson³

et al. 2017

LBL

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

Á undanförnum áratugum hefur orðið mikil breyting í nýgengi kransaeðasjúkdóma á Íslandi. Um og upp úr miðri síðustu öld varð stöðug aukning í sjúkdómnum allt fram undir 1980. Síðan þá hefur verið stöðug laekkun í nýgengi sem endurspeglast í samsvarandi faekkun dauðsfalla vegna kransaeðasjúkdóma á Íslandi.Þessi jákvaeða þróun síðustu áratuga skýrist að mestu leyti af breyttum lífsstíl og aeskilegum áhrifum hans á áhaettuþaetti kransaeðasjúkdóma en einnig af framförum í laeknisfraeðilegri meðferð.1 Þar eru þó blikur á lofti. Áhaettuþaettir sem skýrðu verulegan hluta kransaeðasjúkdóma á síðustu öld, eins og reykingar, hátt kólesteról í blóði og háþrýstingur, hafa verið á undanhaldi. Í staðinn eru til komnir aðrir áhaettuþaettir eins og offita og sykursýki, sem fara stöðugt vaxandi. Allt bendir til þess að þessir nýju áhaettuþaettir muni á naestu áratugum snúa við hinni jákvaeðu þróun og að nýgengi kransaeðasjúkdóma fari vaxandi á ný. Horfur þeirra sem fá kransaeðastíflu hafa batnað mikið á undanförnum áratugum, meðal annars vegna taeknilegra framfara og baettrar lyfjameðferðar.3 Um miðja síðustu öld dó þriðji hver sjúklingur með kransaeðastíflu áður en hann náði að útskrif-ast af sjúkrahúsi en í dag er 30 daga dánarhlutfallið um 6%, sem er sambaerilegt því sem best gerist í heiminum.4-5 Þetta hefur ásamt öðru átt stóran því að hjartasjúklingar lifa lengur með kransaeða-sjúkdóminn en áður og stuðlar það að auknu langlífi þjóðarinn-Kransaeðasjúkdómar hafa verið algengasta dánarorsök Íslendinga frá miðri síðustu öld allt fram undir síðasta áratug. Frá 1980 hefur staða helstu áhaettuþátta kransaeðasjúkdóma farið sífellt batnandi og hefur sú þróun skýrt 72% þeirrar faekkunar sem orðið hefur í ótímabaerum dauðsföllum vegna kransaeðasjúkdóma á síðustu þremur áratugum. Hins vegar hafa vaxandi offita og sykursýki dregið nokkuð úr þeim ávinningi. Verði ekkert að gert má búast við því að dauðsföllum vegna kransaeða-sjúkdóma fari aftur fjölgandi á naestu áratugum. Kemur þar annars vegar til breytt staða helstu áhaettuþátta og hins vegar vaxandi öldrun þjóðarinnar. Á sama tíma hefur lifun eftir hjartaáfall aukist. Afleiðingin verður ekki eingöngu sú að öldruðum fjölgar og þeir verða sífellt staerra hlutfall þjóðarinnar, heldur koma aldraðir til með að lifa með aukna byrði langvinnra sjúkdóma á naestu áratugum. Þetta mun hafa í för með sér verulega aukinn kostnað í heilbrigðiskerfinu. Út frá mannfjöldaspá Hagstofunnar má áaetla að fjöldi Íslendinga á vinnufaerum aldri (16-66 ára) fyrir hvern ellilífeyrisþega (67 ára og eldri) muni laekka úr 5,6 árið 2016 í 3,3 árið 2040 og í 2,6 árið 2060. Í þessari grein veður fjallað nánar um áhrifa-þaetti þessarar þróunar og staða áhaettuþátta kynnt með uppfaerðum tölum fram til ársins 2013.

show abstract