“…Αυτά τα αποτελέσματα ήταν ευνοϊκότερα από αυτά της κλασικής αντίδρασης Fenton (1 mg/L Fe 2+ , προστιθέμενου ως FeSO 4 ), η οποία έδωσε μόνο το 40% της αναμενόμενης παραγωγής Cl¯ και 5% μείωση ΤOC μετά από 150 ώρες. Oι Takemura et al(1994) διερεύνησαν τη δυνατότητα χρήσης του χάλυβα (σε φύλλο ή σύρμα) και του σιδήρου (που κατασκευάζεται από αφρό ουρεθάνης εμποτισμένο με σκόνη υδαρούς σιδήρου, και έπειτα θερμοσυσσωματώνεται) παρουσία υπεροξειδίου του υδρογόνου για την οξείδωση υπερχλωροαιθυλένιου (PCE). Όλα τα στερεά μείωσαν τη συγκέντρωση του PCE από 100 mg/L σε λιγότερο από 0,1 mg/L σε 24 ώρες, αλλά η αντίδραση με το σίδηρο σε αφρό ουρεθάνης μπορούσε να διεξαχθεί σε pH=5-9 με μη εμφανές οξείδιο του σιδήρου ως παραπροϊόν.…”