De uitgever als poortwachter?

Abstract

Publishers are often compared to gatekeepers both on account of the role they play in the selection process as on account of their vital contribution to the social recognition of authorship. The comparison signals an important phenomenon but has its limitations. The first is of a historical nature. For centuries the printing culture coexisted with the much older manuscript culture. Publishers only started to play a key role between authors and the market at the moment when in the 18th and 19th century a print society originated. The second limitation concerns the distinction between literary genres. Those who call publishers gatekeepers suggest that they do so all across the board. That this is incorrect appears from an investigation into the publication of poetry and plays.

Literatuurwetenschap en uitgeverijonderzoek

“…Voorts werden er tal van losse artikelen gepubliceerd over de meest diverse uitgeverijkwesties: van de bloemlezingen van Geert van Oorschot (Sonnenschein 2010) en de Indonesische handelstak van uitgeverij W. Van Hoeve (Tholen 2011) tot de Vlaamse Pockets van uitgeverij Heideland (Simoens 2010). Ook meer theoretische thema's werden behandeld: de uitgever als poortwachter (Laan 2010), de impact van taalideologie op het redactiebeleid ) en de rol van de uitgever in het proces van de zogenaamde symbolische productie (Kuitert 2008). In de door uitgeverij Brill opgezette monografieënreeks Library of the Written Word verschenen voorts twee Engelstalige studies over de rol van wetenschappelijke uitgeverijen in Nederland (Andriesse 2008;Edelman 2008).…”

“…Maar er tekenen zich lijnen af. Zo demonsteren Verbeeck en Sanders dat de intussen klassieke, door Lewis Coser gemunte metafoor van de uitgever als gatekeeper ondanks recent geuite bezwaren (Laan 2010) nog steeds van nut is en door onderzoekers als zelfs min of meer onproblematisch wordt ervaren. Evenzeer het opmerken waard is dat de veldtheorie van Pierre Bourdieu, toch het referentiepunt bij uitstek in het Vlaamse en Nederlandse uitgeverijonderzoek tot dusver (Absillis 2009: 111), in geen enkele van de hier gepresenteerde bijdragen nog als een volwaardig denkkader functioneert.…”

Depoliticising literature, politicising diversity: ethno-racial boundaries in Dutch literary professionals’ aesthetic repertoires

“…This study takes a similar institutional approach: despite a growing number of studies, there still exists, as DiMaggio andFernández-Kelly (2015: 1237) put it, 'a notable gap in research [concerning] the ways in which the arts are organised -both at the level of the host society and within immigrant communities'. Indeed, although there has been a growing body of literature in The Netherlands that focuses on gatekeepers and literary institutions since the 1980s (De Glas 1998;Laan 2010;Franssen 2015; among others) little research has been conducted on cultural diversity and the position of ethno-racial minorities in the literary field (notable exceptions are Berkers 2009;Kuitert 1999). Admittedly, there has been an increasing number of studies by literary scholars on literature by writers with a migrant background.…”