Darurat atau “Perang Kolonial” 1948 di Tanah Melayu: Satu Perbahasan Berdasarkan Beberapa Aliran Pemikiran dan Perspektif (Emergency or “Colonial War” 1948 in Malaya: A Debate Based on Several Schools of Thought and Perspectives)

Abstract

Kajian ini meneliti pelbagai tafsiran ahli sejarah tentang faktor-faktor utama yang membawa kepada perisytiharan darurat oleh British di Tanah Melayu pada tahun 1948. Tujuan utama kajian ini adalah untuk menganalisis sebab-sebab terdapatnya ketidaksepakatan dalam kalangan ahli sejarah mengenai faktor-faktor yang membawa kepada darurat dan apakah kekurangan setiap pandangan yang dikemukakan. Dalam kajian ini, tulisan-tulisan utama yang menjelaskan pandangan ahli sejarah akan diteliti. Ahli sejarah yang membincangkan tentang Darurat 1948 secara umumnya terbahagi kepada beberapa aliran: Ortodoks, Revisionis, Neo-Ortodoks dan Pasca-Revisionis. Pandangan Ortodoks menerangkan bahawa darurat telah diisytiharkan oleh British sebagai tindak balas terhadap keganasan komunis dan kewujudan rancangan pemberontakan bersenjata oleh Parti Komunis Malaya (PKM) bagi menjatuhkan pemerintahan British. Walaupun demikian, mutakhir ini telah timbul kritikan terhadap pendekatan Ortodoks yang dianggap terlalu bergantung kepada laporan rasmi pihak perisikan dan pentadbiran British. Dengan bukti terkini yang diperoleh melalui rekod yang dikeluarkan oleh Arkib Kebangsaan British bermula pada penghujung 1990-an, muncul pandangan alternatif yang mula mempertikaikan sama ada perisytiharan Darurat 1948 adalah kerana pemberontakan PKM atau lebih didorong oleh tujuan lain yang berkaitan dengan kepentingan mengekalkan penjajahan British di Tanah Melayu. Beberapa ahli sejarah Revisionis dan Pasca-Revisionis mendakwa bahawa Darurat 1948 adalah satu bentuk "perang kolonial" yang dicipta sebagai sebahagian daripada konspirasi British untuk membendung ancaman pergerakan nasionalis yang sengaja dituduh oleh British sebagai sebahagian daripada anasir komunis.