Dangerous Patients and Duties to Warn: a European Human Rights Perspective

Abstract

The recent case of David Bradley, who shot and killed four members of his family after telling his doctor he 'wanted to kill someone', has raised the question of whether a healthcare professional could ever be held liable for failing to take steps to constrain a potentially dangerous patient. Until recently, it was considered that the United Kingdom courts would be reluctant to impose a duty to protect third parties. However, the European Court of Human Rights' decision in Osman v UK--while not directly concerning healthcare professionals--has opened the door for just such a duty. When this duty will arise, and how it can be discharged, remain challenging questions. Furthermore, healthcare professionals face the unenviable task of balancing competing duties, in which the rights--and safety--of their patients must also be borne in mind.

Between confidentiality policy and an obligation to denounce – does polish law ignore or protect professional secrecy of psychologists?

“…Istnienie tajemnicy zawodowej to z pewnością jeden z fundamentów wykonywania zawodu psychologa. Wrażliwe dane i informacje, z którymi w ramach wykonywania zawodu zapoznaje się psycholog, bez wątpienia powinny być w sposób należyty zabezpieczone przed ich ujawnieniem, czemu ma służyć zasada profesjonalnej dyskrecji (Bednarek, 2016;Gavaghan, 2007;Hudson-Allez, 2004;Jenkins, 2005;Popiel, Pragłowska, 2008;Younggren, Harris, 2008;Augustynowicz, 2008;Kermani, 1982).…”

“…W piśmiennictwie podkreśla się, że tajemnica zawodowa stanowi fundament wykonywania zawodu psychologa, na którym opiera się zaufanie, konieczne w relacji psychologa z Klientem, szczególnie w przypadku prowadzenia przez psychologa psychoterapii (Bednarek, 2016;Fedorowicz, 2013;Jenkins, 2005;Popiel, Pragłowska, 2008;Younggren, Harris, 2008). Wyłącznie niezachwiane przekonanie Klienta o tym, że żadne z przekazanych psychologowi informacji (poza wypadkami zagrożenia zdrowia i życia) nie zostaną ujawnione, daje szansę realizacji celów i zadań, jakich podejmuje się psycholog (Bednarek, 2016;Chodoff, 1996;Fedorowicz, 2013;Gavaghan, 2007;Popiel, Pragłowska, 2008;Younggren, Harris, 2008).…”

“…Z punktu widzenia uregulowań prawnych tajemnica zawodowa psychologa w Polsce jawi się zatem jako dobrze zabezpieczona zasada wykonywania działalności psychologicznej. Z uwagi jednak na fakt, że profesjonalna dyskrecja i poufność nie mają charakteru absolutnego, w swojej pracy psycholog napotkać może na trudne do rozwiązania problemy związane z koniecznością podjęcia decyzji, czy przydać prymat tajemnicy zawodowej, czy też tajemnicę tę złamać, w trosce o inne wartości (Gavaghan, 2007;Koocher, 2003;Kuo, 2009;Younggren, Harris, 2008;Mappes, Robb, Engels, 1985).…”

“…O ile jednak w nauce psychologii i praktyce psychologicznej wypracowano standardy postępowania w sytuacji etycznego konfliktu wartości (Gavaghan, 2007;Gray, 2006;Greenberg, Buchbinder, Witztum, 2012;Hudson-Allez, 2004;Koocher, 2003;Popiel, Pragłowska, 2008;Younggren, Harris, 2008), o tyle znacznie poważniejszym problemem są sytuacje, w których psycholog zostaje niemal pozbawiony możliwości dokonania wyboru, a to wobec prawnego obowiązku ujawnienia tajemnicy zawodowej. Tak może być postrzegany art.…”

Denying a Patient’s Final Will: Public Safety vs. Medical Confidentiality and Patient Autonomy

“…If a physician conducts a medical treatment that impedes driving ability or if he detects this condition in a patient, this results in a ''guarantor duty.'' 13,14 As the guarantor, it is the physician's obligation to provide strict information. Physicians fulfill their obligations if they have informed patients to the best of their knowledge (provided that this has been documented).…”