Damasus and the Invention of Early Christian Rome

Trout, Dennis

doi:10.1215/10829636-33-3-517

Cited by 109 publications

(6 citation statements)

References 138 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…The economy is one such area: a number of recent studies on property management have attempted to elucidate what one scholar has called a Christian 'salvation economics' -the various habits and attitudes toward pious giving and the institutional church's management of those gifts (e.g. Marazzi 1998;Trout 1999). But economies of giving are only the tip of a much larger economic iceberg with which Christians collided.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

“…Here, Ambrose (Krautheimer 1983, pp. 68–92) and Damasus (Ferrua 1942; Trout 2003), respectively, are credited with marking major approach roads with martyr shrines, and using the cult of the saints to vanquish rival claimants to the episcopal throne. In the case of Damasus, the martyrial structures were small in scale, and commemoration occurred principally through a series of finely carved verse inscriptions.…”

Section: Christianity In the Late Antique Citymentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Early Christian Archaeology: A State of the Field

Bowes

2008

Religion Compass

View full text Add to dashboard Cite

This article considers the history and trajectory of early Christian archaeology. Focusing principally on the built environment, it addresses the status of research on third‐century Christian domus ecclesiae or house churches, urban topography, Christian euergetism, pagan/Christian temple conversion, monasticism and pilgrimage, parish churches, and rural Christianity. It suggests that this largely conservative field continues to wrestle with its relationship with Christian texts, and remains dominated by formalist and positivist paradigms. The expansion of the discipline into adjacent fields in recent years signals something of a shift, but more holistic studies are needed that contextualize Christian remains within their local topographic, social, ecclesiastical, and, above all, economic circumstances.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Section: Christianity In the Late Antique Citymentioning

confidence: 99%

Early Christian Archaeology: A State of the Field

Bowes

2008

Religion Compass

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…165 Damasus continues the embedded allusion to Vergil with his description of a persecuting Roman mob as "'mad dogs (canibus rabidis),' redeploy[ing] words Vergil had used to characterize the hounds of Iulus, driven to madness by the Fury Allecto (Aeneid 7.493-94)." 166 The allusion deepens with the copying of mala sana from Vergil's and Ovid's description of Dido (Aeneid 4.8 and Ars Amatoria 2.7). Damasus takes a material trophy and applies it to Stephen's capturing of an immaterial trophy, the sacraments of Christ.…”

Section: Paulinus Alludes Tomentioning

confidence: 99%

Pauca tamen memorans : A selection of late antique epitaphs commemorating young women

Harper¹

View full text Add to dashboard Cite

My dissertation examines a selection of fourth- and fifth-century inscribed Latin funerary poems commemorating young, Christian women in late antique Rome and Roman Italy. An in-depth analysis of fourteen verse epitaphs dedicated to young women reveals how funerary poetry creates an identity of deceased individuals while at the same time demonstrates religious beliefs of the time and offers insights into the role of women through powerful poetic means. Epigraphic commemoration of the dead was a persistent feature of the "epigraphic habit" in Roman Italy, one whose vitality indexes the shifting religious and moral sentiments of an age transitioning from a classical to a Christian system of values. The fourth century not only saw a poetic revival but also a surge in epigraphic production. The epitaphs of my collection expose the intricate interplay of late antique poetic and consolatory literary topoi employed by epitaph writers to aid in alleviating the grief of the bereaved. My particular questions highlight issues of literary sensibility and biographical representation as well as religious and spiritual ideals. In these epitaphs, classical references to untimely death and astral immortality blend with Christianizing ethical codes and a revised sense of the afterlife drawn from Scriptural images. Close scrutiny of these cultural negotiations reveals the forces reshaping the social identities of non-elite women within their social and religious communities as well as in their own families. In other words, not only do these epitaphs inform us about the social lives of these young women but they also illuminate the lived religion of the time. The reasons for addressing these questions and problems are several. The corpus of late antique funerary poetry, along with the social class that it commemorates, has been understudied by the scholarly community. These epitaphs may reveal how the bereaved honored and identified the female victims of untimely deaths while also demonstrating the importance of young women's roles in early Christian communities.

show abstract

“…Ο Shaw επεσήμανε ότι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό αυτής της αλληγορίας είναι το 'δημόσιο και ηδονοβλεπτικό μοτίβο' (Brent D. SHAW, "Body/Power/Identity: Passions of the Martyrs." Journal of Early Christian Studies 4/3 (1996) Κατα τον Χρυσόστομο, ενώ οι θεατές των κοσμικών παιχνιδιών λειτουργούσαν ηδονοβλεπτικά παρατηρώντας τα σώματα των αθλητών, το ακροατήριο των ομιλιών του έπρεπε να θεωρεί με τα πνευματικά μάτια τις πνευματικές δωρεές των μαρτύρων• οι ψυχές των μαρτύρων έπρεπε να εξετάζονται προσεκτικά, όπως τα σώματα των αθλητών. Ο αγών θεωρείται εδώ μια «δημόσια παρουσίαση προσωπικής αξίας μέσα από το σώμα» (SHAW, "Passions of the Martyrs," σ.…”

Section: η παρουσία των ανδρών και των γυναικών στα μαρτύρια και στα ιερά θεάματαunclassified

“…Σύμφωνα με τον Σωκράτη, η Ελένη είχε στείλει ένα μικρό τμήμα του λειψάνου του Τιμίου Σταυρού από την Ιερουσαλήμ στον υιό της, ο οποίος, έχοντας πεισθεί ότι η πόλις θα ήταν απολύτως ασφαλής από την διαφύλαξη του τεμαχίου αυτού, κρυφά το εσώκλεισε στο ίδιο του το άγαλμα. 30 Παρόμοιο κίνητρο παρατίθεται από τον Παυλίνο της Νόλα για την υποτιθέμενη ανακομιδή από τον Μ. Κωνσταντίνο των σωμάτων των λειψάνων των αγίων Ανδρέου Herrscher und die Kreuzauffindungslegende bei Ambrosius", Jahrbuch fur Antike und Christentum 39 (1996) 34 Για τους λόγους δια τους οποίους επείσθη ο Μ. Κωνστάντιος να επιτελέση την ανακομηδή των λειψάνων των αγίων Τιμοθέου, Ανδρέου και Λουκά στην Κωνσταντινούπολη, βλ., MANGO, "Constantine's Mausoleum and the Translation of Relics", σ. 59-60.…”

Section: η ιστορική παρουσία των λειψάνων και η τιμή των μαρτύρων στην κωνσταντινούπολη έως την εποχή του ιωάννου του χρυσοστόμουunclassified

Η Τιμή Των Μαρτύρων, Σύμφωνα Με Λατίνους Και Έλληνες Πατέρες Της Εκκλησίας Του Τετάρτου Και Του Πέμπτου Αιώνα

Bitziadis-Bowers¹,

Μπιτζιάδης-Μπόουερς²

View full text Add to dashboard Cite

H διατριβή αυτή αποτελεί μία ιστορική έρευνα που αναφέρετε στην ανάπτυξη της τιμής των μαρτύρων στην Χριστιανική Εκκλησία κατά την διάρκεια της μετα-Κωνσταντίνειας περιόδου, κατά τον 4ο και 5ο αιώνα. Η σύγχρονη ιστορική έρευνα κλίνει προς την θεώρηση της τιμής στους μάρτυρες κατά τρόπο ενιαίο, προσπαθώντας να επανασχεδιάσει την πρωταρχική λατρεία. Ωστόσο, η τιμή στους μάρτυρες στην πραγματικότητα διέφερε τόσο από εκκλησιολογικής πλευράς όσο και άποψη πρακτικής. Μεγάλο μέρος της διατριβής εστιάζεται στην ανάλυση κηρυγμάτων και συγγραφικού έργου πατέρων της εκκλησίας, που σχετίζεται με τον βίο των μαρτύρων. Τα κείμενα αυτά προερχόμενα τόσο από το Ανατολικό όσο και από την Δυτικό τμήμα της Ρωμαϊκής και μετέπειτα Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αποτελούν κλειδί για την συνειδητοποίηση των διαφορών σχετικά με την τιμή των μαρτύρων. Αυτά τα κηρύγματα δίνουν την ευκαιρία στους σύγχρονούς ιστορικούς ερευνητές να ρίξουν μια ματιά στην εκκλησιαστική πραγματικότητα και δομή, καθώς και στις αντιλήψεις των τοπικών εκκλησιασμάτων, που σπάνια έρχονται σε συμφωνία με την θεολογία του μαρτυρίου στην Εκκλησία των πρώτων αιώνων. Η τιμή των μαρτύρων εκφράστηκε με μία ποικιλία εννοιών από τους Χριστιανούς της ύστερης χριστιανικής αρχαιότητας· αλλά βεβαίως η κατάσταση αυτή δεν προκαλεί κάποια έκπληξη, όταν σκεφθεί κανείς ότι η ορολογία του μαρτυρίου πάντοτε εμπεριείχε διαφορετικές αποχρώσεις εννοιών.

show abstract

Damasus and the Invention of Early Christian Rome

Cited by 109 publications

References 138 publications

Early Christian Archaeology: A State of the Field

Early Christian Archaeology: A State of the Field

Pauca tamen memorans : A selection of late antique epitaphs commemorating young women

Η Τιμή Των Μαρτύρων, Σύμφωνα Με Λατίνους Και Έλληνες Πατέρες Της Εκκλησίας Του Τετάρτου Και Του Πέμπτου Αιώνα

Contact Info

Product

Resources

About