Czy pojęcie dyskursu jest przydatne w glottodydaktyce?

Abstract

Despite its growing popularity within the humanities and social sciences, the concept of discourse (and also discourse analysis) continues to be perceived as rather vague by those who are not experts in the domain of discourse analysis. The aim of the present paper is to acquaint non-specialist readers with the multifold, interdisciplinary nature of discourse in order to further consider its usefulness with reference to foreign language pedagogy. It is argued that a wider use of this concept may lead us to a more coherent view of the main issues underlying our field, namely by integrating into our thinking both social and individual communicative practices. This idea is illustrated with selected conceptual tools and the views advanced by leading French discourse analysts (e.g. Charaudeau, 1993, 2010; Maingueneau, 1996, 2005) and, up to this point, mainly exploited in studying the media and public communication. Moreover, the importance of typological dis­tinctions in foreign language pedagogy is stressed and an example of a discursive approach to foreign language instruction is provided. At the same time, attention is drawn to inherent and/or objective limitations on and difficulties in a wider use of the concept of discourse. These problems notwithstanding, the conclusion points to the fact that, given the complexity of our do­main, it is hardly conceivable nowadays that we can be content with over­simplified formulae and limited, one-sided theories.

Problemy terminologiczne w glottodydaktyce – źródła, przykłady, konsekwencje

“…W perspektywie glottodydaktycznej również akcentowany jest związek między charakterem dyskursu a określoną dziedziną życia społecznego i przypisanym jej funkcjom (Wilczyńska, 2012). Co więcej, podkreśla się, iż "zachowania komunikacyjne bynajmniej nie są ani całkowicie spontaniczne, ani dowolne, ani przypadkowe…[chociaż] rozpoznawanie i rozumienie danego typu dyskursu nie musi zawsze oznaczać faktycznej przynależności do danej wspólnoty ani też podzielania prezentowanych treści" (Wilczyńska, 2012: 13).…”

Untitled

“…W związku z "czytaniem" tekstów kultury glottodydaktyka dysponuje zróżnicowanym zestawem narzędzi. Oto niektóre z nich: • pedagogika dyskursywna rozumiana jako ścieranie się dyskursów i negocjowanie znaczeń inspirowane tekstami literackimi [Czerkies 2012a;2012b]; • podejście językowo-literackie polegające na otwieraniu tekstu literackiego w sekwencji działań na poziomie leksyki, gramatyki, semantyki tekstowej i kontekstowej / kulturowej [Próchniak 2012;; • podejście interkulturowo-porównawcze 12 na podstawie tekstów prasowych [Wilczyńska 2012;;…”