Cultures Temporaires Et Féodalité 2014
DOI: 10.4000/books.pumi.9742
|View full text |Cite
|
Sign up to set email alerts
|

Cycles culturaux, usages et appropriation de l’espace rural (France, fin du Moyen Âge-Époque moderne)

Help me understand this report

Search citation statements

Order By: Relevance

Paper Sections

Select...
2

Citation Types

0
0
0
2

Year Published

2020
2020
2023
2023

Publication Types

Select...
3
1

Relationship

0
4

Authors

Journals

citations
Cited by 4 publications
(2 citation statements)
references
References 0 publications
0
0
0
2
Order By: Relevance
“…Polo tanto, o 80 % do territorio correspondía aos montes abertos, que proporcionaban recursos variados, diferentes na súa importancia dependendo das épocas e as comarcas: leña e madeira, caza e froitos silvestres, pastos, cereais nas rozas e estrume de toxos, xestas e fentos para estercar as labranzas e viñas, funcións que tamén cumprían as landas bretoas. Por iso as aldeas da Bretaña e Galicia era ricas en esterco, precisamente grazas a contaren con dilatados comunais que non eran espazos abandonados ou salvaxes, como pensaban viaxeiros e políticos que non comprendían a lóxica e funcionamento do sistema agropecuario, senón que formaban parte dunhas explotacións que non poderían cultivarse sen descanso de non recibiren o fertilizante que proporcionaba o abertal -e, co tempo, tamén as parcelas de monte pechadas-, nin as familias de certas comarcas estarían en condicións de se alimentaren sen o pan das rozas , Balboa 1992, Pérez García 2000, Antoine 2014, Saavedra 2014.…”
Section: Uns Sistemas Agropecuarios Orixinais: Policultivo Asociado áunclassified
“…Polo tanto, o 80 % do territorio correspondía aos montes abertos, que proporcionaban recursos variados, diferentes na súa importancia dependendo das épocas e as comarcas: leña e madeira, caza e froitos silvestres, pastos, cereais nas rozas e estrume de toxos, xestas e fentos para estercar as labranzas e viñas, funcións que tamén cumprían as landas bretoas. Por iso as aldeas da Bretaña e Galicia era ricas en esterco, precisamente grazas a contaren con dilatados comunais que non eran espazos abandonados ou salvaxes, como pensaban viaxeiros e políticos que non comprendían a lóxica e funcionamento do sistema agropecuario, senón que formaban parte dunhas explotacións que non poderían cultivarse sen descanso de non recibiren o fertilizante que proporcionaba o abertal -e, co tempo, tamén as parcelas de monte pechadas-, nin as familias de certas comarcas estarían en condicións de se alimentaren sen o pan das rozas , Balboa 1992, Pérez García 2000, Antoine 2014, Saavedra 2014.…”
Section: Uns Sistemas Agropecuarios Orixinais: Policultivo Asociado áunclassified
“…Polo tanto, o 80 % do territorio correspondía aos montes abertos, que proporcionaban recursos variados, diferentes na súa importancia dependendo das épocas e as comarcas: leña e madeira, caza e froitos silvestres, pastos, cereais nas rozas e estrume de toxos, xestas e fentos para estercar as labranzas e viñas, funcións que tamén cumprían as landas bretoas. Por iso as aldeas da Bretaña e Galicia era ricas en esterco, precisamente grazas a contaren con dilatados comunais que non eran espazos abandonados ou salvaxes, como pensaban viaxeiros e políticos que non comprendían a lóxica e funcionamento do sistema agropecuario, senón que formaban parte dunhas explotacións que non poderían cultivarse sen descanso de non recibiren o fertilizante que proporcionaba o abertal -e, co tempo, tamén as parcelas de monte pechadas-, nin as familias de certas comarcas estarían en condicións de se alimentaren sen o pan das rozas (Bouhier 1979, Balboa 1992, Pérez García 2000, Antoine 2014, Saavedra 2014.…”
Section: Uns Sistemas Agropecuarios Orixinais: Policultivo Asociado áunclassified